Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Pelaššettujen joukko

История изменений

29 января 2025 в 16:17 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) перевод текста
• создал(а) текст: ¹ Tämän jälkeh nävin nellä anhelie.^ Hyö šeisottih muan nelläššä čupušša ta pijäteltih muan nellyä tuulta, jotta ei tuulis yli muan ta meren eikä yhtehkänä puuh. ²Nävin vielä yhen anhelin, kumpani nousi päivännoušušta päin ta kanto elävän Jumalan pečattie. Hiän karju kovalla iänellä noilla nellällä anhelilla, kumpasilla oli annettu valta hävittyä muata ta mertä.^ Hiän šano: ³«Elkyä hävittäkkyä muata, elkyä mertä elkyäkä puita, ennein kuin painamma pečatin miän Jumalan käškyläisien oččah». ⁴Mie kuulin pečatilla merkittyjen luvun.^ Pečatin šai šatanellä-kymmentänellätuhatta, ta heitä oli kaikista Israelin heimoista:| ⁵Juutan heimošta šai pečatin kakšitoistatuhatta, Ruviman heimošta – niise kakšitoistatuhatta, Gadan heimošta – kakšitoistatuhatta, ⁶Asirin heimošta – kakšitoistatuhatta, Neffalimin heimošta – kakšitoistatuhatta, Manassijan heimošta – kakšitoistatuhatta, ⁷Simeonin heimošta – kakšitoistatuhatta, Leevin heimošta – kakšitoistatuhatta, Issaharin heimošta – kakšitoistatuhatta, ⁸Savulonin heimošta – kakšitoistatuhatta, Joosefin heimošta – kakšitoistatuhatta ta Veniaminin heimošta – kakšitoistatuhatta. ⁹Tämän jälkeh nävin šuuren rahvašjoukon, niin šuuren, jotta kenkänä ei šuattan šitä lukie.^ Šiinä oli ihmisie kaikista maista, kaikista kanšoista ta heimoista, ta kaikista kielistä.^ Hyö šeisottih valtaistumen ta Vuonnan ieššä valkeissa vuatteissa, ta käsissä heilä oli pal'manokšie. ¹⁰ Hyö karjuttih lujalla iänellä: – Pelaššukšen tuou miän Jumala, Hiän, kumpani istuu valtaistumella, Hiän ta Vuonna! ¹¹Kaikki anhelit šeisottih valtaistumen, vanhimpien ta nellän olijan ympärillä.^ Hyö heittäyvyttih očin valtaistumen eteh, kumarrettih Jumalalla ¹²ta šanottih: – Amin. Miän Jumalalla kuuluu kiitoš, jumalallini valo, viisahuš ta passipot, kunnivo, valta ta voima aina ta ilmasen ijän! Amin. ¹³ Yksi vanhimmista kyšy miulta: «Ketä nämä valkievuattehiset ollah?^ Mistä hyö on tultu»? ¹⁴ Mie vaštasin hänellä: «Tuattosen, šie šen tiijät». Hiän šano miula: – Nämä on piäšty šuurešta ahissukšešta. Hyö peštih omat vuattiet ta valotettih ne Vuonnan Vereššä. ¹⁵ Šentäh hyö ollah Jumalan valtaistumen ieššä ta sluušitah Hänellä Hänen pyhäkojissa yötä päivyä.^ A Hiän, kumpani istuu valtaistumella, eläy hiän kera. ¹⁶Hyö ei enämpi tiijetä näläštä, ei janošta, heitä ei enämpi polta päiväni eikä puahtava helle. ¹⁷Vuonna, kumpani on valtaistumen ieššä, pitäy heistä huolta ta viey hiät elämän vejen hetteillä, ta Jumala pyyhkiy heijän šilmistä kaikki kyynälet.