Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Sluušpa Vanhan Šopimukšen aikah

История изменений

05 ноября 2024 в 17:18 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  ¹ Niin jotta enšimmäisellä Šopimukšella, min Jumala luati Israelin rahvahan kera, oltih šiännöt sluušpah nähen ta oli pyhäkoti tiälä muan piällä. ²Pyhäkoti oli kankahašta luajittu pirtti, kumpasen etuošašša oli lamppu, stola ta uhrileivät.^ Tätä ošua šanottih «pyhäkši». ³Toisen saviessan takuana oli še pyhäkojin oša, kumpaista nimitetäh «kaikistapyhimmäkši». ⁴Šielä oli kultani kuajintaalttari, kumpasella poltettih luatanua, ta oli Šopimukšen lipaš, kumpani oli joka puolelta kullalla peitetty.^ Lippahašša oli kultani aštie mannan kera ta Aaronin šauva, mi oli puhennun lehteh.^ Šamoin šielä oli Šopimukšen kivipliitat, kumpasih oli kirjutettu Jumalan kymmenen käškyö. ⁵Lippahan piällä oltih heruvimit, jumalallisen valon anhelit, kumpaset šiivilläh varjottih riähkien prostimispaikkua.^ Kaikkie tätä ei nyt tarviče šelittyä tarkemmin. ⁶ Näin oli kaikki ruštattu.^ Pyhäkojin etuošah käyväh papit joka päivä sluušpua pitämäh. ⁷No a toiseh ošah mänöy vain ylipappi, ta vain kerran vuuvvešša.^ Šilloin hänellä pitäy olla keralla vertä; hiän tuou šitä šovittuakšeh omat riähät ta ne rahvahan riähät, kumpasie hyö oli luajittu tietämättä. ⁸Näin Pyhä Henki näyttäy, jotta taivahalliseh pyhäkotih ovie ei avata šini, kuni muallini pyhäkoti pisyy paikallah. ⁹Muallini pyhäkoti on kuva nykyseštä ajašta.^ Šinne kyllä tuuvvah lahjoja ta uhrija, vain yhenkänä sluušpašša olijan omuahenkie ne ei puhisseta, ne ei šuaha häntä Jumalan mielen mukasekši. ¹⁰ Nämä käšyt niin kuin ruuvvat ta juomat ta erimoiset pešutki, košetah vain ihmisen runkuo ta pisytäh vain šini, kuni ei tule aika muuttua niitä.

05 ноября 2024 в 17:09 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) перевод текста
• создал(а) текст: ¹ Niin jotta enšimmäisellä Šopimukšella, min Jumala luati Israelin rahvahan kera, oltih šiännöt sluušpah nähen ta oli pyhäkoti tiälä muan piällä. ²Pyhäkoti oli kankahašta luajittu pirtti, kumpasen etuošašša oli lamppu, stola ta uhrileivät.^ Tätä ošua šanottih «pyhäkši». ³Toisen saviessan takuana oli še pyhäkojin oša, kumpaista nimitetäh «kaikistapyhimmäkši». ⁴Šielä oli kultani kuajintaalttari, kumpasella poltettih luatanua, ta oli Šopimukšen lipaš, kumpani oli joka puolelta kullalla peitetty.^ Lippahašša oli kultani aštie mannan kera ta Aaronin šauva, mi oli puhennun lehteh.^ Šamoin šielä oli Šopimukšen kivipliitat, kumpasih oli kirjutettu Jumalan kymmenen käškyö. ⁵Lippahan piällä oltih heruvimit, jumalallisen valon anhelit, kumpaset šiivilläh varjottih riähkien prostimispaikkua.^ Kaikkie tätä ei nyt tarviče šelittyä tarkemmin. ⁶ Näin oli kaikki ruštattu. Pyhäkojin etuošah käyväh papit joka päivä sluušpua pitämäh. ⁷No a toiseh ošah mänöy vain ylipappi, ta vain kerran vuuvvešša.^ Šilloin hänellä pitäy olla keralla vertä; hiän tuou šitä šovittuakšeh omat riähät ta ne rahvahan riähät, kumpasie hyö oli luajittu tietämättä. ⁸Näin Pyhä Henki näyttäy, jotta taivahalliseh pyhäkotih ovie ei avata šini, kuni muallini pyhäkoti pisyy paikallah. ⁹Muallini pyhäkoti on kuva nykyseštä ajašta.^ Šinne kyllä tuuvvah lahjoja ta uhrija, vain yhenkänä sluušpašša olijan omuahenkie ne ei puhisseta, ne ei šuaha häntä Jumalan mielen mukasekši. ¹⁰ Nämä käšyt niin kuin ruuvvat ta juomat ta erimoiset pešutki, košetah vain ihmisen runkuo ta pisytäh vain šini, kuni ei tule aika muuttua niitä.