Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Baban uudimed

История изменений

27 февраля 2024 в 16:43 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) текст: Meiden tätüižed ištuba divanal. Mö Lena-sebranikanke vändam baban fateras. Sobitam da udes sobitam meiden tütrid, veretam heid magadamha. Minä homaičin stolal jättud babal nitid neglanke. – Lena, ombelkam tätüižele platjo. – Ombelkam! – sanub Lena, – ka, tarbiž mitte-ni ruzuine löuta. Minä kacuhtin sinnä – tänna... – A čapkam palaižen uudimespäi. Naku kacu, miččed čomad, änikoidenke rippuba päčin taga, magadandhonusehe mändes. – A ei-ik babaiž käregande meiden päle? – küzub Lena. – Ei, hän ei homaiče-ki. Lena pidäb uudimen röunan, a minä čapan raudoil palaižen, kehkeran, ani ümbri änikos. Se om čoma, omblem tätüižele platjon. Mö tartuim radho. Pordos päliči tuleb baboi lehmäd lüpsmaspäi. Hän mäneb keitimpolhe, sehloičeb i valab maidod bankoihe. Sid’ tuleb honusehe, kus mö vändam, i ohkahtab: – Ka mi nece uudimele tegihe, mikš mugoine röunse rebinu? Baboi kosketab uudimen i kacuhtab meiden polhe: – Neičukaižed, ken necen radoi? – küzub baboi. – En minä, – sanub Lena. Minä mugažo sanun: – En minä. A ved’ minei i pähä ei tulend, miše hubin radoim. Vaiše nügüd’ el’genzin i pöl’gästuin baban käreidust. A baboi kaiken el’gendab, rad om jo tehtud, uudimed om travd’ud, midä lapsid laida, nägub, miše varaidaba, ei pahas meles tehtud azj, a vändos. – Toižel kerdal, meletagat, midä voib tehta, a midä ei, – sanub baboi, – i küzugat minai, ku midä-ni tarbiž. Nügüd’ minä olen jo kaznu, no igän muštan laps’aigan vändoid. I sen azjan, miše en rohtind sanuda, ken uudimed čapoi. Minä ostin babale uded čomad uudimed, i ühtes hänenke mö johtutim aigan, konz minä olin penen neičukaižen.