Тексты
Вернуться к просмотру | Вернуться к списку
Hupakon starina
История изменений
05 февраля 2024 в 12:34 Нина Шибанова
- создал(а) текст
- создал(а) перевод текста
- создал(а) текст: Оli ennen hupakko, semmoni vanhanpuoleni, ikämies. Hän paisto kanan voissa. Та toi pöyvällä, ta pani lautasen sen riehtilän piällä, jotta kun tulou oikein nälkä, silloin hiän rupieu šitä šyömäh. Та iče läksi kaupunkilla kävelömäh, jotta nälkä tulis. А раni oven lukkuh, ta pani kiven alla avaimen, ovikorvah. No ta läksi kävelömäh hiän, tuli kakši nuorta poikua hänellä vaštah. Šanou še hupakko: – Että vet’ mäne, pojat, meilä, kun meilä on ovi lukussa. Miula on šielä, – šanou, – lihapaisti pöyvällä. Miula on, – šanou, – avain kiven alla, ovi on lukušša. A pojat tuumiu: ”Läkkä myö kaččomah, mitä šielä hänellä on”. No kiven alla on avain, hyö otettih ta mäntih pirttih. A hyö otettih ta šyötih še lihapaisti hyvin tarkkaseh, kaikki luut kavisseltih. Šiitä hyö šyötih, šiih mäni luih hyvin šuuri kärpäni, hyö i painettih luota piällä. No ukko tuli kotihis, sanou: – Eipähän ni käyty pojat tiällä! Otti luuvvan – rosvo i puuttu – kärpäsen sai kiinni. – Nyt šie puutuit, – šanou, otti koprahaš kärpäsen. Otti šen kärpäsen ta läksi prokuroorih, kärpäni koprašša. Mäni prokuroorin luo, šanou: – Mitä nyt ruamma rosvolla, rosvon sain kiinni, lihapaistin šöi. Pojat ei liikutettu, avain oli kiven alla, a tämä luita kavisteli. Prokuroori šiitä muhahtelou, jotta ”mitä mie šanon tuommosella hupakolla”. No prokuroori šanou: – Piäššähän kärpäni kopraštaš. Kun kärpäni istuutuu, nin šie navahuta šauvallas: još ošuat, niin kärpäni on viärä, još et, šilloin ei ole kärpäni viärä. Kärpäni lenteli, kierteli ta lenti prokuroorilla oččah. Ukko navahutti prokuroorilla oččah tai ošai kärpäseh. Prokuroori kellahti šeinyä vaššen ta kotvan aikua oli šiinä ällissykšissä. Prokuroori tuumi, jotta ukko on hupakko, a hiän oli iče vielä hupakompi. Šano, jotta ”mänehän nyt kotihis”. A ičelläh oli piä kiäritty. Šen pivus starina. (Meilä kun šanottih, nin koko pirttikunta nakrettih).