Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Iisus ozutase openikoile Tiveriijärven randal

История изменений

16 февраля 2022 в 10:55 Nataly Krizhanovsky

• изменил(а) заголовок перевода
  с Iisus ozutase openikoile Tiveriijärven randal
  на Иоанн 21:1-14

29 ноября 2020 в 17:41 Валентина Старкова

• изменил(а) текст
  ¹Necen jäl’ghe Iisus möst ozutihe ičeze openikoile, nügüd’ Tiveriijärven randal. Se oli muga:| ²Sigä oliba ühtes Simon Petr, Foma ili Kaks’jäine, Nafanail Galilejan Kanaspäi, Zevedejan poigad i kaks’ tošt Iisusan openikad. ³Simon Petr sanui: «Minä lähten kalha.» «Mö lähtem sinunke», sanuiba toižed. Hö läksiba i ištuihe veneheze, no ei sanugoi sil öl nimidä. ⁴Aigoiš homendesel Iisus seižui randal, no openikad ei tundištanugoi händast. ⁵Iisus heikahti heile: «Kulgat, lapsed! Om-ik teil mittušt-ni sömäd?» «Ei ole», hö sanuiba. ⁶Iisus sanui: «Pästkat verk venehen oiktale polele, ka sat.» Hö pästiba verkon, no ei voinugoi vedäda sidä veneheze, sikš ku kalad putui lujas äi. ⁷Siloi se openik, kudamb oli Iisusan armaz, sanui Petrale: «Se om Ižand!» Konz Simon Petr kulišti, miše nece om Ižand, hän kärauzi landhed sobal, kudamban oli heitnu pälpäi, i hüppähti vedhe. ⁸Toižed openikad tuliba venehel i vediba peras verkon kalad. Hö ei olnugoi edahan randaspäi, vaiše kaks’ sadad käzivart. ⁹Konz openikad tuliba randha, hö nägištiba pažagan, kudamban päl paštoihe kala, i leibän. ¹⁰Iisus sanui: «Togat tänna necidä kalad, kudambad vaiše sait.» ¹¹Simon Petr mäni veneheze i vedi verkon maha. Se oli täuz’ surid kaloid, no hot’ kaloid oli äi – sada vižkümne koume, verk ei rebitanus. ¹²Iisus sanui: «Tulgat sömha.» Niken openikoišpäi ei rohtind küzuda: «Ken sinä oled?»,| sikš ku hö teziba, miše nece oli Ižand. ¹³Iisus tuli, oti leibäd i andoi heile, mugažo andoi kalad-ki. ¹⁴Nece oli jo koumanz’ kerd, konz Iisus ozutihe openikoile ičeze eläbzumižen jäl’ghe.

29 ноября 2020 в 17:38 Валентина Старкова

• изменил(а) текст перевода
  ¹ После того опять явился Иисус ученикам Своим при море Тивериадском. Явился же так:| ² были вместе Симон Петр, и Фома, называемый Близнец, и Нафанаил из Каны Галилейской, и сыновья Зеведеевы, и двое других из учеников Его. ³ Симон Петр говорит им: иду ловить рыбу. Говорят ему: идем и мы с тобою. Пошли и тотчас вошли в лодку, и не поймали в ту ночь ничего. ⁴ А когда уже настало утро, Иисус стоял на берегу; но ученики не узнали, что это Иисус. ⁵ Иисус говорит им: дети! есть ли у вас какая пища? Они отвечали Ему: нет. ⁶ Он же сказал им: закиньте сеть по правую сторону лодки, и поймаете. Они закинули, и уже не могли вытащить сети от множества рыбы. ⁷ Тогда ученик, которого любил Иисус, говорит Петру: это Господь. Симон же Петр, услышав, что это Господь, опоясался одеждою, — ибо он был наг, — и бросился в море. ⁸ А другие ученики приплыли в лодке, —|ибо недалеко были от земли, локтей около двухсот, — таща сеть с рыбою. ⁹ Когда же вышли на землю, видят разложенный огонь и на нем лежащую рыбу и хлеб. ¹⁰ Иисус говорит им: принесите рыбы, которую вы теперь поймали. ¹¹ Симон Петр пошел и вытащил на землю сеть,| наполненную большими рыбами, которых было сто пятьдесят три; и при таком множестве не прорвалась сеть. ¹² Иисус говорит им: придите, обедайте. Из учеников же никто не смел спросить Его: кто Ты? зная, что это Господь. ¹³ Иисус приходит, берет хлеб и дает им, также и рыбу. ¹⁴ Это уже в третий раз явился Иисус ученикам Своим по воскресении Своем из мертвых.

29 ноября 2020 в 17:26 Валентина Старкова

• изменил(а) текст
  ¹Necen jäl’ghe Iisus möst ozutihe ičeze openikoile, nügüd’ Tiveriijärven randal. Se oli muga:| ²Sigä oliba ühtes Simon Petr, Foma ili Kaks’jäine, Nafanail Galilejan Kanaspäi, Zevedejan poigad i kaks’ tošt Iisusan openikad. ³Simon Petr sanui: «Minä lähten kalha.» «Mö lähtem sinunke», sanuiba toižed. Hö läksiba i ištuihe veneheze, no ei sanugoi sil öl nimidä. ⁴Aigoiš homendesel Iisus seižui randal, no openikad ei tundištanugoi händast. ⁵Iisus heikahti heile: «Kulgat, lapsed! Om-ik teil mittušt-ni sömäd?» «Ei ole», hö sanuiba. ⁶Iisus sanui: «Pästkat verk venehen oiktale polele, ka sat.» Hö pästiba verkon, no ei voinugoi vedäda sidä veneheze, sikš ku kalad putui lujas äi. ⁷Siloi se openik, kudamb oli Iisusan armaz, sanui Petrale: «Se om Ižand!» Konz Simon Petr kulišti, miše nece om Ižand, hän kärauzi landhed sobal, kudamban oli heitnu pälpäi, i hüppähti vedhe. ⁸Toižed openikad tuliba venehel i vediba peras verkon kalad. Hö ei olnugoi edahan randaspäi, vaiše kaks’ sadad käzivart. ⁹Konz openikad tuliba randha, hö nägištiba pažagan, kudamban päl paštoihe kala, i leibän. ¹⁰Iisus sanui: «Togat tänna necidä kalad, kudambad vaiše sait.» ¹¹Simon Petr mäni veneheze i vedi verkon maha. Se oli täuz’ surid kaloid, no hot’ kaloid oli äi – sada vižkümne koume, verk ei rebitanus. ¹²Iisus sanui: «Tulgat sömha.» Niken openikoišpäi ei rohtind küzuda: «Ken sinä oled?», sikš ku hö teziba, miše nece oli Ižand. ¹³Iisus tuli, oti leibäd i andoi heile, mugažo andoi kalad-ki. ¹⁴Nece oli jo koumanz’ kerd, konz Iisus ozutihe openikoile ičeze eläbzumižen jäl’ghe.
• создал(а) перевод текста

26 мая 2020 в 08:41 Andrew Krizhanovsky

• изменил(а) текст
  21¹Necen jäl’ghe Iisus möst ozutihe ičeze openikoile, nügüd’ Tiveriijärven randal. Se oli muga: ²Sigä oliba ühtes Simon Petr, Foma ili Kaks’jäine, Nafanail Galilejan Kanaspäi, Zevedejan poigad i kaks’ tošt Iisusan openikad. ³Simon Petr sanui: «Minä lähten kalha.» «Mö lähtem sinunke», sanuiba toižed. Hö läksiba i ištuihe veneheze, no ei sanugoi sil öl nimidä. ⁴Aigoiš homendesel Iisus seižui randal, no openikad ei tundištanugoi händast. ⁵Iisus heikahti heile: «Kulgat, lapsed! Om-ik teil mittušt-ni sömäd?» «Ei ole», hö sanuiba. ⁶Iisus sanui: «Pästkat verk venehen oiktale polele, ka sat.» Hö pästiba verkon, no ei voinugoi vedäda sidä veneheze, sikš ku kalad putui lujas äi. ⁷Siloi se openik, kudamb oli Iisusan armaz, sanui Petrale: «Se om Ižand!» Konz Simon Petr kulišti, miše nece om Ižand, hän kärauzi landhed sobal, kudamban oli heitnu pälpäi, i hüppähti vedhe. ⁸Toižed openikad tuliba venehel i vediba peras verkon kalad. Hö ei olnugoi edahan randaspäi, vaiše kaks’ sadad käzivart. ⁹Konz openikad tuliba randha, hö nägištiba pažagan, kudamban päl paštoihe kala, i leibän. ¹⁰Iisus sanui: «Togat tänna necidä kalad, kudambad vaiše sait.» ¹¹Simon Petr mäni veneheze i vedi verkon maha. Se oli täuz’ surid kaloid, no hot’ kaloid oli äi – sada vižkümne koume, verk ei rebitanus. ¹²Iisus sanui: «Tulgat sömha.» Niken openikoišpäi ei rohtind küzuda: «Ken sinä oled?», sikš ku hö teziba, miše nece oli Ižand. ¹³Iisus tuli, oti leibäd i andoi heile, mugažo andoi kalad-ki. ¹⁴Nece oli jo koumanz’ kerd, konz Iisus ozutihe openikoile ičeze eläbzumižen jäl’ghe.
• изменил(а) комментарий источника
  с Evangelii Joannan mödhe. 21.
  на Evangelii Joannan mödhe. 21. От Иоанна святое благовествование, Глава 21. Библия (Синодальный перевод). en=John|21