ВепКар :: Тексты

Тексты

Лексико-грамматический поиск | Создать новый | ? Помощь

Расширенный поиск ↓

ä

ä

ä

по

записей
Простой поиск ↑

Найдено 1 600 записей.

No диалект подкорпус жанр Заголовок Предложения
331 Новописьменный тверской
 диалектные тексты, художественные тексты повесть Balakirev Nikolai. STUANOVOINE. 4. Šuattavat
  1. Teilä lieu äijä ruaduo, i myö omat uuvet ruavot ruamma kuin pidäy, – San’a hengäšty, tahto vielä mid’¦ollou šanuo, da mahni kiällä i niin tämän verdua hiän nikonža kerdah ei paissun.
  1. Uidijoilla kohašša šeizottih ne, kumbazilla lieu yöt i päivät vuottua heidä, vuottua viestilöidä heistä, da ruguol’l’a Jumalua jättiä hiät eloh – vuottua, vuottua i vuottua, da ottua omih käzih, kumbazet i ennen ei tietty lebävyö, hiän ruavot.
  1. Ušto, Kuz’alla enämbi ei šuan tirpua naizin kyynelie, hiän riiftai olgupiäldä šoitun remenin i ravahutti "Kozlovšinua", kočahti telegäh.
  1. Vojenkomatašta hiän viidi vojennoinke, konža jo nikedä ei jiänyn krinčan luona.
  1. Kaikin kuin¦ollou ojettih, kažieči, liettih korgiemmat, ušto jogohine malto, što täštä šua kaikin hyö liettih salduatat, kuin i komandira, kumbane šeizou ieššä heilä i kummas’t’a pidäy kuunnella, kuin i hiän kuundelou vanhembua načal’nikkua.
  1. Vain Jel’a ei kuule, midä häneldä kyžyy brihane, hiän hylgiämättä maši kiällä jällesti Mišalla, kumbane kopitti kylleššä otr’uadua.
  1. Hiän oli nuoriin pereheštä.
  1. Hiän hyvä sapožnikka oli.
332 Новописьменный тверской
 художественные тексты повесть Balakirev Nikolai. STUANOVOINE. 3. Enžimmäzet päivät
  1. Prussissa hiän ših rukah miät pölähytti, en tiijä kuin i eloh piäzin.
333 Новописьменный тверской
 художественные тексты повесть Balakirev Nikolai. STUANOVOINE. 2. Pyhänpiänä
  1. Hiän, kun šyöččiečen vihannalla klieverillä važa, ohkahti i d’orni yläh omat suakut.
  1. F’okličalla San’alla molemmissa suakkuloissa jygiešti kiändeliečettih šäynät i hot’ San’alla kulmat oldih šolmituot, nägy što hiän on dovol’noi algu¦pyyvännällä, daže šano hil’l’akkazeh:
    – Algu kiäššä, loppu Jumalašša.
  1. Hiän huomnekšešta kolun merrat pyörähytti virralla myödäh i nyt vuotti, konža kalaniekat ruvetah čeluamah alemma koluo – Kannonkohan pl’ossalla i šilloin pölläštyn nouzija kala popadiu merdah.
  1. – Kačuo šie, min verran ruakkuo hiän löydi, da min järehyzie.
  1. Hiän kaččo, kun šareikošša kizatah sinizet hukankorennat, kun šillä puo jogie tuhjoloissa röbissäh, vašta uidinnuot pežoloista, n’uakan poijat, i kuundeli kun n’urguol’l’ah muamoloilda madozie.
  1. Tan’ah hiän ammuin kačahteli, da kun oli tyyni nin ei hänellä tyttölöinke rahvahan rukah viidin.
  1. Pravda kerran, Pokrovana, hiän zalučči Таn’аn perä¦uuličalla troppazella, nimissä nikedä ei nägyn, šai kormanista ennen oššetuon kruugloizen zirkalozen, ruškoi, kun i nyt, da i šydäi Tan’alla kämmeneh.
  1. Nägi¦go hiän – keh kaččou L’on’a, ali ei, no ka midä tuli Pet’alla piäh.
  1. Hiän kučaldi Vas’an reunah.
334 Новописьменный тверской
 художественные тексты повесть Balakirev Nikolai. STUANOVOINE. 1. Illalla šuovattana
  1. Jiänyn pikkarazešta šua tuatotta, ainovana poigana Mor’ulla (tuattoh germanskoih voinah kado), hiän mahto luadie kaikkie šubi, midä pidäy luadie kyläläzellä mužikalla.
  1. Kai kekši Pet’a: ušto Kos’t’alan mellikkä čuhkai Šul’ginanomalla, što tänä yönä avuau zaplotan i štobi hiän varuštuačiis’, a to šuuri vezi kerdah tulou, – tiijät midä lieu?
  1. Vas’a surjozno vaštah:
    – Mytyš Pet’a¦-¦velli, kun hiän on miun tovarissa.
  1. Buaboh silitäldi lašta piähyttä myöt’:
    – Oh, vara, vara, kuin hyviin hiän nänkyiččöy.
  1. Hiän kerran peitokkali pruobuičči kiärie čigarkua, da ei nimidä viidin.
  1. Hänellä enžimmäzellä himotti zamiettie, konža rubieu jovešša kunehtumah vezi, i značit, melličän bruuvun laškiettih, i huomena lieu ynnäh toine päivä, kummas’t’a hiän jogo vuotta vuotti, pikkuzešta šua.
  1. Toko, konža vähä vettä porogoissa, virdazissa pyydeli hiän rigipappiloida da lökie kazilla varoin.
  1. Enžistäh, konža löyly doidi Vas’a¦h luoh, hiän aš piän paino polviloih šua, kodvan niin istu i vain šidä rohkuači ruveta kylbömäh.
  1. Hiän loi vaššan, šlibahti palatilda i luottuači oveh.
  1. Hänellä himotti, štobi, konža lähtietäh kodih, rahvaš nägiis’, što hiän jo ei naizinke, a mužikoinke kylyh kävelöy, a vielä himotti, kuin oli šanottu, dogadie, konža vezi rubieu puolenemah i enžimmäzellä šanuo vanhemmilla hyvä viesti.
  1. Vas’a, bilo, šinne rabuači, da jallat šolmiečettih korgiešša märräššä heiniköššä i hiän langei.
  1. Ruvennou pidämäh, nin i huomnekšeh šua voit ruadua, – nägyy, što Pet’u¦-¦vellellä himotti kolu šeizattua i hiän ruadi oli Mišalla auttua.
  1. Konža hiän myöštiäči, jo tuli palo.
  1. Vas’alla oli mieleh, što vanhemmat pietäh händä iččien¦muozena i hiän iänettä katkai raijašta šofkazen, šofkazella vejäldi čugunazen tulešta, kumai ruakut lovalla:
    – Šyögiä, kuni ollah palavazet, – kivni piällä ruakkuloih päin.
  1. Kuin ni staraidih kalaniekat ei humissa, Mar’u¦-¦buabo kuulušti, da ei hiän ollun i uinon:
    – Miša, olet¦go hajušša, kylyn jälgeh yöh šua lašta jovešša piet.
335 Толмачевский
 диалектные тексты сказка Juduakka
(Шумная старуха)
  1. Eläy, eläy, eläy, eläy, eläy hiän da i šanou:
    – Oi, nu¦ko lähen hot’ kačon, kuin akka šielä hauvašša eläy, on¦go elošša, ali evle?
336 Новописьменный севернокарельский
 художественные тексты Matero Vera . Kalaštaja Okahvien Man’u
  1. Tai konša myö kešällä olima verkkoloilla ämmön kera, ni hiän aina šano jotta:
    – Pyhä Petri, anna kalua!
337 Новописьменный севернокарельский
 художественные тексты Omenaisen Ol'ga. Läksimä myö kerran kalalla
  1. A šehän oli lipie, še häntä, ta hiän luiskahti, tarttu pentturista, ka še niise oli lipie, kokonah liimašša, kun haukie mitattih.
  1. Niin hiän ni pučkahti järveh, toini tovarissa ei kerinnyn ni šilmie räpšähyttyä.
338 Новописьменный севернокарельский
 библейские тексты Loppušanat
(Послание ап. Павла к Галатам. 6:11-18)
  1. 15Kun ken ollou Hristossašša Iisussašša, niin šillä ei ole mitänä välie, onko hiän laitaleikattu, vain laitaleikkuamatoin.^ Tärkietä on, jotta Jumala on luatin hänet uuvvekši ihmisekši.
339 Новописьменный севернокарельский
 библейские тексты Kantakkua toini toisen takkoja
(Послание ап. Павла к Галатам. 6:1-10)
  1. 4Jokahini kaččokkah vain omie ruatoja.^ Šilloin hiän voit ylpiellä vain ičeštäh, vertuamatta iččieh toisih.
  1. Mitä ihmini kylväy, šitä šamua hiän leikkuau.
340 Новописьменный севернокарельский
 библейские тексты Rissityn valta
(Послание ап. Павла к Галатам. 5:2-12)
  1. A še, ken ševotti tiän mielet, šuau kuritukšen, olkah hiän ken hyväh.
Сайт создан сотрудниками Карельского научного центра Российской академии наук
Вы можете свободно использовать материалы нашего сайта и делиться ими, главное — указать авторство и ссылку на наш ресурс.
Подробнее о лицензии CC BY 4.0
© VepKar. Открытый корпус вепсского и карельского языков