Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Tütrindam

История изменений

30 октября 2017 в 14:59 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  Ende eletihe mamanke kaks' tütärt. Üks' tütär oli rodnį, a toine oli nerodnį tütär, mamm hänele oli emindam. Necida hän ičeze tütren navedi, necida tütärt tošč ei navednu vous'o. Nece akk ičeze rodnįjale tütrele sanub: - Vögam händast randpertiižehe elämaha. Necile tütrele sanub: - Homen sina mä eriži elämaha. Hän andei hänele samalt kuiduks kezerta, tuhkad ledes andei d'ouhoks, čuurud andei šonaks, pilad'ouhod andei suurmaks. Händast vöd'he sinna pertiižehe elämaha ühttaze. Nece ladi kožližen, samluden sidei, värtnäižen kädehe i kezerdaškanz'. Kuulišt’, ka kolotiže. Mäni avaidamha. Veräjän avaiž, ka koume hörmud-razboinikad. – Neidihe, neidihe, lämbita kil'betiine. Kil'betiižen lämbit’, nened ukod, koume razboinikad, kil'betihe mänd'he. Nece neidine pirgaižed ajaškanz', kästtihe. Hiirutt i hippäst’: – Neidihe, neidihe, anda touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen hivä. Nece neidine andei toukunt tukun, tahthašt’ škläkun. Hiirutt hiviš meliš läks’ kodaha. Nene tuld'he hörmud kil'betišpei, ka söt't’ heid, d'ot't’. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta ka. Kukei čaigaht’, mužikad kadotine, nece neičukaine ihastį. Däi hänele dengįid koume sumkad. Toižel ehtal möst kolotiže. Nened-že hörmud möst kästtaze: – Neidine, neidine, lämbita kil'betiine. Kil'betihe mändhe, a nece neidine pirgaižed ajab. Hiirutt i hippäst’: – Neidine, neidine, touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen silei hivä. Nece neidine toukunt tukun, tahthašt’ andei škläkun. Hiirutt hiviš meliš päčin alle kodaha. Nene ukod tuld'he möst kil'betišpei, söt't’, d'ot't’ nenid ukįid. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta. – Vaitti, naku valikįižen pezen. Necida neičukašt hiirutt vastan alle murdįižeks i muutalz’. Kukei čaigaht’ i nene mužikad möst kadotihe. Mamm i sizar sanub: – Lähkam otmaha, riktud oma d'o dai kolnu om siga, lähkam, hot'a togam lud-ne. Mänd'he, ka hän siga kändleze ku papad’ hivä. Toine sizar-se sanub: – Kus, čikuško, olid, da kus otid neceverdan dengįid, openda mindei! – Mä, - mamale sanub, – vö sinna elämaha ičeiž zdročonijad tütärt. Kodihe tuld'he dengįideke, kanttihe edva koumen. Toine sizar sanub: – Mina lähten sinna. Openda mindei, čikuško. Necen tütren sädatab, toižen, ičeze selgitab. Ičeze tütrele andei töd ka kuidud kezerta, d'ouhod andei rugihišt’, pirgįikš nižišt’ d'ouhod, šonad d'o hiväd andei, suurint andei, toukunt andei, kaiked andei ičeze tütrele. Höbole ištut’ dai vei sinna. Sizar-se opendab: - Kacu, tuloba razboinikad, ka kil'bet’ lämbitada kästtaze, lämbita, pirgaižed aja, hiirutt tulob, pakičob touknašt’ tahthašt’, ka sina hänele paina valikol. Nece neičukaine d'o hiviš meliš ištub, kezerdab, tulnu dengįid samha. Kuulišt’, ka kolotiže, d'o tuloba. Mäni, avaiž, ka möst razboinikad. – Neidine, neidine, lämbitaskep kil'betiine, ajaskep pirgaižid. Kil'betin lämbit’, nene kil'betihe lähttihe. Nece neižne pirgaižid ajaškanz'. Hiirutt i hippäst’: – Neidine, neidine, anda touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen hivä. Hiirudele ku las’k valikol päha. Hiirutt voivotesenke läks’ kodaha, ei völ kolnu. Nene ukod kil'betišpei tuld'he, čai d'od'he, kaik pirgad söd'he. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta. Hän magatta mäni, pekstihe, pekstihe, ka edva heng dättihe. Nene ukod lähttihe, necile nimida dänu ei. Nece neičukaine d'o pel'gastunu: «Tuloba, ka riktaze niguni mindei.» Möst tuld'he, kolotiže. – Neidine, neidine, lämbita kil'betiine, aja pirgaižed. Lähttihe kil'betihe, möst pirgad ajaškanz'. Hiirutt hippäst’ möst, ei, rouk, pannu pahaks, möst tulob. – Neidine, neidine, andav touknašt’ tahthašt’, pahal aigal hivä liinen. Hän las’k hiirudele, hiirutt voivotesenke kodaha i läksiškanz'. – Sina mindei rikeid da ed i sina päzu. Iče kol’, rouk. Nene kil'betišpei tuloba, södaze, d'odaze. – Neidine, neidine, tule magatta. Neidine nece magatta mäni. Necida pekstihe, pekstihe, d'ougad čaptihe, nižad čaptihe. Nene d'o pandud nižad iknale, d'ougad gardalijale d'o ripputet. Nece mamin da tütär otmaha ajetaze, paral höbol tuloba otmaha. – Kacu, nakka minun tütrudel bulkaižed vilugataze iknal. Tuld'he, ka tütär d'o riktud. Sihe langen’ mamm nece. Luuhuded kaik kogoz’ mamm, kordh'a pani, kodihe ot't’. Kodihe tuld'he da necen tütrenke eläškat'he kahten. Tegihe tütär hänele armaz. Nuguni siga eletaze. Enamba nimida.

30 октября 2017 в 14:58 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  Ende eletihe mamanke kaks' tütärt. Üks' tütär oli rodnį, a toine oli nerodnį tütär, mamm hänele oli emindam. Necida hän ičeze tütren navedi, necida tütärt tošč ei navednu vous'o. Nece akk ičeze rodnįjale tütrele sanub: - Vögam händast randpertiižehe elämaha. Necile tütrele sanub: - Homen sina mä eriži elämaha. Hän andei hänele samalt kuiduks kezerta, tuhkad ledes andei d'ouhoks, čuurud andei šonaks, pilad'ouhod andei suurmaks. Händast vöd'he sinna pertiižehe elämaha ühttaze. Nece ladi kožližen, samluden sidei, värtnäižen kädehe i kezerdaškanz'. Kuulišt’, ka kolotiže. Mäni avaidamha. Veräjän avaiž, ka koume hörmud-razboinikad. – Neidihe, neidihe, lämbita kil'betiine. Kil'betiižen lämbit’, nened ukod, koume razboinikad, kil'betihe mänd'he. Nece neidine pirgaižed ajaškanz', kästtihe. Hiirutt i hippäst’: – Neidihe, neidihe, anda touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen hivä. Nece neidine andei toukunt tukun, tahthašt’ škläkun. Hiirutt hiviš meliš läks’ kodaha. Nene tuld'he hörmud kil'betišpei, ka söt't’ heid, d'ot't’. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta ka. Kukei čaigaht’, mužikad kadotine, nece neičukaine ihastį. Däi hänele dengįid koume sumkad. Toižel ehtal möst kolotiže. Nened-že hörmud möst kästtaze: – Neidine, neidine, lämbita kil'betiine. Kil'betihe mändhe, a nece neidine pirgaižed ajab. Hiirutt i hippäst’: – Neidine, neidine, touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen silei hivä. Nece neidine toukunt tukun, tahthašt’ andei škläkun. Hiirutt hiviš meliš päčin alle kodaha. Nene ukod tuld'he möst kil'betišpei, söt't’, d'ot't’ nenid ukįid. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta. – Vaitti, naku valikįižen pezen. Necida neičukašt hiirutt vastan alle murdįižeks i muutalz’. Kukei čaigaht’ i nene mužikad möst kadotihe. Mamm i sizar sanub: – Lähkam otmaha, riktud oma d'o dai kolnu om siga, lähkam, hot'a togam lud-ne. Mänd'he, ka hän siga kändleze ku papad’ hivä. Toine sizar-se sanub: – Kus, čikuško, olid, da kus otid neceverdan dengįid, openda mindei! – Mä, - mamale sanub, – vö sinna elämaha ičeiž zdročonijad tütärt. Kodihe tuld'he dengįideke, kanttihe edva koumen. Toine sizar sanub: – Mina lähten sinna. Openda mindei, čikuško. Necen tütren sädatab, toižen, ičeze selgitab. Ičeze tütrele andei töd ka kuidud kezerta, d'ouhod andei rugihišt’, pirgįikš nižišt’ d'ouhod, šonad d'o hiväd andei, suurint andei, toukunt andei, kaiked andei ičeze tütrele. Höbole ištut’ dai vei sinna. Sizar-se opendab: - Kacu, tuloba razboinikad, ka kil'bet’ lämbitada kästtaze, lämbita, pirgaižed aja, hiirutt tulob, pakičob touknašt’ tahthašt’, ka sina hänele paina valikol. Nece neičukaine d'o hiviš meliš ištub, kezerdab, tulnu dengįid samha. Kuulišt’, ka kolotiže, d'o tuloba. Mäni, avaiž, ka möst razboinikad. – Neidine, neidine, lämbitaskep kil'betiine, ajaskep pirgaižid. Kil'betin lämbit’, nene kil'betihe lähttihe. Nece neižne pirgaižid ajaškanz'. Hiirutt i hippäst’: – Neidine, neidine, anda touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen hivä. Hiirudele ku las’k valikol päha. Hiirutt voivotesenke läks’ kodaha, ei völ kolnu. Nene ukod kil'betišpei tuld'he, čai d'od'he, kaik pirgad söd'he. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta. Hän magatta mäni, pekstihe, pekstihe, ka edva heng dättihe. Nene ukod lähttihe, necile nimida dänu ei. Nece neičukaine d'o pel'gastunu: «Tuloba, ka riktaze niguni mindei.» Möst tuld'he, kolotiže. – Neidine, neidine, lämbita kil'betiine, aja pirgaižed. Lähttihe kil'betihe, möst pirgad ajaškanz'. Hiirutt hippäst’ möst, ei, rouk, pannu pahaks, möst tulob. – Neidine, neidine, andav touknašt’ tahthašt’, pahal aigal hivä liinen. Hän las’k hiirudele, hiirutt voivotesenke kodaha i läksiškanz'. – Sina mindei rikeid da ed i sina päzu. Iče kol’, rouk. Nene kil'betišpei tuloba, södaze, d'odaze. – Neidine, neidine, tule magatta. Neidine nece magatta mäni. Necida pekstihe, pekstihe, d'ougad čaptihe, nižad čaptihe. Nene d'o pandud nižad iknale, d'ougad gardalijale d'o ripputet. Nece mamin da tütär otmaha ajetaze, paral höbol tuloba otmaha. – Kacu, nakka minun tütrudel bulkaižed vilugataze iknal. Tuld'he, ka tütär d'o riktud. Sihe langen’ mamm nece. Luuhuded kaik kogoz’ mamm, kordh'a pani, kodihe ot't’. Kodihe tuld'he da necen tütrenke eläškat'he kahten. Tegihe tütär hänele armaz. Nuguni siga eletaze. Enamba nimida.

30 октября 2017 в 14:57 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  Ende eletihe mamanke kaks' tütärt. Üks' tütär oli rodnį, a toine oli nerodnį tütär, mamm hänele oli emindam. Necida hän ičeze tütren navedi, necida tütärt tošč ei navednu vous'o. Nece akk ičeze rodnįjale tütrele sanub: - Vögam händast randpertiižehe elämaha. Necile tütrele sanub: - Homen sina mä eriži elämaha. Hän andei hänele samalt kuiduks kezerta, tuhkad ledes andei d'ouhoks, čuurud andei šonaks, pilad'ouhod andei suurmaks. Händast vöd'he sinna pertiižehe elämaha ühttaze. Nece ladi kožližen, samluden sidei, värtnäižen kädehe i kezerdaškanz'. Kuulišt’, ka kolotiže. Mäni avaidamha. Veräjän avaiž, ka koume hörmud-razboinikad. – Neidihe, neidihe, lämbita kil'betiine. Kil'betiižen lämbit’, nened ukod, koume razboinikad, kil'betihe mänd'he. Nece neidine pirgaižed ajaškanz', kästtihe. Hiirutt i hippäst’.: – Neidihe, neidihe, anda touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen hivä. Nece neidine andei toukunt tukun, tahthašt’ škläkun. Hiirutt hiviš meliš läks’ kodaha. Nene tuld'he hörmud kil'betišpei, ka söt't’ heid, d'ot't’. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta ka. Kukei čaigaht’, mužikad kadotine, nece neičukaine ihastį. Däi hänele dengįid koume sumkad. Toižel ehtal möst kolotiže. Nened-že hörmud möst kästtaze: – Neidine, neidine, lämbita kil'betiine. Kil'betihe mändhe, a nece neidine pirgaižed ajab. Hiirutt i hippäst’: – Neidine, neidine, touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen silei hivä. Nece neidine toukunt tukun, tahthašt’ andei škläkun. Hiirutt hiviš meliš päčin alle kodaha. Nene ukod tuld'he möst kil'betišpei, söt't’, d'ot't’ nenid ukįid. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta. – Vaitti, naku valikįižen pezen. Necida neičukašt hiirutt vastan alle murdįižeks i muutalz’. Kukei čaigaht’ i nene mužikad möst kadotihe. Mamm i sizar sanub: – Lähkam otmaha, riktud oma d'o dai kolnu om siga, lähkam, hot'a togam lud-ne. Mänd'he, ka hän siga kändleze ku papad’ hivä. Toine sizar-se sanub: – Kus, čikuško, olid, da kus otid neceverdan dengįid, openda mindei! – Mä, - mamale sanub, – vö sinna elämaha ičeiž zdročonijad tütärt. Kodihe tuld'he dengįideke, kanttihe edva koumen. Toine sizar sanub: – Mina lähten sinna. Openda mindei, čikuško. Necen tütren sädatab, toižen, ičeze selgitab. Ičeze tütrele andei töd ka kuidud kezerta, d'ouhod andei rugihišt’, pirgįikš nižišt’ d'ouhod, šonad d'o hiväd andei, suurint andei, toukunt andei, kaiked andei ičeze tütrele. Höbole ištut’ dai vei sinna. Sizar-se opendab: - Kacu, tuloba razboinikad, ka kil'bet’ lämbitada kästtaze, lämbita, pirgaižed aja, hiirutt tulob, pakičob touknašt’ tahthašt’, ka sina hänele paina valikol. Nece neičukaine d'o hiviš meliš ištub, kezerdab, tulnu dengįid samha. Kuulišt’, ka kolotiže, d'o tuloba. Mäni, avaiž, ka möst razboinikad. – Neidine, neidine, lämbitaskep kil'betiine, ajaskep pirgaižid. Kil'betin lämbit’, nene kil'betihe lähttihe. Nece neižne pirgaižid ajaškanz'. Hiirutt i hippäst’: – Neidine, neidine, anda touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen hivä. Hiirudele ku las’k valikol päha. Hiirutt voivotesenke läks’ kodaha, ei völ kolnu. Nene ukod kil'betišpei tuld'he, čai d'od'he, kaik pirgad söd'he. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta. Hän magatta mäni, pekstihe, pekstihe, ka edva heng dättihe. Nene ukod lähttihe, necile nimida dänu ei. Nece neičukaine d'o pel'gastunu: «Tuloba, ka riktaze niguni mindei.» Möst tuld'he, kolotiže. – Neidine, neidine, lämbita kil'betiine, aja pirgaižed. Lähttihe kil'betihe, möst pirgad ajaškanz'. Hiirutt hippäst’ möst, ei, rouk, pannu pahaks, möst tulob. – Neidine, neidine, andav touknašt’ tahthašt’, pahal aigal hivä liinen. Hän las’k hiirudele, hiirutt voivotesenke kodaha i läksiškanz'. – Sina mindei rikeid da ed i sina päzu. Iče kol’, rouk. Nene kil'betišpei tuloba, södaze, d'odaze. – Neidine, neidine, tule magatta. Neidine nece magatta mäni. Necida pekstihe, pekstihe, d'ougad čaptihe, nižad čaptihe. Nene d'o pandud nižad iknale, d'ougad gardalijale d'o ripputet. Nece mamin da tütär otmaha ajetaze, paral höbol tuloba otmaha. – Kacu, nakka minun tütrudel bulkaižed vilugataze iknal. Tuld'he, ka tütär d'o riktud. Sihe langen’ mamm nece. Luuhuded kaik kogoz’ mamm, kordh'a pani, kodihe ot't’. Kodihe tuld'he da necen tütrenke eläškat'he kahten. Tegihe tütär hänele armaz. Nuguni siga eletaze. Enamba nimida.

30 октября 2017 в 14:57 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  Ende eletihe mamanke kaks' tütärt. Üks' tütär oli rodnį, a toine oli nerodnį tütär, mamm hänele oli emindam. Necida hän ičeze tütren navedi, necida tütärt tošč ei navednu vous'o. Nece akk ičeze rodnįjale tütrele sanub: - Vögam händast randpertiižehe elämaha. Necile tütrele sanub: - Homen sina mä eriži elämaha. Hän andei hänele samalt kuiduks kezerta, tuhkad ledes andei d'ouhoks, čuurud andei šonaks, pilad'ouhod andei suurmaks. Händast vöd'he sinna pertiižehe elämaha ühttaze. Nece ladi kožližen, samluden sidei, värtnäižen kädehe i kezerdaškanz'. Kuulišt’, ka kolotiže. Mäni avaidamha. Veräjän avaiž, ka koume hörmud-razboinikad. – Neidihe, neidihe, lämbita kil'betiine. Kil'betiižen lämbit’. Nened, nened ukod, koume razboinikad, kil'betihe mänd'he. Nece neidine pirgaižed ajaškanz', kästtihe. Hiirutt i hippäst’. – Neidihe, neidihe, anda touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen hivä. Nece neidine andei toukunt tukun, tahthašt’ škläkun. Hiirutt hiviš meliš läks’ kodaha. Nene tuld'he hörmud kil'betišpei, ka söt't’ heid, d'ot't’. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta ka. Kukei čaigaht’, mužikad kadotine, nece neičukaine ihastį. Däi hänele dengįid koume sumkad. Toižel ehtal möst kolotiže. Nened-že hörmud möst kästtaze: – Neidine, neidine, lämbita kil'betiine. Kil'betihe mändhe, a nece neidine pirgaižed ajab. Hiirutt i hippäst’: – Neidine, neidine, touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen silei hivä. Nece neidine toukunt tukun, tahthašt’ andei škläkun. Hiirutt hiviš meliš päčin alle kodaha. Nene ukod tuld'he möst kil'betišpei, söt't’, d'ot't’ nenid ukįid. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta. – Vaitti, naku valikįižen pezen. Necida neičukašt hiirutt vastan alle murdįižeks i muutalz’. Kukei čaigaht’ i nene mužikad möst kadotihe. Mamm i sizar sanub: – Lähkam otmaha, riktud oma d'o dai kolnu om siga, lähkam, hot'a togam lud-ne. Mänd'he, ka hän siga kändleze ku papad’ hivä. Toine sizar-se sanub: – Kus, čikuško, olid, da kus otid neceverdan dengįid, openda mindei! – Mä, - mamale sanub, – vö sinna elämaha ičeiž zdročonijad tütärt. Kodihe tuld'he dengįideke, kanttihe edva koumen. Toine sizar sanub: – Mina lähten sinna. Openda mindei, čikuško. Necen tütren sädatab, toižen, ičeze selgitab. Ičeze tütrele andei töd ka kuidud kezerta, d'ouhod andei rugihišt’, pirgįikš nižišt’ d'ouhod, šonad d'o hiväd andei, suurint andei, toukunt andei, kaiked andei ičeze tütrele. Höbole ištut’ dai vei sinna. Sizar-se opendab: - Kacu, tuloba razboinikad, ka kil'bet’ lämbitada kästtaze, lämbita, pirgaižed aja, hiirutt tulob, pakičob touknašt’ tahthašt’, ka sina hänele paina valikol. Nece neičukaine d'o hiviš meliš ištub, kezerdab, tulnu dengįid samha. Kuulišt’, ka kolotiže, d'o tuloba. Mäni, avaiž, ka möst razboinikad. – Neidine, neidine, lämbitaskep kil'betiine, ajaskep pirgaižid. Kil'betin lämbit’, nene kil'betihe lähttihe. Nece neižne pirgaižid ajaškanz'. Hiirutt i hippäst’: – Neidine, neidine, anda touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen hivä. Hiirudele ku las’k valikol päha. Hiirutt voivotesenke läks’ kodaha, ei völ kolnu. Nene ukod kil'betišpei tuld'he, čai d'od'he, kaik pirgad söd'he. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta. Hän magatta mäni, pekstihe, pekstihe, ka edva heng dättihe. Nene ukod lähttihe, necile nimida dänu ei. Nece neičukaine d'o pel'gastunu: «Tuloba, ka riktaze niguni mindei.» Möst tuld'he, kolotiže. – Neidine, neidine, lämbita kil'betiine, aja pirgaižed. Lähttihe kil'betihe, möst pirgad ajaškanz'. Hiirutt hippäst’ möst, ei, rouk, pannu pahaks, möst tulob. – Neidine, neidine, andav touknašt’ tahthašt’, pahal aigal hivä liinen. Hän las’k hiirudele, hiirutt voivotesenke kodaha i läksiškanz'. – Sina mindei rikeid da ed i sina päzu. Iče kol’, rouk. Nene kil'betišpei tuloba, södaze, d'odaze. – Neidine, neidine, tule magatta. Neidine nece magatta mäni. Necida pekstihe, pekstihe, d'ougad čaptihe, nižad čaptihe. Nene d'o pandud nižad iknale, d'ougad gardalijale d'o ripputet. Nece mamin da tütär otmaha ajetaze, paral höbol tuloba otmaha. – Kacu, nakka minun tütrudel bulkaižed vilugataze iknal. Tuld'he, ka tütär d'o riktud. Sihe langen’ mamm nece. Luuhuded kaik kogoz’ mamm, kordh'a pani, kodihe ot't’. Kodihe tuld'he da necen tütrenke eläškat'he kahten. Tegihe tütär hänele armaz. Nuguni siga eletaze. Enamba nimida.

30 октября 2017 в 14:55 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  Ende eletihe mamanke kaks' tütärt, üks. Üks' tütär oli rodnį, a toine oli nerodnį tütär, mamm hänele oli emindam. Necida hän ičeze tütren navedi, necida tütärt tošč ei navednu vous'o. Nece akk ičeze rodnįjale tütrele sanub: - Vögam händast randpertiižehe elämaha. Necile tütrele sanub: - Homen sina mä eriži elämaha. Hän andei hänele samalt kuiduks kezerta, tuhkad ledes andei d'ouhoks, čuurud andei šonaks, pilad'ouhod andei suurmaks. Händast vöd'he sinna pertiižehe elämaha ühttaze. Nece ladi kožližen, samluden sidei, värtnäižen kädehe i kezerdaškanz'. Kuulišt’, ka kolotiže. Mäni avaidamha. Veräjän avaiž, ka koume hörmud-razboinikad. – Neidihe, neidihe, lämbita kil'betiine. Kil'betiižen lämbit’. Nened ukod, koume razboinikad, kil'betihe mänd'he. Nece neidine pirgaižed ajaškanz', kästtihe. Hiirutt i hippäst’. – Neidihe, neidihe, anda touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen hivä. Nece neidine andei toukunt tukun, tahthašt’ škläkun. Hiirutt hiviš meliš läks’ kodaha. Nene tuld'he hörmud kil'betišpei, ka söt't’ heid, d'ot't’. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta ka. Kukei čaigaht’, mužikad kadotine, nece neičukaine ihastį. Däi hänele dengįid koume sumkad. Toižel ehtal möst kolotiže. Nened-že hörmud möst kästtaze: – Neidine, neidine, lämbita kil'betiine. Kil'betihe mändhe, a nece neidine pirgaižed ajab. Hiirutt i hippäst’: – Neidine, neidine, touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen silei hivä. Nece neidine toukunt tukun, tahthašt’ andei škläkun. Hiirutt hiviš meliš päčin alle kodaha. Nene ukod tuld'he möst kil'betišpei, söt't’, d'ot't’ nenid ukįid. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta. – Vaitti, naku valikįižen pezen. Necida neičukašt hiirutt vastan alle murdįižeks i muutalz’. Kukei čaigaht’ i nene mužikad möst kadotihe. Mamm i sizar sanub: – Lähkam otmaha, riktud oma d'o dai kolnu om siga, lähkam, hot'a togam lud-ne. Mänd'he, ka hän siga kändleze ku papad’ hivä. Toine sizar-se sanub: – Kus, čikuško, olid, da kus otid neceverdan dengįid, openda mindei! – Mä, - mamale sanub, – vö sinna elämaha ičeiž zdročonijad tütärt. Kodihe tuld'he dengįideke, kanttihe edva koumen. Toine sizar sanub: – Mina lähten sinna. Openda mindei, čikuško. Necen tütren sädatab, toižen, ičeze selgitab. Ičeze tütrele andei töd ka kuidud kezerta, d'ouhod andei rugihišt’, pirgįikš nižišt’ d'ouhod, šonad d'o hiväd andei, suurint andei, toukunt andei, kaiked andei ičeze tütrele. Höbole ištut’ dai vei sinna. Sizar-se opendab: - Kacu, tuloba razboinikad, ka kil'bet’ lämbitada kästtaze, lämbita, pirgaižed aja, hiirutt tulob, pakičob touknašt’ tahthašt’, ka sina hänele paina valikol. Nece neičukaine d'o hiviš meliš ištub, kezerdab, tulnu dengįid samha. Kuulišt’, ka kolotiže, d'o tuloba. Mäni, avaiž, ka möst razboinikad. – Neidine, neidine, lämbitaskep kil'betiine, ajaskep pirgaižid. Kil'betin lämbit’, nene kil'betihe lähttihe. Nece neižne pirgaižid ajaškanz'. Hiirutt i hippäst’: – Neidine, neidine, anda touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen hivä. Hiirudele ku las’k valikol päha. Hiirutt voivotesenke läks’ kodaha, ei völ kolnu. Nene ukod kil'betišpei tuld'he, čai d'od'he, kaik pirgad söd'he. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta. Hän magatta mäni, pekstihe, pekstihe, ka edva heng dättihe. Nene ukod lähttihe. Necile, necile nimida dänu ei. Nece neičukaine d'o pel'gastunu: «Tuloba, ka riktaze niguni mindei.» Möst tuld'he, kolotiže. – Neidine, neidine, lämbita kil'betiine, aja pirgaižed. Lähttihe kil'betihe, möst pirgad ajaškanz'. Hiirutt hippäst’ möst, ei, rouk, pannu pahaks, möst tulob. – Neidine, neidine, andav touknašt’ tahthašt’, pahal aigal hivä liinen. Hän las’k hiirudele, hiirutt voivotesenke kodaha i läksiškanz'. – Sina mindei rikeid da ed i sina päzu. Iče kol’, rouk. Nene kil'betišpei tuloba, södaze, d'odaze. – Neidine, neidine, tule magatta. Neidine nece magatta mäni. Necida pekstihe, pekstihe, d'ougad čaptihe, nižad čaptihe. Nene d'o pandud nižad iknale, d'ougad gardalijale d'o ripputet. Nece mamin da tütär otmaha ajetaze, paral höbol tuloba otmaha. – Kacu, nakka minun tütrudel bulkaižed vilugataze iknal. Tuld'he, ka tütär d'o riktud. Sihe langen’ mamm nece. Luuhuded kaik kogoz’ mamm, kordh'a pani, kodihe ot't’. Kodihe tuld'he da necen tütrenke eläškat'he kahten. Tegihe tütär hänele armaz. Nuguni siga eletaze. Enamba nimida.

30 октября 2017 в 14:55 Нина Шибанова

• изменил(а) текст перевода
  Жили-были с матерью две дочери. Одна дочь была родная, а вторая – неродная, матерью стала ей мачеха. Она любила свою дочь, а вторую дочь совсем не любила. Эта женщина говорит своей родной дочери: – Отвезем ее жить в избушку на берегу. И говорит падчерице: – Завтра ты уходи от нас жить отдельно. Дала она ей мха вместо волокна для прядения, золы из очага – вместо муки, гравия – вместо пшена, опилок – вместо крупы. Отвезли они ее туда, в избушку, одну жить. Сделала она себе прялку, привязала мох, взяла веретено в руки и начала прясть. Слышит, стучатся. Пошла она открывать. Открыла дверь, а там три разбойника. – Девушка, девушка, истопи баньку. Истопила она баньку, эти мужики-разбойники пошли в баню. Девушка начала пироги скать, велели. Мышка прыгнула: – Девушка, девушка, дай толокняного теста, в плохие времена пригожусь. Эта девушка дала толокняного теста. Мышка, довольная, шмыгнула в норку. Пришли разбойники из бани. Она, она накормила, напоила их. – Девушка, девушка, пришла бы ты с нами спать? Петух кукарекнул. Мужики, мужики исчезли. Девушка, девушка обрадовалась. Осталось ей денег три сумки. На следующий день опять стучатся. Эти же мужики опять велят: – Девушка, девушка, истопи баньку. Пошли они в баню, а девушка пироги скет. Мышка прыгнула: – Девушка, девушка, дай толокняного теста, в плохие времена пригожусь. Девушка дала толокняного теста. Мышка, довольная, спряталась под печку в норку. Пришли мужики из бани. Накормила, накормила, напоила она их. – Девушка, девушка, пришла бы ты с нами спать? – Подождите, только валик вымою. Мышка девушку превратила в соринку, запрятала под веник. Петух кукарекнул, и эти мужики опять исчезли. Мать и сестра говорят: - Пойдем за нею, возьмем ее, наверно, она уже умерла там. Пойдем, пойдем, хоть кости-то принесем. Пошли они, а она там порядничает, как попадья хорошая. Вторая сестра-то и говорит: – Как, сестрица, ты жила здесь, откуда взяла столько денег? Научи, научи меня! Говорит она мачехе: – Свою дроченую дочь потом туда жить отведи. Домой пришли с деньгами, едва втроём донесли. Вторая сестра говорит: – Я пойду туда. Научи меня, сестрица. Мать одевает, посылает туда свою дочь. Своей дочери дала кудели да волокна для прядения, муки дала ржаной, на пироги – пшеничной муки, хорошего пшена дала, крупы дала, толокна дала, всего дала своей дочери. Усадила на лошадь и отвезла туда. Сестра-то наказывала: – Смотри, придут разбойники, попросят баню истопить, ты истопи, пирогов наски; мышка придет, попросит толокняного теста, так ты ее стукни валиком. Эта девушка сидит, довольная, прядет, добывать деньги приехала. Слышит, стучатся, уже пришли. Пошла, открыла – там разбойники. – Девушка, девушка, истопи-ка баньку, наски-ка пирогов. Баню истопила, пошли они в баню. А девушка пирожки стала стряпать. Мышка и прыгнула: – Девушка, девушка, дай толокняного теста, в плохие времена пригожусь. Она как стукнет мышку валиком по голове. Мышка с писком убежала еле живая в норку. Эти старики из бани пришли, попили чай, все пироги съели. – Девушка, девушка, пришла бы ты спать? Она пошла спать: ее били, били, едва душа в теле осталась. Старики ушли, ей ничего и не оставили. Девушка испугалась: «Вот вернутся и убьют меня теперь». Опять пришли, стучатся:. – Девушка, девушка, истопи баньку, наски пирогов. Ушли они в баню, она начала пироги скать. Мышка прибежала, не обиделась, бедная, опять явилась:. – Девушка, девушка, дай толокняного теста, в плохие времена пригожусь. Она как стукнет мышку, мышка с писком и убежала в норку:. – Ты меня убила, но и ты не спасешься! Сама скончалась, бедняжка. Старики из бани пришли, едят, пьют. – Девушка, девушка, иди спать. Девушка эта пошла спать. Ее били, били, ноги отрезали, груди отрезали, положили на окно. Груди уже на окно положены, а ноги на балкон повешены. Эта мачеха и сестра едут на паре лошадей за нею:. – Смотри, там у моей доченьки на окне булочки остывают. Пришли, а дочь уже убита. Тут и упала мать. Потом косточки все собрала мать, в сани положила, домой взяла. Приехали домой и вдвоем стали жить с этой дочерью. Стала падчерица любимой дочерью. И теперь там живут. Больше ничего.

18 октября 2016 в 19:24 Nataly Krizhanovsky

• изменил(а) текст
  Ende eletihe mamanke kaks\' tütärt, üks\' tütär oli rodnį, a toine oli nerodnį tütär, mamm hänele oli emindam. Necida hän ičeze tütren navedi, necida tütärt tošč ei navednu vous\'ovous'o. Nece akk ičeze rodnįjale tütrele sanub: - Vögam händast randpertiižehe elämaha. Necile tütrele sanub: - Homen sina mä eriži elämaha. Hän andei hänele samalt kuiduks kezerta, tuhkad ledes andei d\'ouhoksd'ouhoks, čuurud andei šonaks, pilad\'ouhodpilad'ouhod andei suurmaks. Händast vöd\'hevöd'he sinna pertiižehe elämaha ühttaze. Nece ladi kožližen, samluden sidei, värtnäižen kädehe i kezerdaškanz\'. Kuulišt’, ka kolotiže. Mäni avaidamha. Veräjän avaiž, ka koume hörmud-razboinikad. – Neidihe, neidihe, lämbita kil\'betiinekil'betiine. Kil\'betiiženKil'betiižen lämbit’. Nened ukod, koume razboinikad, kil\'betihe mänd\'hekil'betihe mänd'he. Nece neidine pirgaižed ajaškanz\', kästtihe. Hiirutt i hippäst’. – Neidihe, neidihe, anda touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen hivä. Nece neidine andei toukunt tukun, tahthašt’ škläkun. Hiirutt hiviš meliš läks’ kodaha. Nene tuld\'hetuld'he hörmud kil\'betišpeikil'betišpei, ka söt\'tsöt't’ heid, d\'ot\'td'ot't’. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta ka. Kukei čaigaht’, mužikad kadotine, nece neičukaine ihastį. Däi hänele dengįid koume sumkad. Toižel ehtal möst kolotiže. Nened-že hörmud möst kästtaze: – Neidine, neidine, lämbita kil\'betiinekil'betiine. Kil\'betiheKil'betihe mändhe, a nece neidine pirgaižed ajab. Hiirutt i hippäst’: – Neidine, neidine, touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen silei hivä. Nece neidine toukunt tukun, tahthašt’ andei škläkun. Hiirutt hiviš meliš päčin alle kodaha. Nene ukod tuld\'hetuld'he möst kil\'betišpeikil'betišpei, söt\'tsöt't’, d\'ot\'td'ot't’ nenid ukįid. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta. – Vaitti, naku valikįižen pezen. Necida neičukašt hiirutt vastan alle murdįižeks i muutalz’. Kukei čaigaht’ i nene mužikad möst kadotihe. Mamm i sizar sanub: – Lähkam otmaha, riktud oma d\'od'o dai kolnu om siga, lähkam, hot\'ahot'a togam lud-ne. Mänd\'heMänd'he, ka hän siga kändleze ku papad’ hivä. Toine sizar-se sanub: – Kus, čikuško, olid, da kus otid neceverdan dengįid, openda mindei! – Mä, - mamale sanub, – vö sinna elämaha ičeiž zdročonijad tütärt. Kodihe tuld\'hetuld'he dengįideke, kanttihe edva koumen. Toine sizar sanub: – Mina lähten sinna. Openda mindei, čikuško. Necen tütren sädatab, toižen, ičeze selgitab. Ičeze tütrele andei töd ka kuidud kezerta, d\'ouhodd'ouhod andei rugihišt’, pirgįikš nižišt’ d\'ouhodd'ouhod, šonad d\'od'o hiväd andei, suurint andei, toukunt andei, kaiked andei ičeze tütrele. Höbole ištut’ dai vei sinna. Sizar-se opendab: - Kacu, tuloba razboinikad, ka kil\'betkil'bet’ lämbitada kästtaze, lämbita, pirgaižed aja, hiirutt tulob, pakičob touknašt’ tahthašt’, ka sina hänele paina valikol. Nece neičukaine d\'od'o hiviš meliš ištub, kezerdab, tulnu dengįid samha. Kuulišt’, ka kolotiže, d\'od'o tuloba. Mäni, avaiž, ka möst razboinikad. – Neidine, neidine, lämbitaskep kil\'betiinekil'betiine, ajaskep pirgaižid. Kil\'betinKil'betin lämbit’, nene kil\'betihekil'betihe lähttihe. Nece neižne pirgaižid ajaškanz\'. Hiirutt i hippäst’: – Neidine, neidine, anda touknašt’ tahthašt’, pahal aigal liinen hivä. Hiirudele ku las’k valikol päha. Hiirutt voivotesenke läks’ kodaha, ei völ kolnu. Nene ukod kil\'betišpei tuld\'hekil'betišpei tuld'he, čai d\'od\'hed'od'he, kaik pirgad söd\'hesöd'he. – Neidine, neidine, tuližid ku magatta. Hän magatta mäni, pekstihe, pekstihe, ka edva heng dättihe. Nene ukod lähttihe. Necile nimida dänu ei. Nece neičukaine d\'o pel\'gastunud'o pel'gastunu: «Tuloba, ka riktaze niguni mindei.» Möst tuld\'hetuld'he, kolotiže. – Neidine, neidine, lämbita kil\'betiinekil'betiine, aja pirgaižed. Lähttihe kil\'betihekil'betihe, möst pirgad ajaškanz\'. Hiirutt hippäst’ möst, ei, rouk, pannu pahaks, möst tulob. – Neidine, neidine, andav touknašt’ tahthašt’, pahal aigal hivä liinen. Hän las’k hiirudele, hiirutt voivotesenke kodaha i läksiškanz\'. – Sina mindei rikeid da ed i sina päzu. Iče kol’, rouk. Nene kil\'betišpeikil'betišpei tuloba, södaze, d\'odazed'odaze. – Neidine, neidine, tule magatta. Neidine nece magatta mäni. Necida pekstihe, pekstihe, d\'ougadd'ougad čaptihe, nižad čaptihe. Nene d\'od'o pandud nižad iknale, d\'ougadd'ougad gardalijale d\'od'o ripputet. Nece mamin da tütär otmaha ajetaze, paral höbol tuloba otmaha. – Kacu, nakka minun tütrudel bulkaižed vilugataze iknal. Tuld\'heTuld'he, ka tütär d\'od'o riktud. Sihe langen’ mamm nece. Luuhuded kaik kogoz’ mamm, kordh\'akordh'a pani, kodihe ot\'tot't’. Kodihe tuld\'hetuld'he da necen tütrenke eläškat\'heeläškat'he kahten. Tegihe tütär hänele armaz. Nuguni siga eletaze. Enamba nimida.