Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Puavila Agrippa-cuarin ieššä

История изменений

13 июля 2023 в 16:50 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) перевод текста
• создал(а) текст: ^25:23 Toisena päivänä Agrippa ta Verenika tultih kaikešša loissoššah ta aššuttih juhlašalih šotaherrojen ta linnan herrojen kera.^ Festin käšyštä šinne tuotih Puavila. ²⁴Fest šano: «Čuari Agrippa ta kaikki muut, ket oletta tiälä miän kera! Täššä työ niättä miehen, kenen takie kaikki jevreit Jerusalimissa ta šamoin tiäläki ahissettih milma ta karjuttih, jotta häntä ei šua jättyä eloh. ²⁵Mie kumminki nävin, jotta hiän ei ruatan mitänä šemmoista, mistä hänet pitäis šurmata. Kun hiän iče tahto piäššä keisarin eteh suutittavakši, niin mie piätin työntyä hänet šinne. ²⁶Miula vain ei ole häneštä mitänä varmoja tietoja, mitä kirjuttua valtijalla. Šentäh toin hänet tiän eteh ta varšinki šiun eteh, čuari Agrippa, jotta tämän kyšelyn jälkeh tietäsin mitä kirjuttua. ²⁷Miušta tuntuu tolkuttomalta työntyä vanki matkah ilmottamatta, mistä häntä viäritetäh». ^26:1Agrippa šano Puavilalla: «Šiula on valta paissa puoleštaš». Šiitä Puavila nošti kiän ta piti puolissušpakinan: ²«Čuari Agrippa! Pien iččieni ošakkahana, kun tänäpiänä voin šiun ieššä puolistautuo kaikkie jevreijen viäritykšie vaštah. ³Šiehän hyvin tiijät kaikki jevreijen tavat ta kiistakyšymykšet. Šentäh molin, jotta kuuntelisit milma käršivällisešti. ⁴Kaikki jevreit tiijetäh miun elämä alušta šuate.^ Hyö tiijetäh, mitein mie nuorena elin oman rahvahan kešeššä Jerusalimissa. ⁵Hyö jo ammusista ajoista tiijetäh miut ta voijah tovistua, kun vain tahottaneh, jotta mie olin farissei ta elin miän vieron kaikkein lujakurisimman sektan mukah. ⁶Nytki mie olen suutun ieššä šentäh, kun luotan šiih lupaukšeh, kumpasen Jumala anto miän tuattoloilla. ⁷Tämän lupaukšen täyttymistä vuotetah miän rahvahan kakšitoista heimuo, kun yötä päivyä uškollisešti sluušitah Jumalalla. Čuari Agrippa, juštih šentäh, kun mie luotan täh lupaukšeh, jevreit milma viäritetäh. ⁸Mintähpä teistä on niin vaikie uškuo, jotta Jumala noššattau kuollehet? ⁹Mie iče niise ennein smietin, jotta miun pitäy kaikella keinoin šotie Iisussa Nasarettilaisen nimie vaštah. ¹⁰Niin mie ruavoinki Jerusalimissa.^ Piäpappiloilta mie šain vallan ta panin tyrmäh monie pyhie. A konša piätettih heijän šurmuamisešta, mie kannatin šitä. ¹¹Moničči mie kuritin heitä kaikissa sinagogoissa ta reistasin šuaha hiät pakajamah pahua Iisussašta. Šuuren vihan vallašša mie ajelin heitä, kävin vierahien maijenki linnoissa. ¹²Juštih šitä vaššen mie läksin Damaskih piäpappien antamalla vallalla ta heijän käšyštä. ¹³Ka matalla olleššani, hyvä čuari, puolen päivän aikoih mie nävin, mitein taivahašta läimähti päiväistä kirkkahampi valo miun ta miun matkalaisien ympärillä. ¹⁴ Kaikin myö kuatuma muah.^ Mie kuulin iänen pakajavan miula jevrein kielellä.^ Še šano: "Sauli, Sauli, mintäh šie ajelet Milma? Tyhjäh šie hypit šeinäh očin". ¹⁵Mie kyšyin: "Ken Šie olet, Hospoti"? Hiän šano: "Mie olen Iisussa, kumpaista šie ajelet. ¹⁶Nouše jaloillaš.^ Mie näyttäyvyin šiula šentäh, kun valičin šiut omakši käškyläisekši ta tovistajakši.^ Šiun pitäy šanella šiitä, mitä nyt nävit ta mitä Mie šiula jälešti näytän. ¹⁷Mie pelaššan šiut oman rahvahaš käsistä ta šuojelen šilma, konša työnnän šiut toisien rahvahien luo. ¹⁸Mie tahon, jotta šie avuat heijän šilmät, anna hyö kiännyttäis pimieštä valoh ta šaatanan vallašta Jumalan luo.^ Kun hyö ušotah Miuh, heijän riähät prostitah heilä ta hyö šuahah šija niijen joukošša, kenet Jumala on pyhittän". ¹⁹Tämän takie, čuari Agrippa, en voinun olla tottelomatta taivahaista käškyö. ²⁰Enšin Damaskissa ta šiitä Jerusalimissa, šiitä joka puolella Juutijan muata ta toisenvierosien kanšojen kešeššä olen šanellun, jotta kaikkien pitäy jättyä riähäššä elämini ta kiäntyö Jumalan puoleh.^ Šiitä heijän pitäy ruatua šemmosie ruatoja, mistä näkyy, jotta hyö kiännyttih. ²¹Tämän takie jevreit otettih miut kiini jumalankojissa ta meinattih tappua. ²²Jumalan avulla olen kuitenki piäššyn täh šuate, ta niin šeison täššä tovistamašša niin šuurilla kuin pienillä. En pakaja mitänä muuta kuin vain šen, min Jumalan viessintuojat ta Moissei einuššettih: ²³ Hristossan piti käršie kuoloma, enšimmäisenä noušša kuollehista ta šanella valon šanomua niin miän kanšalla kuin muillaki kanšoilla». ²⁴ Kun Puavila näin puolistautu, Fest šano lujalla iänellä: «Puavila, šie et ole järeššäš! Kirjoista šuatu viisahuš on ševottan šiun piän». ²⁵Puavila vaštasi: «Eipäš, arvosa Fest, mie en ole kavottan järkie.^ Min pakajan, še on totta ta šiinä on järkie. ²⁶Čuarilla nämä as's'at on hyvin tiijošša, šentäh hänen ieššä mie voin paissa šuorah. Mie olen varma, jotta mikänä näistä as's'oista ei ole jiänyn čuarin huomuamatta – eihän ne tapahuttu missänä šyrjäseššä paikašša. ²⁷Ušotko šie Jumalan viessintuojie, čuari Agrippa? Tiijän, jotta ušot». ²⁸«Vähälläpä šie toivot šuaha miušta rissityn», Agrippa šano. ²⁹Puavila vaštasi: «Vähällä tahi äijällä.^ Antakkah Jumala, jotta šiušta ta kaikista teistä, ket tänäpiänä milma kuuletta, tulis šemmosie kuin mieki olen, näitä rautoja lukuh ottamatta». ³⁰Konša Puavila lopetti pakinan, čuari, muaherra, Verenika ta hiän kera istujat nouštih. ³¹Šieltä lähtiessä hyö paistih keškenäh: «Tämä mieš ei ole ruatan mitänä, mistä hänellä kuuluis kuoloma tahi rauvat». ³²Agrippa šano Festillä: «Hänet ois voinun piäštyä tyrmäštä, kun hiän ei ois vuatin keisarin suutuo». Šentäh Fest piätti työntyä hänet keisarin luo.