ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Vančii da Marja

История изменений

29 октября 2025 в 16:56 Ирина Сотникова

  • изменил(а) текст
    Muloi kaks’ pölgötint praznuičiba novoseljad kezapertin polostal. Niiden nimed oliba Vančii da Marja. Ned seižuiba tradicionaližiš venälaižiš sädoiš: paidoiš, štanoiš da sarafanoiš. Vančiile pähä pandihe kepk haragaiženke, a Marjale – nabornik hoštajiš raudaižiš sobapidimišpäi kaglaha. Neiččel sil’mäd da prihan südäin oli tehtud miččespäi-se udespäi modakahaspäi kanghaspäi, kudamb hošti päiväižel. Vančijad pandihe pertin taga, a Marjad – edel pordhid. Nikut ned ei voigoi nägištada toine tošt… No ehtal, konz pimenzub, vaiše mö ištumoiš jomha čajud kezapertin keitimpoles saubaten uksen, kaks’ pölgötint jokseba sijalpäi, tabadasoiš käziš i – punosoiš, punosoiš! Ühtes niidenke punosoiš pimedad penzhad, sadpud, unohtadud harav da ötähthad! No äkkid – räzähtilahk…Konz mö tulim pordhile, mel’hižed oma jo ičeze sijoil – kaikutte ičeze ardel… | Vaiše Marjan sil’mäd hoštiba ozaspäi, a Vančijal – südäin!

29 октября 2025 в 16:55 Ирина Сотникова

  • изменил(а) текст
    Muloi kaks’ pölgötint praznuičiba novoseljad kezapertin polostal. Niiden nimed oliba Vančii da Marja. Ned seižuiba tradicionaližiš venälaižiš sädoiš: paidoiš, štanoiš da sarafanoiš. Vančiile pähä pandihe kepk haragaiženke, a Marjale – nabornik hoštajiš raudaižiš sobapidimišpäi kaglaha. Neiččel sil’mäd da prihan südäin oli tehtud miččespäi-se udespäi modakahaspäi kanghaspäi, kudamb hošti päiväižel. Vančijad pandihe pertin taga, a Marjad – edel pordhid. Nikut ned ei voigoi nägištada toine tošt… No ehtal, konz pimenzub, vaiše mö ištumoiš jomha čajud kezapertin keitimpoles saubaten uksen, kaks’ pölgötint jokseba sijalpäi, tabadasoiš käziš i – punosoiš, punosoiš! Ühtes niidenke punosoiš pimedad penzhad, sadpud, unohtadud harav da ötähthad! No äkkid – räzähtilahk…Konz mö tulim pordhile, mel’hižed oma jo ičeze sijoil – kaikutte ičeze ardel… | Vaiše Marjan sil’mäd hoštiba ozaspäi, a Vančijal – südäin!

29 октября 2025 в 16:55 Ирина Сотникова

  • изменил(а) текст перевода
    В минувшем сезоне справили новоселье на дачном огороде два чучела. Иван да Марья. В традиционных русских нарядах: он – в рубахе и портах, она – в сарафане. Иванушке для блезира картуз с ромашкой на лоб натянули, а Марьюшке – бусы из блестящих карнизных прищепок. Из новомодных штучек – элементы светоотражающей ткани. ^ Из этого диковинного материала у девушки глаза, а у юноши сердце светящееся – нарисовались. Поставили Ваню – за домом, а Машу – перед крыльцом. Никак они, стало быть, друг с другом не общаются, взглядами не встречаются… Но в темных вечерних сумерках, как только мы садимся пить чай на дачной кухне, прикрыв входную дверь, два чучела срываются с места, хватаются за руки – и кружатся, кружатся! Вместе с темными кустами, садовыми деревьями, забытыми граблями и ночными звездами! Но – чу! ^ – скрипнула половица… | При появлении людей на крыльце – влюбленные оказываются на своих местах, неся свои плечевые кресты, раздувая парусами по ветру деревенские наряды на одноногих березовых жердях… Только – по волшебству светодиодного вечернего освещения – у Маши от счастья светятся глаза, а у Вани – пылает сердце!

29 октября 2025 в 16:54 Ирина Сотникова

  • изменил(а) текст перевода
    В минувшем сезоне справили новоселье на дачном огороде два чучела. Иван да Марья. В традиционных русских нарядах: он – в рубахе и портах, она – в сарафане. Иванушке для блезира картуз с ромашкой на лоб натянули, а Марьюшке – бусы из блестящих карнизных прищепок. Из новомодных штучек – элементы светоотражающей ткани. ^ Из этого диковинного материала у девушки глаза, а у юноши сердце светящееся – нарисовались. Поставили Ваню – за домом, а Машу – перед крыльцом. Никак они, стало быть, друг с другом не общаются, взглядами не встречаются… Но в темных вечерних сумерках, как только мы садимся пить чай на дачной кухне, прикрыв входную дверь, два чучела срываются с места, хватаются за руки – и кружатся, кружатся! Вместе с темными кустами, садовыми деревьями, забытыми граблями и ночными звездами! Но – чу! – скрипнула половица… При появлении людей на крыльце – влюбленные оказываются на своих местах, неся свои плечевые кресты, раздувая парусами по ветру деревенские наряды на одноногих березовых жердях… Только – по волшебству светодиодного вечернего освещения – у Маши от счастья светятся глаза, а у Вани – пылает сердце!

29 октября 2025 в 16:53 Ирина Сотникова

  • изменил(а) текст
    Muloi kaks’ pölgötint praznuičiba novoseljad kezapertin polostal. Niiden nimed oliba Vančii da Marja. Ned seižuiba tradicionaližiš venälaižiš sädoiš: paidoiš, štanoiš da sarafanoiš. Vančiile pähä pandihe kepk haragaiženke, a Marjale – nabornik hoštajiš raudaižiš sobapidimišpäi kaglaha.Neiččelkaglaha. Neiččel sil’mäd da prihan südäin oli tehtud miččespäi-se udespäi modakahaspäi kanghaspäi, kudamb hošti päiväižel. Vančijad pandihe pertin taga, a Marjad – edel pordhid. Nikut ned ei voigoi nägištada toine tošt… No ehtal, konz pimenzub, vaiše mö ištumoiš jomha čajud kezapertin keitimpoles saubaten uksen, kaks’ pölgötint jokseba sijalpäi, tabadasoiš käziš i – punosoiš, punosoiš! Ühtes niidenke punosoiš pimedad penzhad, sadpud, unohtadud harav da ötähthad! No äkkid – räzähtilahk…Konz mö tulim pordhile, mel’hižed oma jo ičeze sijoil – kaikutte ičeze ardel… Vaiše Marjan sil’mäd hoštiba ozaspäi, a Vančijal – südäin!

29 октября 2025 в 16:52 Ирина Сотникова

  • изменил(а) текст
    Muloi kaks’ pölgötint praznuičiba novoseljad kezapertin polostal. Niiden nimed olibaVančiioliba Vančii da Marja. Ned seižuiba tradicionaližiš venälaižiš sädoiš: paidoiš, štanoiš da sarafanoiš. Vančiile pähä pandihe kepk haragaiženke, a Marjale – nabornik hoštajiš raudaižiš sobapidimišpäi kaglaha.Neiččel sil’mäd da prihan südäin oli tehtud miččespäi-se udespäi modakahaspäi kanghaspäi, kudamb hošti päiväižel. Vančijad pandihe pertin taga, a Marjad – edel pordhid. Nikut ned ei voigoi nägištada toine tošt… No ehtal, konz pimenzub, vaiše mö ištumoiš jomha čajud kezapertin keitimpoles saubaten uksen, kaks’ pölgötint jokseba sijalpäi, tabadasoiš käziš i – punosoiš, punosoiš! Ühtes niidenke punosoiš pimedad penzhad, sadpud, unohtadud harav da ötähthad! No äkkid – räzähtilahk…Konz mö tulim pordhile, mel’hižed oma jo ičeze sijoil – kaikutte ičeze ardel… Vaiše Marjan sil’mäd hoštiba ozaspäi, a Vančijal – südäin!

29 октября 2025 в 16:52 Ирина Сотникова

  • создал(а) текст
  • создал(а) перевод текста
  • создал(а) текст: Muloi kaks’ pölgötint praznuičiba novoseljad kezapertin polostal. Niiden nimed olibaVančii da Marja. Ned seižuiba tradicionaližiš venälaižiš sädoiš: paidoiš, štanoiš da sarafanoiš. Vančiile pähä pandihe kepk haragaiženke, a Marjale – nabornik hoštajiš raudaižiš sobapidimišpäi kaglaha.Neiččel sil’mäd da prihan südäin oli tehtud miččespäi-se udespäi modakahaspäi kanghaspäi, kudamb hošti päiväižel. Vančijad pandihe pertin taga, a Marjad – edel pordhid. Nikut ned ei voigoi nägištada toine tošt… No ehtal, konz pimenzub, vaiše mö ištumoiš jomha čajud kezapertin keitimpoles saubaten uksen, kaks’ pölgötint jokseba sijalpäi, tabadasoiš käziš i – punosoiš, punosoiš! Ühtes niidenke punosoiš pimedad penzhad, sadpud, unohtadud harav da ötähthad! No äkkid – räzähtilahk…Konz mö tulim pordhile, mel’hižed oma jo ičeze sijoil – kaikutte ičeze ardel… Vaiše Marjan sil’mäd hoštiba ozaspäi, a Vančijal – südäin!