Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Puavil huoliu Korinfan uskojien kanzukundua

История изменений

21 июня 2024 в 16:09 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  ¹¹ Nygöi minä olen ihan mieletöi, työ minuu luajiitto moizekse. Teil pideli kiittiä minuu.^ Minä nimil en ole pahembi nualoi suurii apostoloi, hos olen animi. ¹² Olenhäi minä teijän keskes ozutannuh iččie tozi apostolannu, gu väzymättäh luajiin tunnusmerkilöi, kummii da suurii ruadoloi. ¹³ Milbo teidy vuartih toizien uskojien kanzukundien ies?^ Vai sil, gu minä en olluh teile vaivakse. Prostikkua minuu täs viäryös! ¹⁴ Minä olen valmis kolmanden kerran tulemah teijän luo, i vaivata teidy en tahto; minule ei pie nimidä teis, pidäy vai teidy iččie. Eihäi lapsil pie kerätä eluo vahnembile, a pidäy vahnembil – lapsile. ¹⁵ Minä hyväl mielel kulutan omat elot, kulutan iččiegi teih niškoi.^ Ga ku minä äijäl suvaičen teidy, pidäygo sit minuu suvaija vähembäl? ¹⁶ Nu olgah, minä en jygeitännyh teidy.^ No toinah äijäl viizastin da muanivol sain teidy käzih? ¹⁷ Vai toinah minä hyövyin teis kenentahto vuoh, niilöin vuoh, kudamii työnnin teijän luo? ¹⁸ Minä käskin teijän luo Tiitan da työnnin hänenke vie yhten vellis.^ Hyödyigo sit Tiittu teis? Emmogo myö hänenke yhteh mieleh ruadanuh? Emmogo yksii jälgii myöte kävellyh? ¹⁹ Toinah smietittö, myö ainos vai puolistammo iččie teijän ies? Ei, myö pagizemmo Jumalan ies gu Hristosan omat.^ Armahat vellet, kai tämä tulou teile hyvyökse. ²⁰ Minä vet varuan, gu sinne tulduu en tabua teidy moizinnu, mittuminnu tahton, i sit työgi etto näi minuu moizennu, mittumannu tahtotto. Varuan, gu näin sie riidua, kadehuttu, suutundua, oman hyvyön tabailendua, pahoi paginoi toizis, kielien kandelendua, suurendelendua, segovustu. ²¹ Anna vai ei alendas minuu Jumal, konzu minä myös tulen teijän luo!^ Anna vai ei pidäs minul itkie äijien niilöin periä, kudamat luajittih riähkiä da ei hyllätty jumalattomua elaigua, karguandua da kaikenjyttymiä vällillizytty, kudamis hyö elettih. 13 ¹ Nygöi kolmanden kerran tulen teijän luo, sikse gu «joga dielo pidäy lujendua kahten libo kolmen ristikanzan sanal». ² Varaitin jo toizel kerral sie olles niilöi, kudamat luajittih riähkiä, nygöi tiäpäi varaitan heidy dai kaikkii muidu: konzu tulen sinne uvvessah, en žiälöiče teidy. ³ Työhäi tahtotto nähtä, gu minus pagizou Hristos.^ Teih niškoi Häi ei ole väitöi, Häi jiäviy oman väin teijän keskes. ⁴ Häi oli väitöi, konzu Händy nuaglittih ristah, no Häi eläy Jumalan väil. Myögi olemmo väittömät yhtes Hänenke, no teih niškoi rubiemmo elämäh yhtes Hänenke Jumalan väil. ⁵ Kačokkua hyvin, elättögo uskos. Kaikelleh kačokkua. Ettogo näi, Iisus Hristos on teijän keskes? Gu ei olle muga, sit työ etto ole net, kudaminnu teil pidäy olla. ⁶ A meis työ, uskon, tiijustatto: myö olemmo net, kenenny meil pidäy olla. ⁷ No myö molimmo Jumalua, gu työ etto luadis nimidä pahua.^ Emmo sikse moli, gu ozuttua iččie moizinnu, mittuminnu pidäy olla, a molimmo sikse, gu työ luadizitto hyviä, hos myö i olizimmo moizinnu, mittuminnu ei pie olla. ⁸ Myö emmo voi nimidä tovele vastah, voimmo vai sen puoles. ⁹ Myö olemmo hyväs mieles, gu myö olemmo väittömät, a työ – vägevät. Sidähäi myö molimmoksehgi, gu työ kohenizitto kaikes. ¹⁰ Sikse minä kirjutangi tämän loittonpäi, gu teijän luo tulduu ei puuttuo pahakse, konzu ozutan teile Ižändän annettuu valdua.^ Sen vallan Häi andoi minule gu nostua, a ei levittiä teidy. ¹¹ Prosken՚n՚oikse, vellet, sanon: olgua vesselät, pangua kundoh omat dielot, kuunnelkua kehitändöi, olgua yksimielizet da eläkkiä rauhas, sit rauhuon da suvaičuksen Jumal roih teijänke. ¹² Luajikkua tervehyöt toine toizele pyhäl suunannandal. Tervehytty teile kaikis jumalanuskojispäi! ¹³ Ižändän Iisusan Hristosan hyvys da Jumalan suvaičus olgah kaikkien teijänke, da yhtytäkkäh teidy Pyhä Hengi!
• изменил(а) заголовок перевода
  с Второе послание ап. Павла к Коринфянам. 12:11-21
  на Второе послание ап. Павла к Коринфянам. 12:11-21 - 13:1-13
• изменил(а) текст перевода
  ¹¹ Я дошел до неразумия, хвалясь; вы меня к сему принудили. Вам бы надлежало хвалить меня, ибо у меня ни в чем нет недостатка против высших Апостолов, хотя я и ничто. ¹² Признаки Апостола оказались перед вами всяким терпением, знамениями, чудесами и силами. ¹³ Ибо чего у вас недостает перед прочими церквами, разве только того, что сам я не был вам в тягость? Простите мне такую вину. ¹⁴ Вот, в третий раз я готов идти к вам, и не буду отягощать вас, ибо я ищу не вашего, а вас. Не дети должны собирать имение для родителей, но родители для детей. ¹⁵ Я охотно буду издерживать свое и истощать себя за души ваши, несмотря на то, что, чрезвычайно любя вас, я менее любим вами. ¹⁶ Положим, что сам я не обременял вас, но, будучи хитр, лукавством брал с вас. ¹⁷ Но пользовался ли я чем от вас через кого-нибудь из тех, кого посылал к вам? ¹⁸ Я упросил Тита и послал с ним одного из братьев: Тит воспользовался ли чем от вас? Не в одном ли духе мы действовали? Не одним ли путем ходили? ¹⁹ Не думаете ли еще, что мы только оправдываемся перед вами? Мы говорим пред Богом, во Христе, и все это, возлюбленные, к вашему назиданию. ²⁰ Ибо я опасаюсь, чтобы мне, по пришествии моем, не найти вас такими, какими не желаю,| также чтобы и вам не найти меня таким, каким не желаете: чтобы не найти у вас раздоров, зависти, гнева, ссор, клевет, ябед, гордости, беспорядков,| ²¹ чтобы опять, когда приду, не уничижил меня у вас Бог мой и чтобы не оплакивать мне многих, которые согрешили прежде и не покаялись в нечистоте, блудодеянии и непотребстве, какое делали. 13 ¹ В третий уже раз иду к вам. При устах двух или трех свидетелей будет твердо всякое слово. ² Я предварял и предваряю, как бы находясь у вас во второй раз, и теперь, отсутствуя, пишу прежде согрешившим и всем прочим, что, когда опять приду, не пощажу. ³ Вы ищете доказательства на то, Христос ли говорит во мне: Он не бессилен для вас, но силен в вас. ⁴ Ибо, хотя Он и распят в немощи, но жив силою Божиею;| и мы также, хотя немощны в Нем, но будем живы с Ним силою Божиею в вас. ⁵ Испытывайте самих себя, в вере ли вы; самих себя исследуйте. Или вы не знаете самих себя, что Иисус Христос в вас? Разве только вы не то́, чем должны быть. ⁶ О нас же, надеюсь, узна́ете, что мы то́, чем быть должны. ⁷ Молим Бога, чтобы вы не делали никакого зла, не для того, чтобы нам показаться, чем должны быть; но чтобы вы делали добро, хотя бы мы казались и не тем, чем должны быть. ⁸ Ибо мы не сильны против истины, но сильны за истину. ⁹ Мы радуемся, когда мы немощны, а вы сильны;| о сем-то и молимся, о вашем совершенстве. ¹⁰ Для того я и пишу сие в отсутствии, чтобы в присутствии не употребить строгости по власти, данной мне Господом к созиданию, а не к разорению. ¹¹ Впрочем, братия, радуйтесь, усовершайтесь, утешайтесь, будьте единомысленны, мирны, — и Бог любви и мира будет с вами. ¹² Приветствуйте друг друга лобзанием святым. Приветствуют вас все святые. ¹³ Благодать Господа нашего Иисуса Христа, и любовь Бога Отца, и общение Святаго Духа со всеми вами. Аминь.

21 июня 2024 в 15:48 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) перевод текста
• создал(а) текст: ¹¹ Nygöi minä olen ihan mieletöi, työ minuu luajiitto moizekse. Teil pideli kiittiä minuu.^ Minä nimil en ole pahembi nualoi suurii apostoloi, hos olen animi. ¹² Olenhäi minä teijän keskes ozutannuh iččie tozi apostolannu, gu väzymättäh luajiin tunnusmerkilöi, kummii da suurii ruadoloi. ¹³ Milbo teidy vuartih toizien uskojien kanzukundien ies?^ Vai sil, gu minä en olluh teile vaivakse. Prostikkua minuu täs viäryös! ¹⁴ Minä olen valmis kolmanden kerran tulemah teijän luo, i vaivata teidy en tahto; minule ei pie nimidä teis, pidäy vai teidy iččie. Eihäi lapsil pie kerätä eluo vahnembile, a pidäy vahnembil – lapsile. ¹⁵ Minä hyväl mielel kulutan omat elot, kulutan iččiegi teih niškoi.^ Ga ku minä äijäl suvaičen teidy, pidäygo sit minuu suvaija vähembäl? ¹⁶ Nu olgah, minä en jygeitännyh teidy.^ No toinah äijäl viizastin da muanivol sain teidy käzih? ¹⁷ Vai toinah minä hyövyin teis kenentahto vuoh, niilöin vuoh, kudamii työnnin teijän luo? ¹⁸ Minä käskin teijän luo Tiitan da työnnin hänenke vie yhten vellis.^ Hyödyigo sit Tiittu teis? Emmogo myö hänenke yhteh mieleh ruadanuh? Emmogo yksii jälgii myöte kävellyh? ¹⁹ Toinah smietittö, myö ainos vai puolistammo iččie teijän ies? Ei, myö pagizemmo Jumalan ies gu Hristosan omat.^ Armahat vellet, kai tämä tulou teile hyvyökse. ²⁰ Minä vet varuan, gu sinne tulduu en tabua teidy moizinnu, mittuminnu tahton, i sit työgi etto näi minuu moizennu, mittumannu tahtotto. Varuan, gu näin sie riidua, kadehuttu, suutundua, oman hyvyön tabailendua, pahoi paginoi toizis, kielien kandelendua, suurendelendua, segovustu. ²¹ Anna vai ei alendas minuu Jumal, konzu minä myös tulen teijän luo!^ Anna vai ei pidäs minul itkie äijien niilöin periä, kudamat luajittih riähkiä da ei hyllätty jumalattomua elaigua, karguandua da kaikenjyttymiä vällillizytty, kudamis hyö elettih.