| 281 |
Младописьменный вепсский
|
публицистические тексты |
|
Larisa Smolina.
”Kalarand” vastsi adivoid
|
-
Praznik völ ei zavodinus i meil oli aig kävelta pöudodme da kacta kaiken.
-
Meletin, kut-žo praznikan tegijad ei tekoi, miše garbol kazvab sol!
-
Ei vaiše garblod voi kerata necil pöudol!
-
No niken ei voind otta niid käzil, tarbiž oli putta babukoihe mäčuil rogatkaspäi.
-
Kaiken aigan paštoi päiväine i nimiččen vihman polhe niken ei meletand-ki.
|
| 282 |
Младописьменный вепсский
|
публицистические тексты |
детский фольклор |
Nevest-hir’
|
-
Vanhembad da keskpoigad tat lujas navedi, ni-miš heile ei otkaži.
-
Vanhembad poigad paniba päle čomid sädoid, andoi tat molembile hebon, a norembale nimidä ei andand.
-
A noremb vel’l’ läksi, kuna pä kandoi, meletab: ”Ken lähteb mehele minun, ozatoman taga, ka olen sobnus-ki ei kut ženih!”.
-
Penikaine mugoine om, alahaine – pidab tulda südäimehe, lebaidamhas, ei pida nikuna rigehtida!
-
Tuli pertižehe, a sigä nikeda ei ole.
-
Vanhemb i keskpoig kitäsoiš ičeze nevestoil, a norembale ei ole mil bahfalidas.
-
Nimidä enamba ei zavodind sel’genzoitta, libui päčile i veri magadamha.
-
Noremb mugažo läksi, hot’ ei nadeinus nimidä sada.
-
Ihastui hän, no nimidä ei sanund, vaiše spasiboiči i läksi kodihe tatannoks.
-
Čududelihe tat, kuspäi meletoi mugoižen leibän oti, no oli vaikti, ei tahtoind abidoitta armhid poigid.
-
Tat čududelihe völ enamba, no ei sanund hüväd sanad poigale:
– Om hüvä, miše sinäki toid, mäne magadamha päčile!
-
Priha seižutihe, ei teda, midä tehta-ki, midä hän nügüd’ tatale sanub?
-
No ei ehtind hän sijalpäi lähtta, kut äkkid vezi joges brunciškanzi i randale hüpähti koume kuldaha karetaha val’l’astadud voronad hebod.
-
A karetaspäi lähteb mugoine čoma neižne, miše eskai unes hän ei nägend mugomad!
-
Nimidä ei el’gendand priha, no kaiken-se ištuihe karetaha.
-
Minei pidi olda hiren sihesai, kuni ei löudase mugoine mez’, kudamb hökkahtab otta mindai akaks i kuni mindai ei tackoi vedehe.
-
No konz noremb vel’l’ toi ičeze nevestan tatannoks – niken ei voind uskta, a tat eskai sud ei voind avaita.
|
| 283 |
Младописьменный вепсский
|
публицистические тексты |
|
Jevgenii Fotejev.
Praznik, mittušt mö tegem ühtes
|
-
Mikš tämbei ei ole mugomid surid i vahvoid kanzoid, kut ende?
-
Pidab sanuda, miše ani augotišespäi i läz praznikan lophusai meil ei olend elektroväged – sambutadihe lämoi, no meiden ”Muzejiden ö” kaiken-se mäni hüväsüdäimeližiden ristituiden energijan abul!
|
| 284 |
Младописьменный вепсский
|
публицистические тексты |
|
Maria Filatova.
Venujan kiven alle vezi ei jokse
|
-
Venujan kiven alle vezi ei jokse!”, – sanui Jelizaveta.
-
Ende ristituile ei olend tarbiž opeta vepsän kel’t, sil pagištihe kanzoiš.
-
Om sel’ged, miše rahvaz ei voi eläda hüvin, ku posad eläb hondoin.
-
Elim i mö internatas, minä-ki elin Šoutjärven internatas, i voin sanuda, miše sigä ei olend kut kodiš, meiden vanhembad oliba edahan, niken ei rižand maman laskvoid sanoid, vaiše sobatan i pühäpäivän pörzimoiš kodihe.
-
Nece ei ole jäl’gmäine pagin, no minä meletan, miše nece om kaikid eläbamb i holekahamb pagin”.
|
| 285 |
Младописьменный вепсский
|
публицистические тексты |
|
Maria Filatova.
Igän elä, igän opete!
|
-
Tägä ei ole tärged, miččed kel’mahtod sinai oma, ei ole tärged-ki, äjak sinei om vot.
-
Maria Sem’onovna ei unohtand ičeze jurid da kanzad, hän surel melel starinoiči meile ičeze elon polhe.
-
Sinna nikonz ei olend ted, käveltihe kaiken aigan jaugai.
-
Muštan pordhad, zaborkoid ei olend.
-
Siloi kanznikad ei tednugoi, miše jätiba kodiman kaikeks igäks.
-
Sil aigal lugetihe, miše niil ei ole tulebad aigad.
-
Hän nikonz ei voikand, hot’ läžui.
-
No ei ozaidanus.
-
Tatam löuzi toižen akan, vel’l’ele hän ei tulend mel’ he.
-
Hän meid nikut ei navedind, ei kacund meiden polhe.
-
Päd ei kibišta?».
-
Tatam äjad ei tedand.
-
Voikim hilläšti, kus meid niken ei nägižend».
-
Hän ei tacind opendust kacmata sihe, miše penikaižele hoikaižele neičukaižele pidi jügedas rata – valita parzid mecan splotkal sen täht, miše oigeta niid jogedme.
-
Mamad heil ei olend, a tat oli voinal.
-
Muga pit’kha oli voin, miše erašti meletimei, voumiče se konz-se vai ei.
-
Hän ei unohtand niid, hän ei unohtand ičeze-ki jurid.
|
| 286 |
Младописьменный вепсский
|
публицистические тексты |
|
Maria Košeleva.
”Kukirikku” tervehtoitab teid!
|
-
Hö ei väzugoi meletada erazvuiččid melentartuižid projektoid, konkursoid da vastusid, miččed abutaba kaita da popul’arizoida vepsän da karjalan kelid.
-
Ei amu lopiba ”КарелиЯ – это мы” – konkurs da ”Rada melel ei kelel”-projekt.
-
Kut sanui Galina, nece ei ole todesine teatr.
-
Galinan sanoiden mödhe, vepsän kelel ei ol dramad, ei ole pjesoid, miččen voib otta da panda lavale: ”Meile pidab valita tekst, miččenke voib rata, i jo sišpäi kirjutada scenarijad”.
-
voz’kursan openik):
”Ei amu zavodi rata lingvistine teatr.
-
Nece om völ üks’ mahtišt kävutada vepsän kel’t ei vaiše openduzparoil.
|
| 287 |
Младописьменный вепсский
|
публицистические тексты |
детский фольклор |
Jänišan pert’
|
-
– Avoi, komaine, ei ole minai ičein pertid!
-
Libui sihe mitte-se živat i ei tahtoi lähtta pertišpäi, – sanui jäniš.
-
Pigai om tal’v, a minun pertiš mitte-se živat ištub da mindai ei pästa.
-
Kondi tahtoi küksta, reboi tahtoi, da ei voinugoi...
-
Koskhaine ei tule pertišpäi.
-
Ei olend toižid pajoid kukoil.
-
Siš aigaspäi jänišad ei lekoi pertid, a eläba hö penzhan al.
|
| 288 |
Младописьменный вепсский
|
публицистические тексты |
|
Irina Sotnikova.
Toižeges mahttas gul’aida
|
-
Necil päiväl ristitud ei vaiše paštaba kürzid.
-
Tuliba ei vaiše Toižegen eläjad, oli äi adivoid susedküläspäi-ki – Kalagespäi.
-
Tusttuda ei olend aigad.
|
| 289 |
Младописьменный вепсский
|
публицистические тексты |
|
Maria Filatova.
Min polhe pajatab minun heng?
|
-
Nügüd’ nece ei ole sur’ külä, ende oli äi rahvast sigä.
-
A muite – vanhembad koleba, a nored lähteba küläspäi, sigä ei ole radod.
-
– Sigä meil ei ole vaiše üks’ kodi.
-
Konz tegimoi jo vanhembaks, dedad da babad ei tehnus, koliba.
-
Oli siloi mugoine viga, miše sadikos ei olend tahod minun täht i mindai ezmäižid vozid mamoi pidi babanno da dedanno.
-
A baboi ei pagižend venäks.
-
Nügüd’ necidä kulud časovn’ad ei ole, om tehtud uz’ čoma časovn’.
-
Babale ei käskend minei vicad antta.
-
Lujas sured, jügedad openduzprogrammad heil oma, ei täudu heile aigad opeta vepsän kel’t.
-
Erased mamad da tatad käregandeba, miše jüged om lapsile, ei tarbiž opeta ičeze kel’t, täudub heile anglian kel’t opeta.
-
– Minun lapsed el’gendaba kel’t, no ei pagiškoi.
-
Konz minun lapsed oliba pened, siloi školas ei olend vepsän kel’t.
-
Školan pämehen oli Viktor Petrovič Jeršov, hän kerazi ristituid, ked pagižiba vepsäks, no ei mahtnugoi kirjutada, i zavodi opeta.
-
Hö el’gendaba kaiken, tedaba pajoižid vepsän kelel, no sel’ktas pagišta, kut baboi da dedoi pagižeba, ei mahtkoi.
-
Meletan, miše kel’ ei kole.
-
Kuni oliba kodiživatad, hö kaiken oliba heinäl, oliba ogorodal, hö ei varaikoi nimiččid radoid, abutaba.
-
Hö ei mängoi siriči, ku nägeba, miše kelle-se om huba.
-
Ei tarbiž pagišta poigan polhe, no tütär kaiken nouzeb, ku vanhemb ristit om rindal, a ved’ nored paksus ei antkoi tahod vanhoile ristituile.
-
– Kaikid kal’hemb, kaikid tobjemb mel’ om siš, miše hätkemba eližiba minun mam da tat, miše ei läžuižigoi, miše kaikil minun ičhižil oliži kaik čoma kanzoiš, rados.
-
Ku pagišta kodiman polhe, ka minä tahtoižin, miše vepsän ma i meiden külä ei koližigoi.
-
A ku ei ole tervhut, ei ole sebranikoid, ka ei voi sanuda, miše sinä oled ozakaz.
|
| 290 |
Младописьменный вепсский
|
публицистические тексты |
|
Maria Košeleva.
Adivoiš saamelaižidenno
|
-
Seminaral konkursan vägestajad vediba aigad hüvin: hö ei vaiše ezitiba ičeze projektoid, no vajehtihe mahtištol toine toiženke da andoiba nevondoid.
-
Hö tuliba ei vaiše Venäman Karjalaspäi da Piterin agjaspäi, a völ Estoniaspäi da Latviaspäi.
-
Ei kaik konkursan vägestajad oma igähižiden rahvahiden ezitajad, kellese om muite melentartušt kehitoitta da tugeta rahvahiden kul’turad da kel’t.
-
Läz kaik ühtnikad pagižiba venän kelel, sikš nikel ei olend problemoid kosketusidenke.
-
Üks’ neniš projektoišpäi om ”Nevond”- sebran projekt ”Rada melel, ei kelel”, miččen polhe tö voit lugeda necil lehtpolel.
-
No sigäki paginad oliba rahvahiden keliš da kul’turas, ühtnikad ei tahtoigoi kadotada aigad da kävutiba jogahišt momentad, miše enamba tedištada toižiš rahvahiš.
|
