ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Uarreh šaviašteissa

История изменений

01 июля 2024 в 15:50 Нина Шибанова

  • изменил(а) комментарий
    с Toine kirjaine Korinfalazile
    на Apostoli Puavilan toini kirjani Korinfilaisilla

25 июня 2024 в 16:31 Нина Шибанова

  • изменил(а) текст
    1Kun meilä Jumalan armošta on tämmöni ruato, myö emmä anna priksi. 2Myö pisymmä loittuona kaikešta häpielliseštä, mitä tarviččis peittyä.^ Myö emmä valehtele emmäkä viäristele Jumalan šanua.^ Myö levitämmä Hyvän Viessin tosišanomua.^ Šiitä jokahini piättäkkäh Jumalan ieššä, mimmosie myö olemma. 3Kun miän šaneloma Hyvä Viesti ollou peitošša, še on peitošša niiltä, kt jouvutah uatuh. 4Pakajan niistä, ket ei ušota.^ Tämän muailman jumala šokasi heijän jären, niin jotta hyö ei nähtäis Hristossan Hyvän Viessin jumalallista valuo, Hristossan, kumpani on näkymättömän Jumalan kuva. 5Emmähän myö šanele meistä ičeštänä, kun Iisussašta Hristossašta.^ Iisussa on Hospoti, ta Hiän työnsi miät teilä avukši. 6Jumala, kumpani šano: «Tulkah pimieh valo», anto valon miän šytämih.^ Näin myö opaššumma tuntomah Jumalan valon, mi heijaštuu Iisussan Hristossan nävöštä. 7Tämä uarreh on meissä kuin šaviašteissa.^ Šiitä näkyy, jotta tuo šuuri voima on Jumalašta eikä meistä ičeštänä. 8Meitä kaikin tavoin ahissetah, vain ei ole voitu ajua čuppuh.^ Toičči emmä tiijä mitäi ruatua, vain toivuo emmä olole kavottan. 9Meitä ajellah, vain Jumala ei ole jättän meitä.^ Meitä tallotah muah, ka henkissä olemma. 10Myö aina kannamma omašša runkošša Hospotin Iisussan šurmua, jotta Iisussan elämä niise tulis miän runkošša näkyvih. 11Kuni elämmä, myö aina kačomma kuolomua šilmäštä šilmäh Iisussan takie, jotta Iisussan elämä niise tulis näkyvih miän kuolovaisešša runkošša. 12Näin myö šojimma kuoloman kera, jotta työ šaisija elämän. 13MieläMeilä on šama ušon Henki, kumpasešta Pyhissä Kirjutukšissa šanotah: «Mie ušon, ta šentäh pakajan».^ Myöki pakajamma, šentäh kun ušomma. 14Myö tiijämmä, jotta Jumala, kumpani noššatti kuollehista Hospotin Iisussan, noššattau Iisussan tullešša miätki ta panou miät yheššä tiän kera šilmieh eteh. 15Kaikki tämä tapah tuu tiän vuokši.^ Kun aina vain enämmän ihmisie tulou tuntomah Jumalan armon, niin Häntä passipoitetah ta kunnivoitetah aina vain nämmänenämmän.

25 июня 2024 в 15:48 Нина Шибанова

  • создал(а) комментарий: Toine kirjaine Korinfalazile

25 июня 2024 в 15:13 Нина Шибанова

  • создал(а) текст
  • создал(а) перевод текста
  • создал(а) текст: 1Kun meilä Jumalan armošta on tämmöni ruato, myö emmä anna priksi. 2Myö pisymmä loittuona kaikešta häpielliseštä, mitä tarviččis peittyä.^ Myö emmä valehtele emmäkä viäristele Jumalan šanua.^ Myö levitämmä Hyvän Viessin tosišanomua.^ Šiitä jokahini piättäkkäh Jumalan ieššä, mimmosie myö olemma. 3Kun miän šaneloma Hyvä Viesti ollou peitošša, še on peitošša niiltä, kt jouvutah uatuh. 4Pakajan niistä, ket ei ušota.^ Tämän muailman jumala šokasi heijän jären, niin jotta hyö ei nähtäis Hristossan Hyvän Viessin jumalallista valuo, Hristossan, kumpani on näkymättömän Jumalan kuva. 5Emmähän myö šanele meistä ičeštänä, kun Iisussašta Hristossašta.^ Iisussa on Hospoti, ta Hiän työnsi miät teilä avukši. 6Jumala, kumpani šano: «Tulkah pimieh valo», anto valon miän šytämih.^ Näin myö opaššumma tuntomah Jumalan valon, mi heijaštuu Iisussan Hristossan nävöštä. 7Tämä uarreh on meissä kuin šaviašteissa.^ Šiitä näkyy, jotta tuo šuuri voima on Jumalašta eikä meistä ičeštänä. 8Meitä kaikin tavoin ahissetah, vain ei ole voitu ajua čuppuh.^ Toičči emmä tiijä mitäi ruatua, vain toivuo emmä ol kavottan. 9Meitä ajellah, vain Jumala ei ole jättän meitä.^ Meitä tallotah muah, ka henkissä olemma. 10Myö aina kannamma omašša runkošša Hospotin Iisussan šurmua, jotta Iisussan elämä niise tulis miän runkošša näkyvih. 11Kuni elämmä, myö aina kačomma kuolomua šilmäštä šilmäh Iisussan takie, jotta Iisussan elämä niise tulis näkyvih miän kuolovaisešša runkošša. 12Näin myö šojimma kuoloman kera, jotta työ šaisija elämän. 13Mielä on šama ušon Henki, kumpasešta Pyhissä Kirjutukšissa šanotah: «Mie ušon, ta šentäh pakajan».^ Myöki pakajamma, šentäh kun ušomma. 14Myö tiijämmä, jotta Jumala, kumpani noššatti kuollehista Hospotin Iisussan, noššattau Iisussan tullešša miätki ta panou miät yheššä tiän kera šilmieh eteh. 15Kaikki tämä tapah tuu tiän vuokši.^ Kun aina vain enämmän ihmisie tulou tuntomah Jumalan armon, niin Häntä passipoitetah ta kunnivoitetah aina vain nämmän.