ВепКар :: Тексты

Тексты

Лексико-грамматический поиск | Создать новый | ? Помощь

Расширенный поиск ↓

ä

ä

ä

по

записей
Простой поиск ↑

Найдено 1 236 записей.

No диалект подкорпус жанр Заголовок Предложения
121 Ухтинский
 фольклорные тексты предание Lappalaizenkivi
(Камень лопаря)
  1. Hiän on Alapiäššä.
122 Паданский
 диалектные тексты, фольклорные тексты волшебная, сказка Оli ennen ukko da akka
([Подмененная женa])
  1. A poiga toatolla da moamolla ei šano, kunna hiän panou akat.
  1. Hiän šanou boat’uška-ukolla:
    – Miä tulen, ku männet käynet ennen seppäh.
  1. Halguo päččih hiän panou sihi komnattah, mihi vierräh moatah.
  1. Andilaš ku mäni kuččumah, ga hiän i kaiken ne brujat, kuin pidi, niin ni ažetti; terävät puolet pani kaikilda yläh päin.
  1. Tuli hiän da moata i vieri.
  1. Hiän mänoy, männeššä tulen päččih čokkoau, eigo kirru eigo midä, tullešša tuou pihet perttih.
  1. Hiän ku sin mäni dai kirgu, sieldä tuldih nečistoit diemanat, tuldih ku loajittih lomineh sinččoh: erähät däräheldih purahih, keihähih da lomuh, a erähät kiännyttih tagazin, a naini vuottau sidä ukkuodah ovihavošša pihet keeššä.
  1. Mieš ku oven avai, hiän pihtimillä liččooldi, sen ku liččai, se halgoksi i muuttui.
  1. Hiän otti da päččih i čokkai i šano:
    – Ku ollet ristikanža, ni tule, ku et olle, ni elä tule.
  1. Hiän ottau toižet pihtimet, sen halgožen toaš pihtimillä liččou, kolištelou, kolištelou, toaš päččih i tresniy i šanou:
    – Ku ollet ristikanža, ni tule, ku et olle, ni elä tule.
  1. Hiän tavottau kolmannet pihtimet kädeh, halguo kolištelou i päččih toaš i tresniy i šanou:
    – Ku ollet ristikanža, ni tule, ku et olle, ni elä tule.
  1. Kodvažen olduoh päčistä tulou mužikka, ku d’o hiän on kauniš, ni ei šoa ni šanomalla šanuo!
  1. Hiän, se kodilane čikko, ottau kiven kaglah sidou, da čikon vedeh, a iče hänen šobat peällä panou da tulou kodih.
  1. – Miähän olen, – šanou hiän.
  1. Väymiež rubei duumaiččomah: "Kui hiän on miun akka, neušto miä en tunne omoo akkoo.
  1. Se ku veissä kigli, dai nuorani kaglašta i šolahti, hiän nuorašta peäzi, oallollah hänen lykkäi rannalla.
  1. Hiän otti da šobažet pezi, pordahat pezi, sinčot dai pertit pezi, šobat pani päčillä kuivah, a iče mäni šobien toaksi ištumah.
  1. Hiän läksi sieldä päčildä, tuli syötti mužikat, d’uotti.
  1. Dai tiijuššettih siidä talošša, missä oli hiän, se naini miehellä.
  1. – Missäbä hiän on?
  1. – Ka hänellä myö andoma eri komnatan, sielä hiän on, – šanotah mužikat.
  1. Hiän mäni, šanou:
    – Čikko šano, što "ku miä teällä lähtenen, ni miä nämbi en oo tiän".
  1. Hyö šanotah, što "ku hiän niin šano, ni myö emmä kuču".
  1. Tuli perttih, missä oli ukkoh, kaččou, ga oma ukko istuu, hiän šanou:
    – No ku miä täh tulin, ni miä nämbi en oo tiän.
123 Новописьменный севернокарельский
 публицистические тексты Мехед Людмила. Marfa-ämmön n’euvoja
  1. – A mitä hiän antau?
  1. – Kačo, elä kompaššu, apulaini, hiän šano muhien.
  1. Kuin makie varen’n’a tulou talvella lettujen kera, hiän heilutti piällä.
  1. Ämmö luki malittuja, a mie kuuntelin ta rissin oččua, kuin hiän.
124 Новописьменный севернокарельский
 публицистические тексты Krasikova Julija . Karjalan pienie istorijoja: Piismalakši
  1. Hiän anto ruatajie ta makšo heilä työštä.
  1. Hiän oli värvätyistä ta ečči onnie meijän pohjosešta muašta.
  1. Enšin hiän juonti meččyä heposilla, šiitä opaštu traktoristiksi, puškuritraktoristiksi ta kaivurin ohjuajakši.
  1. Piiritervehyšošašto työnti meilä felššerin yhekši kuukauvekši, jotta hiän ois opaštan meitä ruatamah šeimissä.
125 Новописьменный севернокарельский
 публицистические тексты Anni Vlasova. Tapahtumie karjalaisen kulttuurin alalla Piäjärveššä
  1. Še on mukava, jotta häntä aina autetah kulttuuritalon johtaja Jelena Ligotskaja ta aktivisti Zinaida Ust’ugova (hiän on Ninan čikko).
  1. Šen lisäkši Nina taitavašti veti koko ohjelman – hiän kerto, mimmosie kerhoja hyö vietetäh ta kuin järješšetäh omua toimintua.
  1. Tanššiloissa apuna oli Kuranova Katerina, šamoin hiän šäješti ni meijan esityštä.
  1. Hiän on meijän Piäjärven kyläštä.
126 Вокнаволокский
 диалектные тексты, фольклорные тексты волшебная, сказка Sinipetra
(Синяя важенка)
  1. Šiitä poika šanou muamollah ta tuatollah, että hiän lähtöy naimah.
  1. Šiitä hiän ottau naisen.
  1. Šiitä hiän tulou puapon kera kotih.
  1. Hiän mänöy, paimen, illalla kotih, šanou isällä:
    – Anna lapši huomena meččäh, šiitä, – šanou, – koivun lehet kolajau, huavan lehet holajau, petrakarja mereššä vieröy, šitä iapši kaččou.
  1. Hiän, lapšen äiti, noušou, mereštä ta šyöttäy lašta, päivän on lapšen kera.
  1. Niin hiän noušou mereštä, luinen [?] tal’l’a korvissa, ta šyöttäy lašta, imettäy.
  1. Paimen šanou vielä, että "kun huomena mänemmä meččäh, hiän rupieu piätäh šukimah, a mie panen tal’l’an tuleh".
  1. Noštau hiän, Šyöjättäri, šormen ta šanou:
    – Tuošta tulkah muan toukkaset, ilman itikkaiset!
127 Вокнаволокский
 диалектные тексты, фольклорные тексты волшебная, сказка «Piili, piili, pilkkani...»
(«Пийли, пийли, моя пятнашка...»)
  1. Ottau hiän kuit’enki moršiemen vaštah.
128 Ухтинский
 диалектные тексты, фольклорные тексты волшебная, сказка Čulistarina
(Сказка о чули)
  1. Hiän mänöy taloh.
129 Вокнаволокский
 диалектные тексты, фольклорные тексты волшебная, сказка Oli ennen ukko ta akka
([Младший брат])
  1. Varuššettih, ni hiän i mäni šiih värččih, otti evähät ta vuattiet pois, a iče istuutu värččih.
  1. Kun istuuhuttih, hiän ni h’urahtau:
    – Elkyä jättyät!
  1. Tuaš kun ruvetah levähtämäh, hiän tuaš i n’urahtau:
    – Elkyä jättyät, mieki tulen!
  1. Hiän še laškeutuu värčistä, šanou:
    – Tiälä mie olen, vel’l’et, en mie ole jiänyn.
  1. Hiän rupieu lapiella šeisual’l’ah.
  1. No, hiän ryöhistäyty polvillah.
  1. Tyttö šiäntyy, a hiän šanou:
    – Juohatahan, mitein ruveta, mie en šuata, kun et juohattane.
  1. A hiän keikkuu karšinašša:
    – Oman tyttöš peršemal’l’ua, oman tyttöš peršemal’l’ua!
  1. Tyttö kun rupei juohattamah, no hiän tuaš loi šen kiukuah ta iče mäni karšinah.
  1. Hiän keikkuu karšinašta:
    – Oman tyttöš peršemal’l’ua, oman tyttöš peršemal’l’ua!
  1. Tyttö tuaš kun rupei juohattamah, hiän viimesenki tytön – kiukuah.
  1. Hiän nousi pirtin piällä.
  1. Hiän ni alko šavureijäštä kušša šinne keittoh.
  1. No hiän alko tunkie loukošta akan puolista šinne kämppäh, ta rosvoloilla hätä, ta hyö pakoh.
  1. Hiän kokosi rahat ta vuattiet šelkähäš ta mäni kotihis, ta šanou:
    – Teilä ei ollun n’eruo hankkie rahua eikä vuatetta, kun tyhjänä tuletta!
130 Ухтинский
 диалектные тексты, фольклорные тексты волшебная, сказка «Nenä halki – šuolua šiämeh»
(«Hоc надвое, соли в рану»)
  1. Kun voinet varteija miun tyttären tämän yön aikana, jotta mihin hiän käyt, nin šuat šata rupl’ua.
  1. Kun voinet varteija miun tytärtä tänä yönä, jotta missä hiän käyt, nin šuat šata rupl’ua.
  1. Kun mänet tyttären oven tua, nin elä uinuo oven tua, jotta niät, konša hiän lähtöy.
  1. Hiän ajattelou: "Mintäh reki on näin jykie ta matka joutuu hil’l’akkaiseh"?
  1. Hiän otti ta pani stuulat, stolat, aštiet, samovuarat ta kaikki šiihi sumčah.
  1. Čuari šanou:
    – Tämä poika šanou, jotta hiän tietäy, missä šie käyt.
Сайт создан сотрудниками Карельского научного центра Российской академии наук
Вы можете свободно использовать материалы нашего сайта и делиться ими, главное — указать авторство и ссылку на наш ресурс.
Подробнее о лицензии CC BY 4.0
© VepKar. Открытый корпус вепсского и карельского языков