Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Mikš mö nägem unid?

История изменений

23 сентября 2024 в 11:39 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) текст: Mö kaik nägem lujas enamba unid, mi muštištam. Erased ristitud sanuba, miše hö magadaba vahval unel da ei nähkoi nimidä, no nece ei ole muga: kaikuččen mehen aivod sädaba unid. Ero om siš, kut mušton mehanizmad radaba erazvuiččil ristituil (mušt om unikaline kaikuččel meišpäi). Unid nägem jogahižen kerdan, konz magadam. Ned ozutasoiš kaikil unen astusil (stadijoil): kebnäs unes (konz mö vaiše nukkum), süväs unes da heredas unes (sidä mugažo kuctas sil’miden heredan likundan fazaks). Jäl’gmäižen astusen uned oma tobjimalaz pit’käd da čudokahad, melentartuiženke süžetanke, a toižil astusil nene paksus om sidotud männuden päivän aigtegoihe da oma lühüdambad i tuskikahambad. Heredan unen astuz om kaikid pidemb läz homendest. Ku sindai heraštoittas sen fazan aigan, ka johtutad ičeiž unt i void starinoita sen polhe. Unil om znamoičend Tedomehiden melen mödhe, mö nägem unid, sikš miše niiden abul tegese sur’ rad meiden mahtištonke, mel’kuvidenke da tundmusidenke. Veresed tedod siš, mi om tehnus päivän aigan, lähteba aivoihe, kus niidenke tegese rad. Sid’ tedod ühtneba kogonaižehe elon mahtištoho, mitte om kaitud muštos. Uniš ristitun aigtegoid da tundmusid segoituba ičeze keskes melentartuižešti, ved’ sigä ei ole nimittušt kontrolid. Ku todesižes elos om tehnus mi-se hond, ka uniš nece huba aigtego voib kätas sel’getomaks da pöl’gästoitajaks starinaks. Uned ei ozutagoi aigtegoid siš formas, miččes nene oliba todesižes elos. Sen sijas uned starinoičeba istorijoid neniš aigtegoiš. Konz mö magadam, uniš ozutasoiš kaik rižad. Enamba kaiked vasttam nägumel’kuvid. Kulundoiš ristitud tedotaba harvemba – poles statjoišpäi, a tedotusid hajuiš i kibus vasttasoiš lujas harvoin. Sündundaspäi sogedoiden ristituiden uniš ei ole nägumel’kuvid. Nece koskeb mugoižid-ki mehid, kudambad sogeniba sihesai, kut heile oli täudnu 4-5 vot. Uni om lekar’ da opendai Uned tugedaba meiden melentervhut, a mugažo abutaba vahvištoitta päivän aigan sadud tedod i paremboičeba erazvuiččid mahtoid. Tedomehed sanuba, miše uniš mö harjoitam mahtoid, miččed oma meile tärktad todesižes elos. Kümniden voz’tuhiden aigan uned kehitoitihe ičeladuižeks harjoituzkaluks, miččes mö harjoitam homaita varud da oikti reagiruida sihe. Kaikid popul’arižembiden uniden lugus kaiken linneba unid sabutandas, ekzamenas i siš, kut olem irdal ani alastomin. Oled-ik konz-ni nähnu mugoižid unid? Ličkäižed: satatesen toštmine Ku elos tegese mi-se vastmeline vai opak, nece voib tošttas aivoiš öižiden ličkäižiden formas. Tedomehed meletaba, miše se om hüvä da tarbhaine azj: muga meiden melentervhuz’ radab satatesenke. Konz huba aigtego ličkäižen formas toštase äi kerdoid, mö hilläšti harjenem sihe i sikš mokičemoi vähemba. “Aig tervehtoitab” – nece muštatiž om tervehtoitajas unes. Toštajan ličkäižen süžet voib meletaden vajehtada. Ezmäi kirjuta se, a sid’ tarkkohtaižešti kuvitele ičeleiž toine ličkäižen aigtegoiden versii. Tariž paksus (kaikuččen päivän) kuvitelda ičeze meles nece uz’ versii, i aigan sirttes ličkäižen süžet hilläšti vajehtase. Oled-ik nähnu sel’ktoid unid? Erased meišpäi voiba nähta sel’ktoid unid – toižil sanoil, nene ristitud oldes unes el’gendaba, miše hö magadaba. Mugošt unt voib vajehtada ičeze tahton mödhe vai lopta miččel taht minutal. Miše opetas nähmaha sel’ktoid unid, tariž napernas da hätken harjoiteldas: om jüged heraštoitta mel’t siloi, konz se magadab vahval unel. Tobjimalaz nevodas homaita čudokahid azjoid – mugoižid, miččid ei voi olda todesižes elos. Herkhil-ki oldes tariž paksumba küzuda ičtaze: “Olen-ik unes?” Ku ed voi rohktas antta vastust neche küzundaha, ka oled unes i eskai näged sel’ktad unt. Uniden sel’genzoituz Uniden znamoičend om sidä suremb, mi paksumba mö naprim sel’genzoitta niid. Miše todeks el’geta ičeze unid, tariž mahtta oikti sel’genzoitta niid, sikš miše uni om palakaz mozaik, kus lozgom segoituba mel’ da tedmatomuz. Unes tegese varastamatomid i čudokahid sidoid erazvuiččiden johtutesiden, mel’kuviden da tundmusiden keskes. Uned om kudotud metaforišpäi, kaikutte miččišpäi om ani jüged. Pit’käd uned palakahan süžetanke om saudud meiden mel’t holdutoitajiš azjoišpäi. No unes nene azjad ühthištasoiš toine toiženke ani ičeladuižešti, miččen-se ičeze logikan mödhe, i sikš uned tunduba meile absurdižikš. Paksus sindai holdutoitai problem voib pättas unes, no nece pätand ozutase simvolan vai ozoitesen formas, mitte tariž ozaita. Mö kaik olem erilaižed, i meiden päiden südäimištod oma mugažo erilaižed. Sen taguiči uniden sel’genzoituz tariž tehta ičenaižešti, ičeze vägil – unikirjoita da nevondoita Internetaspäi. Sinun uned oma vaiše sinun meletusid i metaforid. Sinei pidab äjan kaitas ičesaiž. Om hüvä meletada unid: midä ned tahtoiba sanuda sinei? Tariž löuta sido simvoloiden da todesižiden aigtegoiden keskes. Ku eraz uni toštase äi kerdoid, ka nece znamoičeb, miše om problem, miččehe tariž kingitada homaičuz. Uniden päivkirj Kaikutte voib opetas johtutamha unid da analiziruimaha niid paremba. Mi paksumba kirjutad ičeiž unid, se hätkemba kehitoitase sinun sel’genzoitusen maht i se paremba kävutaškanded uniden nevondoid. Pidä magaduzsijanno kirjutim da bumag vai diktofon (kožub ližaduz sinun smartfonas). Ehtal, edel magadamha lähtmišt, ladi sihe, miše tahtoid johtutada ičeiž uned. Konz heraštud homendesel, ala rigehti avaidamha sil’mäd da meletamha tulijan päivän polhe. Ku heraštud heraštoituzčasuišpäi, saupta se i umbištada sil’mäd udes. Anda ičeleiž üks’-kaks’ minutad, miše johtutada enamba unen tarkkohtid. Ku pähä ni-mi ei tule, ka napri hilläšti verda toižin: kätte kul’gele vai sel’gäle. Konz johtutad unen süžetan, ala avaida sil’mäd – meleta siš, mi om jänu sinun muštho. Vaiše sen jäl’ghe void kirjutada ičeiž unen bumagale vai diktofonale.