Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Vuotaz opin kačahtellakseh

История изменений

29 августа 2025 в 12:27 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  Vuotaz opin kačahtellakseh sulan armožan suurih čuppuzih: n eigo n ole jätelty minun kylly-deviičeskoloi valdažii, n eigo n ole kudamih kohtažih, udraženi, n unohteltu. Eihäi n ole ni kudamih kohtažih unohteltu minun kylly valgeiloi valdažii.^ Kai n on, kerytettyženi, keräilty iččeh kel. Viähäi n oppižin poltoine lapsi pokorojjakseh, kuldoi kudrin kandelijale kuldažele kušakku-rungale. Edgo poltožele lapsele potrudei, kuldoi kudrin kandelii kuldaine kušakku-rungaine: tuojai kuvamažele lapsele krustal'noit kuvad, hot’ kačahteliziimos ilmoin kuvamažian kaimailtuu krustal'noloih kuvažih. Viä g on minuni nuared deviičeskoid liikkažed endiželleh, vai on minun nuaril liikkažil kaunehed veryöd karahpoiltuheze iäre, armas kuldoi kudrin kandelii kuldaine kušakku-rungaine? Passibo, kuldoi kudrin kandelii, kuldaine kušakku-rungu, poltožele lapsele potruditos nemme kerdat. Kai on minun nuariil liikkažil kaunehed veryöd karahpoiltuheze iäre ilmoin kuvamažian kaimailtuu. Viähäi oppizin pokorojjakseh yksiz vačois vualitule kandoni kannet (tu)...^ potrudei jo nenne kerdažed auttele minuu soreiloil rungažil soried sobažed iär, tule kerittele piälimäižed piened boraižed jällez ilmoin kuvaamažian kaimailtuu. Oi, yksis vačoiz vualittu kandoni kannettu, kuibo ruvennemmo myö sinun kele, ebelöženi, n eroilemah? Kuibo ruvennemmo toine toštu, udraženi, n unohtelemah? Jaksattelo jo minun kaunehil rungažil kallehed kablud, ottele soreiloile rungažil soriet sovat. Passibo, yksis vačois vualittu kandoni kannettu, piällimäižien piäl'ubovazien keritettyy. Passibo soreiloil rungažien, soreiloin sobažien jaksattelendua. Viä oppižin pokoroijakseh kuldoi kassoin kandelijoile pol'ubovnoloile podruškaižile selgieltelkiä jo nämmil n ehtožoloil nemmil ehtäižil palehtunnuon armožen prestolažien tuakse. Jättelen (?) libujikse lindužikse. Olin minä tejjän kel yksiz arteližis, likuittelin dai kargijaine lapsi krasuičin. Tuamenani kuvaimmos toižih luaduižih vierahih aigažih.^ En d’o rubie enämbie tejjän kele ni yksih arteližih pai... (Itköö iče).

29 августа 2025 в 12:26 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  Vuotaz opin kačahtellakseh sulan armožan suurih čuppuzih: n eigo n ole jätelty minun kylly-deviičeskoloi valdažii, n eigo n ole kudamih kohtažih, udraženi, n unohteltu. Eihäi n ole ni kudamih kohtažih unohteltu minun kylly valgeiloi valdažii.^ Kai n on, kerytettyženi, keräilty iččeh kel. Viähäi n oppižin poltoine lapsi pokorojjakseh, kuldoi kudrin kandelijale kuldažele kušakku-rungale. Edgo poltožele lapsele potrudei, kuldoi kudrin kandelii kuldaine kušakku-rungaine: tuojai kuvamažele lapsele krustal'noit kuvad, hot’ kačahteliziimos ilmoin kuvamažian kaimailtuu krustal'noloih kuvažih. Viä g on minuni nuared deviičeskoid liikkažed endiželleh, vai on minun nuaril liikkažil kaunehed veryöd karahpoiltuheze iäre, armas kuldoi kudrin kandelii kuldaine kušakku-rungaine? Passibo, kuldoi kudrin kandelii, kuldaine kušakku-rungu, poltožele lapsele potruditos nemme kerdat. Kai on minun nuariil liikkažil kaunehed veryöd karahpoiltuheze iäre ilmoin kuvamažian kaimailtuu. Viähäi oppizin pokorojjakseh yksiz vačois vualitule kandoni kannet (tu)...^ potrudei jo nenne kerdažed auttele minuu soreiloil rungažil soried sobažed iär, tule kerittele piälimäižed piened boraižed jällez ilmoin kuvaamažian kaimailtuu. Oi, yksis vačoiz vualittu kandoni kannettu, kuibo ruvennemmo myö sinun kele, ebelöženi, n eroilemah? Kuibo ruvennemmo toine toštu, udraženi, n unohtelemah? Jaksattelo jo minun kaunehil rungažil kallehed kablud, ottele soreiloile rungažil soriet sovat. Passibo, yksis vačois vualittu kandoni kannettu, piällimäižien piäl'ubovazien keritettyy. Passibo soreiloil rungažien, soreiloin sobažien jaksattelendua. Viä oppižin pokoroijakseh kuldoi kassoin kandelijoile pol'ubovnoloile podruškaižile selgieltelkiä jo nämmil n ehtožoloil nemmil ehtäižil palehtunnuon armožen prestolažien tuakse. Jättelen (?) libujikse lindužikse. Olin minä tejjän kel yksiz arteližis, likuittelin dai kargijaine lapsi krasuičin. Tuamenani kuvaimmos toižih luaduižih vierahih aigažih. En d’o rubie enämbie tejjän kele ni yksih arteližih pai... (Itköö iče).

29 августа 2025 в 12:25 Нина Шибанова

• изменил(а) текст перевода
  Дай-ка попытаюсь поглядеть в большой угол моего ласкового милостивого: не забыли ли мою довольную девичью волюшку, не оставили ли в котором-нибудь местечке [для меня], несчастной. Нет, ни в котором местечке не оставили мою довольную белую волюшку, все созданные [усл.] забрали с собой. И попытаюсь еще, несчастное дитя, попросить носящего золотые кудри, с золотым кушаком на поясе , не потрудишься ли для меня, несчастной [усл.] детушки. Золотые кудри носящий, с золотым кушаком на поясе, принеси для меня, созданного дитя, хрустальные предметы , хоть посмотрела бы в хрустальный предмет после проводов светом созданных . Еще ли мой молодой девический лик по-прежнему, или же с моего молодого личика красивая кровь отхлынула, милый, золотые кудри носящий, с золотым кушаком на поясе? Спасибо [тебе], золотые кудри носящий, с золотым кушаком на поясе, [что] для несчастной детушки потрудился в этот раз. С молодого моего личика аж красивая кровь отхлынула, красивый румянец [букв.^ кровь] сошел, как проводила светом созданных. И еще попытаюсь попросить в одном чреве выпестованную, выношенную [моей матерью], меня выносившей , потрудись в этот разок, помоги снять красивую одежду с моего красивого стана, подойди и развяжи верхние маленькие оборочки [?] после проводов светом созданных. Ой, в одном чреве выпестованная, выношенная [моей матерью], меня выносившей, как же будем мы с тобой, горемычные [усл.], разлучаться? Как же будем мы друг друга, несчастные, забывать? Сними с моего красивого стана дорогие наряды, сними со стройного стана красивые одежды. Спасибо, в одном чреве выпестованная, выношенная [моей матерью], меня выносившей, [за то, что] развязала верхние головные уборы [?]. Спасибо, [что] со стройного стана сняла красивые одежды. Еще попытаюсь попросить золотые косы носящих, любимых подруженек, собраться в этот ласковый вечер за престолушки моего милостивого со мной, поникшей. Оставлю [остаюсь?] летающей птичкой [?]. Была с вами в одной артели, играла и красовалась, горемычное дитя. Черемушка, собралась в другие строеньица на чужое житье, уж не буду больше с вами в одной артелюшке. (Сама расплакалась).

29 августа 2025 в 12:24 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  Vuotaz opin kačahtellakseh sulan armožan suurih čuppuzih: n eigo n ole jätelty minun kylly-deviičeskoloi valdažii, n eigo n ole kudamih kohtažih, udraženi, n unohteltu. Eihäi n ole ni kudamih kohtažih unohteltu minun kylly valgeiloi valdažii.^ Kai n on, kerytettyženi, keräilty iččeh kel. Viähäi n oppižin poltoine lapsi pokorojjakseh, kuldoi kudrin kandelijale kuldažele kušakku-rungale. Edgo poltožele lapsele potrudei, kuldoi kudrin kandelii kuldaine kušakku-rungaine: tuojai kuvamažele lapsele krustal'noit kuvad, hot’ kačahteliziimos ilmoin kuvamažian kaimailtuu krustal'noloih kuvažih. Viä g on minuni nuared deviičeskoid liikkažed endiželleh, vai on minun nuaril liikkažil kaunehed veryöd karahpoiltuheze iäre, armas kuldoi kudrin kandelii kuldaine kušakku-rungaine? Passibo, kuldoi kudrin kandelii, kuldaine kušakku-rungu, poltožele lapsele potruditos nemme kerdat. Kai on minun nuariil liikkažil kaunehed veryöd karahpoiltuheze iäre ilmoin kuvamažian kaimailtuu. Viähäi oppizin pokorojjakseh yksiz vačois vualitule kandoni kannet (tu)... potrudei jo nenne kerdažed auttele minuu soreiloil rungažil soried sobažed iär, tule kerittele piälimäižed piened boraižed jällez ilmoin kuvaamažian kaimailtuu. Oi, yksis vačoiz vualittu kandoni kannettu, kuibo ruvennemmo myö sinun kele, ebelöženi, n eroilemah? Kuibo ruvennemmo toine toštu, udraženi, n unohtelemah? Jaksattelo jo minun kaunehil rungažil kallehed kablud, ottele soreiloile rungažil soriet sovat. Passibo, yksis vačois vualittu kandoni kannettu, piällimäižien piäl'ubovazien keritettyy. Passibo soreiloil rungažien, soreiloin sobažien jaksattelendua. Viä oppižin pokoroijakseh kuldoi kassoin kandelijoile pol'ubovnoloile podruškaižile selgieltelkiä jo nämmil n ehtožoloil nemmil ehtäižil palehtunnuon armožen prestolažien tuakse. Jättelen (?) libujikse lindužikse. Olin minä tejjän kel yksiz arteližis, likuittelin dai kargijaine lapsi krasuičin. Tuamenani kuvaimmos toižih luaduižih vierahih aigažih. En d’o rubie enämbie tejjän kele ni yksih arteližih pai... (Itköö iče).

29 августа 2025 в 12:24 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) текст: Vuotaz opin kačahtellakseh sulan armožan suurih čuppuzih: n eigo n ole jätelty minun kylly-deviičeskoloi valdažii, n eigo n ole kudamih kohtažih, udraženi, n unohteltu. Eihäi n ole ni kudamih kohtažih unohteltu minun kylly valgeiloi valdažii. Kai n on, kerytettyženi, keräilty iččeh kel. Viähäi n oppižin poltoine lapsi pokorojjakseh, kuldoi kudrin kandelijale kuldažele kušakku-rungale. Edgo poltožele lapsele potrudei, kuldoi kudrin kandelii kuldaine kušakku-rungaine: tuojai kuvamažele lapsele krustal'noit kuvad, hot’ kačahteliziimos ilmoin kuvamažian kaimailtuu krustal'noloih kuvažih. Viä g on minuni nuared deviičeskoid liikkažed endiželleh, vai on minun nuaril liikkažil kaunehed veryöd karahpoiltuheze iäre, armas kuldoi kudrin kandelii kuldaine kušakku-rungaine? Passibo, kuldoi kudrin kandelii, kuldaine kušakku-rungu, poltožele lapsele potruditos nemme kerdat. Kai on minun nuariil liikkažil kaunehed veryöd karahpoiltuheze iäre ilmoin kuvamažian kaimailtuu. Viähäi oppizin pokorojjakseh yksiz vačois vualitule kandoni kannet (tu)... potrudei jo nenne kerdažed auttele minuu soreiloil rungažil soried sobažed iär, tule kerittele piälimäižed piened boraižed jällez ilmoin kuvaamažian kaimailtuu. Oi, yksis vačoiz vualittu kandoni kannettu, kuibo ruvennemmo myö sinun kele, ebelöženi, n eroilemah? Kuibo ruvennemmo toine toštu, udraženi, n unohtelemah? Jaksattelo jo minun kaunehil rungažil kallehed kablud, ottele soreiloile rungažil soriet sovat. Passibo, yksis vačois vualittu kandoni kannettu, piällimäižien piäl'ubovazien keritettyy. Passibo soreiloil rungažien, soreiloin sobažien jaksattelendua. Viä oppižin pokoroijakseh kuldoi kassoin kandelijoile pol'ubovnoloile podruškaižile selgieltelkiä jo nämmil n ehtožoloil nemmil ehtäižil palehtunnuon armožen prestolažien tuakse. Jättelen (?) libujikse lindužikse. Olin minä tejjän kel yksiz arteližis, likuittelin dai kargijaine lapsi krasuičin. Tuamenani kuvaimmos toižih luaduižih vierahih aigažih. En d’o rubie enämbie tejjän kele ni yksih arteližih pai... (Itköö iče).
• создал(а) перевод текста