Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Lehmy

История изменений

04 сентября 2025 в 10:06 Александра Родионова

изменил(а) текст
Leski Mari eli iččeh muaman da kuvven lapsenke. Hyö oldih köyhät,| ga jälgimizih dengoih ostettih muzavannuskei lehmy, gu olis lapsile maiduo. Vahnembat lapset syötettih lehmiä mečäs da juotettih kois astien pezoviel. Kerran muamah lähti koispäi, a vahnin brihačču Miša meni ottamah leibiä pualičapäi, kirvotti stokanan da murendi sen. Häi pollästyi, ku muamah rubieu čakkuamah. Suuret st’oklupalat suatoi tahnuoh da peitti hostyoh, a pienet st’oklupalazet keräi da lykkäi luahkan’n’ah. Muamah kyzyi kus on stokan, ga Miša ei sanonuh. Tossupiän jälles murginua muamah lähti andamah lehmäle pezovezii da nägi lehmy ei syo heiniä. Ruvettih parandamah lehmiä, kučuttih baboidu. Baboi sanoi: – Lehmy ei piäze hengih, piday iškie lihakse. Kučuttih mužikku, ruvettih iškemäh lehmiä. Lapset kuultih kui tahnuos rubei mängymäh lehmy. Kaikin mendih päčile da ruvettih itkemäh. Konzu lehmy iškiettih, sen kulkus loyttih st’oklupala. Sit tijustettih: lehmy töllöi sendäh, ku juomizih oli puuttunuh st’oklupala. Konzu Miša tijusti sen, rubei äijäl itkemäh da sanoi Muamale st’oklah nah. Muamah ei virkanuh nimida da rubei sezo itkemäh. Häi sanoi: – Myö tapoimmo oman Buur'akozen, a ostua tostu lehmiä ei ole mih. Kuibo ruvetah elämäh pikkarazet lapset maijoitala? Misa rubei vie enämbäl itkemäh da ei lähtenyn päölipäi, konzu toizet söödih lehmän pias azuttuu studenti. Häi joga yödy nägi unis, kui Vas'a diado kandoi sarvis tapetun Buur'akoin piädy. Jälles sidä lapsil ei olluh maiduo. Vaiku pruazniekoin aigah oli maiduo, konzu muamah pakoc taiwahal. Kerran sen kylän naine rubei eččimäh lapsenkaččojua. Baboi sanoi muamale: – Piästä minuu lapsenkaččojakse. Eigo Jumal avvuta sinule yksinäh piästä lapsien kel.^ Eago minä vuvves lunnasta lehmän ostandah. Mugai azutth. Baboi lähti lastu kaččomah. A muamale rodih vie jygiembi lapsien kel. Lapset kogo vuozi elettih maijoitala, syödih vaiku kiiseili da vuassuhiluo, lähiüttih da kellistyttih. Meni vuozi, baboi tuli kodih da toi kaksikymmen rubl'ua. – Nu, tytä't sanoi häi. – Nygöi ostammo lehmän. Ihastui muamah, ihastuttih kai lapset. Baboi da muamah lähtettih bazarile ostamah lehmiä. Lähimästy naistu kuduttih olemah lapsien kel, a Zahar-diado otettih keräle valičemah lehmiä. Molittikes Jumalale da ajettih limah. Lapset söödih da lähtettih piäle kaččomah jogo vietetäh lehmiä. Lapset ruvettih arbailemah mittuine roibes lehmy – ruskei vai mustu. Hyö ruvettih tarattamah, kui ruvetah sööttämäh sidä. Hyö vuotettih kogo pahvy. Virstan peräh mendih vastuamah lehmiä. Jo hamardyi konzu tuldih kodih. Sit rahtih: delegal aiau baboi, a tagarattahan rimal astuu sarvis sivottu lehmy. Jälles astuu muamah da viuhkuttau viččastu. Lapset juostih kaččomah lehmiä. Kerättih leibiä, heiniä da ruvettih ~~syöttömöh~~syöttämäh. Muamah punaldih pertih, jaksoihes da tuli järilleh pihale käzipaikan da lypsinrenginke. Häi kykistih lehmän tyveh da pyhkii sen udarehet. – Jumal blahoslovikkahi sanoi häi| da rubei lypsämäh lehmiä, a lapset istuttihes ymbäri da kadottih, kui maido lähti udarehis lypsinrengin laidah da rubei šohizemah muaman sormien välis. Muamah lypsi puolen lypsinrengii, kandoi majiot aittah da valoi lapsile padazen ildazekse.

04 сентября 2025 в 10:04 Александра Родионова

изменил(а) текст перевода
Жила вдова Марья с своей матерью и с шестью детьми. Жили они бедно. Но купили на последние деньги бурую корову, чтоб было молоко для детей. Старшие дети кормили Буренушку в поле и давали ей помои дома. Один раз мать вышла со двора, а старший мальчик Миша полез за хлебом на полку, уронил стакан и разбил его. Миша испугался, что мать его будет бранить,| подобрал большие стекла от стакана, вынес на двор и зарыл в навозе, а маленькие стеклышки все подобрал и бросил в лоханку. Мать хватилась стакана, стала спрашивать, но Миша не сказал; и так дело осталось. На другой день после обеда пошла мать давать Буренушке помои из лоханки, видит, Буренушка скучна и не ест корма. Стали лечить корову, позвали бабку. Бабка сказала: корова жива не будет, надо ее убить на мясо. Позвали мужика, стали бить корову. Дети услыхали, как на дворе заревела Буренушка. Собрались все на печку и стали плакать. Когда убили Буренушку, сняли шкуру и разрезали на части, у ней в горле нашли стекло. И узнали, что она издохла оттого, что ей попало стекло в помоях. Когда Миша узнал это, он стал горько плакать и признался матери об стакане. Мать ничего не сказала, и сама заплакала. Она сказала: — Убили мы свою Буренушку, купить теперь не на что. Как проживут малые дети без молока? Миша еще пуще стал плакать и не слезал с печи, когда ели студень из коровьей головы. Он каждый день во сне видел, как дядя Василий нес за рога мертвую, бурую голову Буренушки с открытыми глазами и красной шеей. С тех пор у детей молока не было. Только по праздникам бывало молоко, когда Марья попросит у соседей горшочек. Случилось, барыне той деревни понадобилась к дитяти няня. Старушка и говорит дочери: — Отпусти меня, я пойду в няни, и тебе, может, бог поможет одной с детьми управляться. А я, бог даст, заслужу в год на корову. Так и сделали. Старушка ушла к барыне. А Марье еще тяжелее с детьми стало. И дети без молока целый год жили: один кисель и тюрю ели и стали худые и бледные. Прошел год, пришла старушка домой и принесла двадцать рублей. — Ну, дочка! — говорит, — теперь купим корову. Обрадовалась Марья, обрадовались все дети. Собрались Марья с старухой на базар покупать корову. Соседку попросили с детьми побыть, а соседа дядю Захара попросили с ними поехать, выбирать корову. Помолились богу, поехали в город. Дети пообедали и вышли на улицу смотреть: не ведут ли корову. Стали дети судить: какая будет корова — бурая или черная. Стали они говорить, как ее кормить будут. Ждали они, ждали целый день. За версту ушли встречать корову,| уж смеркаться стало, вернулись назад. Вдруг, видят: по улице едет на телеге бабушка, а у заднего колеса идет пестрая корова, за рога привязана,| и идет сзади мать, хворостиной подгоняет. Подбежали дети, стали смотреть корову. Набрали хлеба, травы, стали кормить. Мать пошла в избу, разделась и вышла на двор с полотенцем и подойником. Она села под корову, обтерла вымя. Господи благослови! Стала доить корову, а дети сели кругом и смотрели, как молоко брызнуло из вымя в край подойника и засвистело у матери из-под пальцев. Надоила мать половину подойника, снесла на погреб и отлила детям горшочек к ужину.

04 сентября 2025 в 10:03 Александра Родионова

изменил(а) текст перевода
Жила вдова Марья с своей матерью и с шестью детьми. Жили они бедно. Но купили на последние деньги бурую корову, чтоб было молоко для детей. Старшие дети кормили Буренушку в поле и давали ей помои дома. Один раз мать вышла со двора, а старший мальчик Миша полез за хлебом на полку, уронил стакан и разбил его. Миша испугался, что мать его будет бранить,| подобрал большие стекла от стакана, вынес на двор и зарыл в навозе, а маленькие стеклышки все подобрал и бросил в лоханку. Мать хватилась стакана, стала спрашивать, но Миша не сказал; и так дело осталось. На другой день после обеда пошла мать давать Буренушке помои из лоханки, видит, Буренушка скучна и не ест корма. Стали лечить корову, позвали бабку. Бабка сказала: корова жива не будет, надо ее убить на мясо. Позвали мужика, стали бить корову. Дети услыхали, как на дворе заревела Буренушка. Собрались все на печку и стали плакать. Когда убили Буренушку, сняли шкуру и разрезали на части, у ней в горле нашли стекло. И узнали, что она издохла оттого, что ей попало стекло в помоях. Когда Миша узнал это, он стал горько плакать и признался матери об стакане. Мать ничего не сказала, и сама заплакала. Она сказала: — Убили мы свою Буренушку, купить теперь не на что. Как проживут малые дети без молока? Миша еще пуще стал плакать и не слезал с печи, когда ели студень из коровьей головы. Он каждый день во сне видел, как дядя Василий нес за рога мертвую, бурую голову Буренушки с открытыми глазами и красной шеей. С тех пор у детей молока не было. Только по праздникам бывало молоко, когда Марья попросит у соседей горшочек. Случилось, барыне той деревни понадобилась к дитяти няня. Старушка и говорит дочери: — Отпусти меня, я пойду в няни, и тебе, может, бог поможет одной с детьми управляться. А я, бог даст, заслужу в год на корову. Так и сделали. Старушка ушла к барыне. А Марье еще тяжелее с детьми стало. И дети без молока целый год жили: один кисель и тюрю ели и стали худые и бледные. Прошел год, пришла старушка домой и принесла двадцать рублей. — Ну, дочка! — говорит, — теперь купим корову. Обрадовалась Марья, обрадовались все дети. Собрались Марья с старухой на базар покупать корову. Соседку попросили с детьми побыть, а соседа дядю Захара попросили с ними поехать, выбирать корову. Помолились богу, поехали в город. Дети пообедали и вышли на улицу смотреть: не ведут ли корову. Стали дети судить: какая будет корова — бурая или черная. Стали они говорить, как ее кормить будут. Ждали они, ждали целый день. За версту ушли встречать корову,| уж смеркаться стало, вернулись назад. Вдруг, видят: по улице едет на телеге бабушка, а у заднего колеса идет пестрая корова, за рога привязана, и идет сзади мать, хворостиной подгоняет. Подбежали дети, стали смотреть корову. Набрали хлеба, травы, стали кормить. Мать пошла в избу, разделась и вышла на двор с полотенцем и подойником. Она села под корову, обтерла вымя. Господи благослови! Стала доить корову, а дети сели кругом и смотрели, как молоко брызнуло из вымя в край подойника и засвистело у матери из-под пальцев. Надоила мать половину подойника, снесла на погреб и отлила детям горшочек к ужину.

04 сентября 2025 в 10:03 Александра Родионова

изменил(а) текст
Leski Mari eli iččeh muaman da kuvven lapsenke. Hyö oldih köyhät,| ga jälgimizih dengoih ostettih muzavannuskei lehmy, gu olis lapsile maiduo. Vahnembat lapset syötettih lehmiä mečäs da juotettih kois astien pezoviel. Kerran muamah lähti koispäi, a vahnin brihačču Miša meni ottamah leibiä pualičapäi, kirvotti stokanan da murendi sen. Häi pollästyi, ku muamah rubieu čakkuamah. Suuret st’oklupalat suatoi tahnuoh da peitti hostyoh, a pienet st’oklupalazet keräi da lykkäi luahkan’n’ah. Muamah kyzyi kus on stokan, ga Miša ei sanonuh. Tossupiän jälles murginua muamah lähti andamah lehmäle pezovezii da nägi lehmy ei syo heiniä. Ruvettih parandamah lehmiä, kučuttih baboidu. Baboi sanoi: – Lehmy ei piäze hengih, piday iškie lihakse. Kučuttih mužikku, ruvettih iškemäh lehmiä. Lapset kuultih kui tahnuos rubei mängymäh lehmy. Kaikin mendih päčile da ruvettih itkemäh. Konzu lehmy iškiettih, sen kulkus loyttih st’oklupala. Sit tijustettih: lehmy töllöi sendäh, ku juomizih oli puuttunuh st’oklupala. Konzu Miša tijusti sen, rubei äijäl itkemäh da sanoi Muamale st’oklah nah. Muamah ei virkanuh nimida da rubei sezo itkemäh. Häi sanoi: – Myö tapoimmo oman Buur'akozen, a ostua tostu lehmiä ei ole mih. Kuibo ruvetah elämäh pikkarazet lapset maijoitala? Misa rubei vie enämbäl itkemäh da ei lähtenyn päölipäi, konzu toizet söödih lehmän pias azuttuu studenti. Häi joga yödy nägi unis, kui Vas'a diado kandoi sarvis tapetun Buur'akoin piädy. Jälles sidä lapsil ei olluh maiduo. Vaiku pruazniekoin aigah oli maiduo, konzu muamah pakoc taiwahal. Kerran sen kylän naine rubei eččimäh lapsenkaččojua. Baboi sanoi muamale: – Piästä minuu lapsenkaččojakse. Eigo Jumal avvuta sinule yksinäh piästä lapsien kel.^ Eago minä vuvves ~~lumasta~~lunnasta lehmän ostandah. Mugai azutth. Baboi lähti lastu kaččomah. A muamale rodih vie jygiembi lapsien kel. Lapset kogo vuozi elettih maijoitala, syödih vaiku kiiseili da vuassuhiluo, lähiüttih da kellistyttih. Meni vuozi, baboi tuli kodih da toi kaksikymmen rubl'ua. – Nu, tytä't sanoi häi. – Nygöi ostammo lehmän. Ihastui muamah, ihastuttih kai lapset. Baboi da muamah lähtettih bazarile ostamah lehmiä. Lähimästy naistu kuduttih olemah lapsien kel, a Zahar-diado otettih keräle valičemah lehmiä. Molittikes Jumalale da ajettih limah. Lapset söödih da lähtettih piäle kaččomah jogo vietetäh lehmiä. Lapset ruvettih arbailemah mittuine roibes lehmy – ruskei vai mustu. Hyö ruvettih tarattamah, kui ruvetah sööttämäh sidä. Hyö vuotettih kogo pahvy. Virstan peräh mendih vastuamah lehmiä. Jo hamardyi konzu tuldih kodih. Sit rahtih: delegal aiau baboi, a tagarattahan rimal astuu sarvis sivottu lehmy. Jälles astuu muamah da viuhkuttau viččastu. Lapset juostih kaččomah lehmiä. Kerättih leibiä, heiniä da ruvettih syöttömöh Muamah punaldih pertih, jaksoihes da tuli järilleh pihale käzipaikan da lypsinrenginke. Häi kykistih lehmän tyveh da pyhkii sen udarehet. – Jumal blahoslovikkahi sanoi häi da rubei lypsämäh lehmiä, a lapset istuttihes ymbäri da kadottih, kui maido lähti udarehis lypsinrengin laidah da rubei šohizemah muaman sormien välis. Muamah lypsi puolen lypsinrengii, kandoi majiot aittah da valoi lapsile padazen ildazekse.

04 сентября 2025 в 10:01 Александра Родионова

изменил(а) текст
Leski Mari eli iččeh muaman da kuvven lapsenke. Hyö oldih köyhät,| ga jälgimizih dengoih ostettih muzavannuskei lehmy, gu olis lapsile maiduo. Vahnembat lapset syötettih lehmiä mečäs da juotettih kois astien pezoviel. Kerran muamah lähti koispäi, a vahnin brihačču Miša meni ottamah leibiä pualičapäi, kirvotti stokanan da murendi sen. Häi pollästyi, ku muamah rubieu čakkuamah. Suuret st’oklupalat suatoi tahnuoh da peitti hostyoh, a pienet st’oklupalazet keräi da lykkäi luahkan’n’ah. Muamah kyzyi kus on stokan, ga Miša ei sanonuh. Tossupiän jälles murginua muamah lähti andamah lehmäle pezovezii da nägi lehmy ei syo heiniä. Ruvettih parandamah lehmiä, ~~kuduttih~~kučuttih baboidu. Baboi sanoi: – Lehmy ei ~~piaze~~piäze hengih, piday ~~iskie~~iškie lihakse. ~~Kuduttih muzikku~~Kučuttih mužikku, ruvettih ~~iskemäh~~iškemäh lehmiä. Lapset kuultih kui tahnuos rubei mängymäh lehmy. Kaikin mendih ~~pacile~~päčile da ruvettih itkemäh. Konzu lehmy ~~iskiettih~~iškiettih, sen kulkus loyttih st’oklupala. Sit tijustettih: lehmy ~~tolloi~~töllöi sendäh, ku juomizih oli puuttunuh st’oklupala. Konzu ~~Misa~~Miša tijusti sen, rubei äijäl itkemäh da sanoi Muamale st’oklah nah. Muamah ei virkanuh nimida da rubei sezo itkemäh. Häi sanoi: – Myö tapoimmo oman Buur'akozen, a ostua tostu lehmiä ei ole mih. Kuibo ruvetah elämäh pikkarazet lapset maijoitala? Misa rubei vie enämbäl itkemäh da ei lähtenyn päölipäi, konzu toizet söödih lehmän pias azuttuu studenti. Häi joga yödy nägi unis, kui Vas'a-diado kandoi sarvis tapetun Buur'akoin piädy. Jälles sidä lapsil ei olluh maiduo. Vaiku pruazniekoin aigah oli maiduo, konzu muamah pakoc taiwahal. Kerran sen kylän naine rubei eččimäh lapsenkaččojua. Baboi sanoi muamale: – Piästä minuu lapsenkaččojakse. Eigo Jumal avvuta sinule yksinäh piästä lapsien kel. Eago minä vuvves lumasta lehmän ostandah. Mugai azutth. Baboi lähti lastu kaččomah. A muamale rodih vie jygiembi lapsien kel. Lapset kogo vuozi elettih maijoitala, ~~söödih~~syödih vaiku kiiseili da vuassuhiluo, lähiüttih da kellistyttih. Meni vuozi, baboi tuli kodih da toi kaksikymmen rubl'ua. – Nu, tytä't sanoi häi. – Nygöi ostammo lehmän. Ihastui muamah, ihastuttih kai lapset. Baboi da muamah lähtettih bazarile ostamah lehmiä. Lähimästy naistu kuduttih olemah lapsien kel, a Zahar-diado otettih keräle valičemah lehmiä. Molittikes Jumalale da ajettih limah. Lapset söödih da lähtettih piäle kaččomah jogo vietetäh lehmiä. Lapset ruvettih arbailemah mittuine roibes lehmy – ruskei vai mustu. Hyö ruvettih tarattamah, kui ruvetah sööttämäh sidä. Hyö vuotettih kogo pahvy. Virstan peräh mendih vastuamah lehmiä. Jo hamardyi konzu tuldih kodih. Sit rahtih: delegal aiau baboi, a tagarattahan rimal astuu sarvis sivottu lehmy. Jälles astuu muamah da viuhkuttau viččastu. Lapset juostih kaččomah lehmiä. Kerättih leibiä, heiniä da ruvettih ~~syottamah~~syöttömöh Muamah punaldih pertih, jaksoihes da tuli järilleh pihale käzipaikan da lypsinrenginke. Häi kykistih lehmän tyveh da pyhkii sen udarehet. – Jumal blahoslovikkahi sanoi häi da rubei lypsämäh lehmiä, a lapset istuttihes ymbäri da kadottih, kui maido lähti udarehis lypsinrengin laidah da rubei šohizemah muaman sormien välis. Muamah lypsi puolen lypsinrengii, kandoi majiot aittah da valoi lapsile padazen ildazekse.

04 сентября 2025 в 09:56 Александра Родионова

изменил(а) текст
Leski Mari eli iččeh muaman da kuvven lapsenke. Hyö oldih köyhät,| ga jälgimizih dengoih ostettih muzavannuskei lehmy, gu olis lapsile maiduo. Vahnembat lapset syötettih lehmiä mečäs da juotettih kois astien pezoviel. Kerran muamah lähti koispäi, a vahnin brihačču Miša meni ottamah leibiä pualičapäi, kirvotti stokanan da murendi sen. Häi pollästyi, ku muamah rubieu čakkuamah. Suuret st’oklupalat suatoi tahnuoh da peitti hostyoh, a pienet st’oklupalazet keräi da lykkäi luahkan’n’ah. Muamah kyzyi kus on stokan, ga Miša ei sanonuh. Tossupiän jälles murginua muamah lähti andamah lehmäle pezovezii da nägi lehmy ei syo heiniä. Ruvettih parandamah lehmiä, kuduttih baboidu. Baboi sanoi: – Lehmy ei piaze hengih, piday iskie lihakse. Kuduttih muzikku, ruvettih iskemäh lehmiä. Lapset kuultih kui tahnuos rubei mängymäh lehmy. Kaikin mendih pacile da ruvettih itkemäh. Konzu lehmy iskiettih, sen kulkus loyttih st’oklupala. Sit tijustettih: lehmy tolloi sendäh, ku juomizih oli puuttunuh st’oklupala. Konzu Misa tijusti sen, rubei äijäl itkemäh da sanoi Muamale st’oklah nah. Muamah ei virkanuh nimida da rubei sezo itkemäh. Häi sanoi: – Myö tapoimmo oman Buur'akozen, a ostua tostu lehmiä ei ole mih. Kuibo ruvetah elämäh pikkarazet lapset maijoitala? Misa rubei vie enämbäl itkemäh da ei lähtenyn päölipäi, konzu toizet söödih lehmän pias azuttuu studenti. Häi joga yödy nägi unis, kui Vas'a-diado kandoi sarvis tapetun Buur'akoin piädy. Jälles sidä lapsil ei olluh maiduo. Vaiku pruazniekoin aigah oli maiduo, konzu muamah pakoc taiwahal. Kerran sen kylän naine rubei eččimäh lapsenkaččojua. Baboi sanoi muamale: – Piästä minuu lapsenkaččojakse. Eigo Jumal avvuta sinule yksinäh piästä lapsien kel. Eago minä vuvves lumasta lehmän ostandah. Mugai azutth. Baboi lähti lastu kaččomah. A muamale rodih vie jygiembi lapsien kel. Lapset kogo vuozi elettih maijoitala, söödih vaiku kiiseili da vuassuhiluo, lähiüttih da kellistyttih. Meni vuozi, baboi tuli kodih da toi kaksikymmen rubl'ua. – Nu, tytä't sanoi häi. – Nygöi ostammo lehmän. Ihastui muamah, ihastuttih kai lapset. Baboi da muamah lähtettih bazarile ostamah lehmiä. Lähimästy naistu kuduttih olemah lapsien kel, a Zahar-diado otettih keräle valičemah lehmiä. Molittikes Jumalale da ajettih limah. Lapset söödih da lähtettih piäle kaččomah jogo vietetäh lehmiä. Lapset ruvettih arbailemah mittuine roibes lehmy – ruskei vai mustu. Hyö ruvettih tarattamah, kui ruvetah sööttämäh sidä. Hyö vuotettih kogo pahvy. Virstan peräh mendih vastuamah lehmiä. Jo hamardyi konzu tuldih kodih. Sit rahtih: delegal aiau baboi, a tagarattahan rimal astuu sarvis sivottu lehmy. Jälles astuu muamah da viuhkuttau viččastu. Lapset juostih kaččomah lehmiä. Kerättih leibiä, heiniä da ruvettih syottamah Muamah punaldih pertih, jaksoihes da tuli järilleh pihale käzipaikan da lypsinrenginke. Häi kykistih lehmän tyveh da pyhkii sen udarehet. – Jumal blahoslovikkahi sanoi häi da rubei lypsämäh lehmiä, a lapset istuttihes ymbäri da kadottih, kui maido lähti udarehis lypsinrengin laidah da rubei šohizemah muaman sormien välis. Muamah lypsi puolen lypsinrengii, kandoi majiot aittah da valoi lapsile padazen ildazekse.

04 сентября 2025 в 09:55 Александра Родионова

изменил(а) текст
Leski Mari eli iččeh muaman da kuvven lapsenke. Hyö oldih köyhät,| ga jälgimizih dengoih ostettih muzavannuskei lehmy, gu olis lapsile maiduo. Vahnembat lapset syötettih lehmiä mečäs da juotettih kois astien pezoviel. Kerran muamah lähti koispäi, a vahnin brihačču Miša meni ottamah leibiä pualičapäi, kirvotti stokanan da murendi sen. Häi pollästyi, ku muamah rubieu čakkuamah. Suuret st’oklupalat suatoi tahnuoh da peitti hostyoh, a pienet st’oklupalazet keräi da lykkäi luahkan’n’ah. Muamah kyzyi kus on stokan, ga ~~Misa~~Miša ei sanonuh. Tossupiän jälles murginua muamah lähti andamah lehmäle pezovezii da nägi lehmy ei syo heiniä. Ruvettih parandamah lehmiä, kuduttih baboidu. Baboi sanoi: – Lehmy ei piaze hengih, piday iskie lihakse. Kuduttih muzikku, ruvettih iskemäh lehmiä. Lapset kuultih kui tahnuos rubei mängymäh lehmy. Kaikin mendih pacile da ruvettih itkemäh. Konzu lehmy iskiettih, sen kulkus loyttih st’oklupala. Sit tijustettih: lehmy tolloi sendäh, ku juomizih oli puuttunuh st’oklupala. Konzu Misa tijusti sen, rubei äijäl itkemäh da sanoi Muamale st’oklah nah. Muamah ei virkanuh nimida da rubei sezo itkemäh. Häi sanoi: – Myö tapoimmo oman Buur'akozen, a ostua tostu lehmiä ei ole mih. Kuibo ruvetah elämäh pikkarazet lapset maijoitala? Misa rubei vie enämbäl itkemäh da ei lähtenyn päölipäi, konzu toizet söödih lehmän pias azuttuu studenti. Häi joga yödy nägi unis, kui Vas'a-diado kandoi sarvis tapetun Buur'akoin piädy. Jälles sidä lapsil ei olluh maiduo. Vaiku pruazniekoin aigah oli maiduo, konzu muamah pakoc taiwahal. Kerran sen kylän naine rubei eččimäh lapsenkaččojua. Baboi sanoi muamale: – Piästä minuu lapsenkaččojakse. Eigo Jumal avvuta sinule yksinäh piästä lapsien kel. Eago minä vuvves lumasta lehmän ostandah. Mugai azutth. Baboi lähti lastu kaččomah. A muamale rodih vie jygiembi lapsien kel. Lapset kogo vuozi elettih maijoitala, söödih vaiku kiiseili da vuassuhiluo, lähiüttih da kellistyttih. Meni vuozi, baboi tuli kodih da toi kaksikymmen rubl'ua. – Nu, tytä't sanoi häi. – Nygöi ostammo lehmän. Ihastui muamah, ihastuttih kai lapset. Baboi da muamah lähtettih bazarile ostamah lehmiä. Lähimästy naistu kuduttih olemah lapsien kel, a Zahar-diado otettih keräle valičemah lehmiä. Molittikes Jumalale da ajettih limah. Lapset söödih da lähtettih piäle kaččomah jogo vietetäh lehmiä. Lapset ruvettih arbailemah mittuine roibes lehmy – ruskei vai mustu. Hyö ruvettih tarattamah, kui ruvetah sööttämäh sidä. Hyö vuotettih kogo pahvy. Virstan peräh mendih vastuamah lehmiä. Jo hamardyi konzu tuldih kodih. Sit rahtih: delegal aiau baboi, a tagarattahan rimal astuu sarvis sivottu lehmy. Jälles astuu muamah da viuhkuttau viččastu. Lapset juostih kaččomah lehmiä. Kerättih leibiä, heiniä da ruvettih syottamah Muamah punaldih pertih, jaksoihes da tuli järilleh pihale käzipaikan da lypsinrenginke. Häi kykistih lehmän tyveh da pyhkii sen udarehet. – Jumal blahoslovikkahi sanoi häi da rubei lypsämäh lehmiä, a lapset istuttihes ymbäri da kadottih, kui maido lähti udarehis lypsinrengin laidah da rubei šohizemah muaman sormien välis. Muamah lypsi puolen lypsinrengii, kandoi majiot aittah da valoi lapsile padazen ildazekse.
изменил(а) текст перевода
Жила вдова Марья с своей матерью и с шестью детьми. Жили они бедно. Но купили на последние деньги бурую корову, чтоб было молоко для детей. Старшие дети кормили Буренушку в поле и давали ей помои дома. Один раз мать вышла со двора, а старший мальчик Миша полез за хлебом на полку, уронил стакан и разбил его. Миша испугался, что мать его будет бранить,| подобрал большие стекла от стакана, вынес на двор и зарыл в навозе, а маленькие стеклышки все подобрал и бросил в лоханку. Мать хватилась стакана, стала спрашивать, но Миша не сказал; и так дело осталось. На другой день после обеда пошла мать давать Буренушке помои из лоханки, видит, Буренушка скучна и не ест корма. Стали лечить корову, позвали бабку. Бабка сказала: корова жива не будет, надо ее убить на мясо. Позвали мужика, стали бить корову. Дети услыхали, как на дворе заревела Буренушка. Собрались все на печку и стали плакать. Когда убили Буренушку, сняли шкуру и разрезали на части, у ней в горле нашли стекло. И узнали, что она издохла оттого, что ей попало стекло в помоях. Когда Миша узнал это, он стал горько плакать и признался матери об стакане. Мать ничего не сказала, и сама заплакала. Она сказала: — Убили мы свою Буренушку, купить теперь не на что. Как проживут малые дети без молока? Миша еще пуще стал плакать и не слезал с печи, когда ели студень из коровьей головы. Он каждый день во сне видел, как дядя Василий нес за рога мертвую, бурую голову Буренушки с открытыми глазами и красной шеей. С тех пор у детей молока не было. Только по праздникам бывало молоко, когда Марья попросит у соседей горшочек. Случилось, барыне той деревни понадобилась к дитяти няня. Старушка и говорит дочери: — Отпусти меня, я пойду в няни, и тебе, может, бог поможет одной с детьми управляться. А я, бог даст, заслужу в год на корову. Так и сделали. Старушка ушла к барыне. А Марье еще тяжелее с детьми стало. И дети без молока целый год жили: один кисель и тюрю ели и стали худые и бледные. Прошел год, пришла старушка домой и принесла двадцать рублей. — Ну, дочка! — говорит, — теперь купим корову. Обрадовалась Марья, обрадовались все дети. Собрались Марья с старухой на базар покупать корову. Соседку попросили с детьми побыть, а соседа дядю Захара попросили с ними поехать, выбирать корову. Помолились богу, поехали в город. Дети пообедали и вышли на улицу смотреть: не ведут ли корову. Стали дети судить: какая будет корова — бурая или черная. Стали они говорить, как ее кормить будут. Ждали они, ждали целый день. За версту ушли встречать корову, уж смеркаться стало, вернулись назад. Вдруг, видят: по улице едет на телеге бабушка, а у заднего колеса идет пестрая корова, за рога привязана, и идет сзади мать, хворостиной подгоняет. Подбежали дети, стали смотреть корову. Набрали хлеба, травы, стали кормить. Мать пошла в избу, разделась и вышла на двор с полотенцем и подойником. Она села под корову, обтерла вымя. Господи благослови! Стала доить корову, а дети сели кругом и смотрели, как молоко брызнуло из вымя в край подойника и засвистело у матери из-под пальцев. Надоила мать половину подойника, снесла на погреб и отлила детям горшочек к ужину.

04 сентября 2025 в 09:54 Александра Родионова

изменил(а) текст
Leski Mari eli ~~icch~~iččeh muaman da ~~kurven~~kuvven lapsenke. ~~Hyo~~Hyö oldih köyhät,| ga jälgimizih dengoih ostettih muzavannuskei lehmy, gu olis lapsile maiduo. Vahnembat lapset ~~syotettih~~syötettih lehmiä ~~meas~~mečäs da juotettih kois astien pezoviel. Kerran muamah lähti koispäi, a vahnin ~~brihacu Misa~~brihačču Miša meni ottamah leibiä ~~pualicapäi~~pualičapäi, kirvotti stokanan da murendi sen. ~~Hai~~Häi pollästyi, ku muamah rubieu ~~sakkuamah~~čakkuamah. Suuret st’oklupalat suatoi tahnuoh da peitti hostyoh, a pienet st’oklupalazet keräi da lykkäi luahkan’n’ah. Muamah kyzyi kus on stokan, ga Misa ei sanonuh. Tossupiän jälles murginua muamah lähti andamah lehmäle pezovezii da nägi lehmy ei syo heiniä. Ruvettih parandamah lehmiä, kuduttih baboidu. Baboi sanoi: – Lehmy ei piaze hengih, piday iskie lihakse. Kuduttih muzikku, ruvettih iskemäh lehmiä. Lapset kuultih kui tahnuos rubei mängymäh lehmy. Kaikin mendih pacile da ruvettih itkemäh. Konzu lehmy iskiettih, sen kulkus loyttih st’oklupala. Sit tijustettih: lehmy tolloi sendäh, ku juomizih oli puuttunuh st’oklupala. Konzu Misa tijusti sen, rubei äijäl itkemäh da sanoi Muamale st’oklah nah. Muamah ei virkanuh nimida da rubei sezo itkemäh. Häi sanoi: – Myö tapoimmo oman Buur'akozen, a ostua tostu lehmiä ei ole mih. Kuibo ruvetah elämäh pikkarazet lapset maijoitala? Misa rubei vie enämbäl itkemäh da ei lähtenyn päölipäi, konzu toizet söödih lehmän pias azuttuu studenti. Häi joga yödy nägi unis, kui Vas'a-diado kandoi sarvis tapetun Buur'akoin piädy. Jälles sidä lapsil ei olluh maiduo. Vaiku pruazniekoin aigah oli maiduo, konzu muamah pakoc taiwahal. Kerran sen kylän naine rubei eččimäh lapsenkaččojua. Baboi sanoi muamale: – Piästä minuu lapsenkaččojakse. Eigo Jumal avvuta sinule yksinäh piästä lapsien kel. Eago minä vuvves lumasta lehmän ostandah. Mugai azutth. Baboi lähti lastu kaččomah. A muamale rodih vie jygiembi lapsien kel. Lapset kogo vuozi elettih maijoitala, söödih vaiku kiiseili da vuassuhiluo, lähiüttih da kellistyttih. Meni vuozi, baboi tuli kodih da toi kaksikymmen rubl'ua. – Nu, tytä't sanoi häi. – Nygöi ostammo lehmän. Ihastui muamah, ihastuttih kai lapset. Baboi da muamah lähtettih bazarile ostamah lehmiä. Lähimästy naistu kuduttih olemah lapsien kel, a Zahar-diado otettih keräle valičemah lehmiä. Molittikes Jumalale da ajettih limah. Lapset söödih da lähtettih piäle kaččomah jogo vietetäh lehmiä. Lapset ruvettih arbailemah mittuine roibes lehmy – ruskei vai mustu. Hyö ruvettih tarattamah, kui ruvetah sööttämäh sidä. Hyö vuotettih kogo pahvy. Virstan peräh mendih vastuamah lehmiä. Jo hamardyi konzu tuldih kodih. Sit rahtih: delegal aiau baboi, a tagarattahan rimal astuu sarvis sivottu lehmy. Jälles astuu muamah da viuhkuttau viččastu. Lapset juostih kaččomah lehmiä. Kerättih leibiä, heiniä da ruvettih syottamah Muamah punaldih pertih, jaksoihes da tuli järilleh pihale käzipaikan da lypsinrenginke. Häi kykistih lehmän tyveh da pyhkii sen udarehet. – Jumal blahoslovikkahi sanoi häi da rubei lypsämäh lehmiä, a lapset istuttihes ymbäri da kadottih, kui maido lähti udarehis lypsinrengin laidah da rubei šohizemah muaman sormien välis. Muamah lypsi puolen lypsinrengii, kandoi majiot aittah da valoi lapsile padazen ildazekse.

04 сентября 2025 в 09:49 Александра Родионова

создал(а) текст
создал(а) текст: Leski Mari eli icch muaman da kurven lapsenke. Hyo oldih köyhät, ga jälgimizih dengoih ostettih muzavannuskei lehmy, gu olis lapsile maiduo. Vahnembat lapset syotettih lehmiä meas da juotettih kois astien pezoviel. Kerran muamah lähti koispäi, a vahnin brihacu Misa meni ottamah leibiä pualicapäi, kirvotti stokanan da murendi sen. Hai pollästyi, ku muamah rubieu sakkuamah. Suuret st’oklupalat suatoi tahnuoh da peitti hostyoh, a pienet st’oklupalazet keräi da lykkäi luahkan’n’ah. Muamah kyzyi kus on stokan, ga Misa ei sanonuh. Tossupiän jälles murginua muamah lähti andamah lehmäle pezovezii da nägi lehmy ei syo heiniä. Ruvettih parandamah lehmiä, kuduttih baboidu. Baboi sanoi: – Lehmy ei piaze hengih, piday iskie lihakse. Kuduttih muzikku, ruvettih iskemäh lehmiä. Lapset kuultih kui tahnuos rubei mängymäh lehmy. Kaikin mendih pacile da ruvettih itkemäh. Konzu lehmy iskiettih, sen kulkus loyttih st’oklupala. Sit tijustettih: lehmy tolloi sendäh, ku juomizih oli puuttunuh st’oklupala. Konzu Misa tijusti sen, rubei äijäl itkemäh da sanoi Muamale st’oklah nah. Muamah ei virkanuh nimida da rubei sezo itkemäh. Häi sanoi: – Myö tapoimmo oman Buur'akozen, a ostua tostu lehmiä ei ole mih. Kuibo ruvetah elämäh pikkarazet lapset maijoitala? Misa rubei vie enämbäl itkemäh da ei lähtenyn päölipäi, konzu toizet söödih lehmän pias azuttuu studenti. Häi joga yödy nägi unis, kui Vas'a-diado kandoi sarvis tapetun Buur'akoin piädy. Jälles sidä lapsil ei olluh maiduo. Vaiku pruazniekoin aigah oli maiduo, konzu muamah pakoc taiwahal. Kerran sen kylän naine rubei eččimäh lapsenkaččojua. Baboi sanoi muamale: – Piästä minuu lapsenkaččojakse. Eigo Jumal avvuta sinule yksinäh piästä lapsien kel. Eago minä vuvves lumasta lehmän ostandah. Mugai azutth. Baboi lähti lastu kaččomah. A muamale rodih vie jygiembi lapsien kel. Lapset kogo vuozi elettih maijoitala, söödih vaiku kiiseili da vuassuhiluo, lähiüttih da kellistyttih. Meni vuozi, baboi tuli kodih da toi kaksikymmen rubl'ua. – Nu, tytä't sanoi häi. – Nygöi ostammo lehmän. Ihastui muamah, ihastuttih kai lapset. Baboi da muamah lähtettih bazarile ostamah lehmiä. Lähimästy naistu kuduttih olemah lapsien kel, a Zahar-diado otettih keräle valičemah lehmiä. Molittikes Jumalale da ajettih limah. Lapset söödih da lähtettih piäle kaččomah jogo vietetäh lehmiä. Lapset ruvettih arbailemah mittuine roibes lehmy – ruskei vai mustu. Hyö ruvettih tarattamah, kui ruvetah sööttämäh sidä. Hyö vuotettih kogo pahvy. Virstan peräh mendih vastuamah lehmiä. Jo hamardyi konzu tuldih kodih. Sit rahtih: delegal aiau baboi, a tagarattahan rimal astuu sarvis sivottu lehmy. Jälles astuu muamah da viuhkuttau viččastu. Lapset juostih kaččomah lehmiä. Kerättih leibiä, heiniä da ruvettih syottamah Muamah punaldih pertih, jaksoihes da tuli järilleh pihale käzipaikan da lypsinrenginke. Häi kykistih lehmän tyveh da pyhkii sen udarehet. – Jumal blahoslovikkahi sanoi häi da rubei lypsämäh lehmiä, a lapset istuttihes ymbäri da kadottih, kui maido lähti udarehis lypsinrengin laidah da rubei šohizemah muaman sormien välis. Muamah lypsi puolen lypsinrengii, kandoi majiot aittah da valoi lapsile padazen ildazekse.
создал(а) перевод текста