ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Puavilua da Siilua pannah tyrmäh

История изменений

14 июня 2023 в 16:45 Нина Шибанова

  • создал(а) текст
  • создал(а) перевод текста
  • создал(а) текст: 16 Kerran, konzu olimmo menemäs molindukohtah, meile tuli vastah käskylästyttö, kudamas oli ennustaihengi.^ Ennustandal tyttö sai äijän eluo omile ižändile. 17 Häi astui Puavilale da meile jälles da kirgui: «Nämä rahvas ollah Ylimäzen Jumalan käskyläzet!^ Hyö sanellah teile, kui ristikanzu voibi piästä Jumalan uskoh». 18 Muga häi ruadoi äijän päiviä. A Puavil enämbi ei voinnuh tirpua, kiännäldih tyttöhpäi da sanoi sille ennustaihengele: «Iisusan Hristosan nimes minä käsken sinule: lähte iäre hänespäi»! Ennustaihengi hedi lähti tytöspäi iäre. 19 Konzu tytön ižändät ellendettih, ku heil kadoi elontulendukohtu, hyö tavattih Puavilua da Siilua da ribaitettih linnan keskipihale valdumiehien luo. 20 Konzu pandih heidy linnanherroin edeh, hyö sanottih: «Nämä miehet ei anneta rauhuttu linnale.^ Hyö ollah jevreit 21 i opastetah rahvahii eländytaboih, kudamih meile ei suas opastuo da kudamii ei suas noudua, ku myö olemmo riimalazet». 22 Rahvasgi nostih heidy vastah.^ Piämiehet käskiettih kiškuo Puavilal da Siilal sovat piäl da lyvvä heidy keppilöil. 23 Heidy äijäl lyödih da lykättih tyrmäh.^ Vardoiččii sai käskyn tarkah vardoija heidy. 24 Tämän käskyn suaduu häi vedi heidy perimäzeh pimieh kammarih da pani heijän jallat jalgupuuloih. 25 Puolen yön aigua Puavil da Siilu molittihes da malittuvirzilöil ylendettih Jumalua.^ Toizet kiiniolijat kuunneltih heidy. 26 Ei ehtitty nimidä, gu mua rubei särizemäh muga äijäl, ga tyrmän aluskivet liikuttih.^ Kai tyrmän ukset šliehkahtettihes avvoi, i kaikkien čiepit pakuttih. 27 Vardoiččii havačui.^ Konzu häi nägi tyrmän ukset kahtalleh, häi smietii, tyrmäsolijat pajettih.^ Sit häi vieldi miekan i tahtoi tappua iččie. 28 No Puavil kirgai: «Älä luaji nimidä ičelles, myö kaikin olemmo täs»! 29 Vardoiččii käski tuvva tulen, sit kiirehel juoksi tyrmän sydämeh da säristen painui Puavilan da Siilan edeh. 30 Häi vedi heidy pihale da kyzyi: «Herrat, midä minul ruadua, ku piäzizin oigiekse»? 31 Hyö vastattih: «Usko Ižändäh Iisussah, sit piäzet sinä dai sinun pereh». 32 Puavil da Siilu ruvettih sanelemah vardoiččijale da kogo hänen taloile Jumalan sanua. 33 Sil yön čuasul vardoiččii otti heidy da pezi kibiet.^ Händy da kaikkie perehty ristittih ihan kerras. 34 Sit häi toi heidy omah kodih, syötti heidy da oli hyväs mieles, ku yhtes kogo perehenke rubei uskomah Jumalah. 35 Päivän tulduu piämiehet työttih käskyläzii vardoiččijan luo sanomah: «Piästä net miehet välläle». 36 Vardoiččii sanoi Puavilale: «Piämiehet työttih käsky ku piästiä teidy välläle.^ Voitto lähtie.^ Mengiä rauhas». 37 No Puavil sanoi käskyläzile: «Hyö suudimattah perrettih rahvahan ies meidy, Riiman ristikanzoi, da lykättih tyrmäh, a nygöi peitoči työttäs iäre. Ei, tuldahes iče ottamah meidy tiäpäi». 38 Käskyläzet viettih Puavilan vastavus piämiehile.^ Konzu net tiijustettih, miehet ollah Riiman ristikanzat, hyö äijäl pöllästyttih. 39 Sit hyö tuldih tyrmäh, pakittih prosken՚n՚ua heil, tuodih pihale da pokoroittihes, ku hyö lähtiettäs iäre linnaspäi. 40 Tyrmäs piästyy Puavil da Siilu mendih Lidijan kodih.^ Sie vastavuttih uskovellienke, kehitettih heidy pyzymäh lujannu da lähtiettih iäre.