ВепКар :: Тексты

Тексты

Лексико-грамматический поиск | Создать новый | ? Помощь

Расширенный поиск ↓

ä

ä

ä

по

записей
Простой поиск ↑

Найдено 1 425 записей.

No диалект подкорпус жанр Заголовок Предложения
391 Младописьменный вепсский
публицистические тексты Runoil täuttud hänen heng
  1. päiväl vodel 1953 Piterin agjan Mäggär’-külähä om sündunu Val’aneičukaine.
  1. Vodel 1975 Val’al om sündunu poig.
  1. Vodel 2004 Piter-lidnas tehtihe kundaline organizacii, miččen nimi omPiterin vepsläine sebr”.
  1. Internetas om tehtudВепсский край-grupp, miččes Valentina om administratoran.
  1. Vodel 2012 om paindud Valentina Lebedevan ezmäine vepsänkeline kirjLendi linduine”.
  1. Vodel 2015 läksiУдивительный народ-kirj, miččehe om keratud Valentinal kirjutadud runoid da sanutesid, da mugažo ližatud rahvahalpäi keratud fol’klorad.
  1. Se om tehtud kahtel kelel: vepsäks da venäks.
  1. Koumanz’ hänen kirj omВепсы деревни МягозероПанфилки из Мышкина” (v.
  1. Sihe om keratud istorižid tedoid, fotokuvid da dokumentoid Mäggär’-külän polhe.
392 Младописьменный вепсский
публицистические тексты Maria Filatova, Jevgenii Fotejev. Vepsän man čomuz’ taidehpirdajiden kuviš
  1. Safonii om üks’ neniš pirdajišpäi, ked abutiba avaita ezmäižen taidehškolan Karjalas.
  1. Om lujas žal, miše Jeršovan elos ei olend ni üht personališt ozutelust, ei olend-ki kirjutesid hänen radon polhe.
  1. Muga rates Šoutjärves, vodel 1938 sündui kuva, mitte om üks’ hänen tetabambišpäi kuvišpäi.
  1. Kuvan nimi omHeinäntegole”.
  1. Kuvas om pirttud naine da hänen tütär, kudambad astuba aigoiš homendesel heinäntegole.
  1. Kuval naine om tradicionaližes sarafonas da räcnäs, miččen lebes om poimetiž.
  1. Naižen päl om rusked paik, jaugastohivirzud.
  1. Sel’gäs om tohipuzu.
  1. Kuva om pirttud siš maneras, miččes pirdiba pirdajad 1920.-1930.-vozil.
  1. Kuvas om kebn da oiged kompozicii, mujud oma sel’ktad da puhthad.
  1. Kuvas om vepsän ma.
  1. Sen mujuiš om äi kontrastoidvilud puiden mujud oma rindal sel’ktoiden, vauvhiden sinižen da ruzavan mujuidenke.
  1. Voib sanuda, miše kuva om pirttud klassiktradicijas.
  1. Om pirdajal toine-ki kuva, miččel om vepsän ma.
  1. Sen nimi omŠoutjärven dorog”.
  1. Kuvas om pirttud kover kivisine tehut mecas.
  1. Kuva om pirttud vodel 1921.
  1. Nügüd’ se om Karjalan Rahvahaližes muzejas.
  1. Erašti tuleb mel’, miše rahvahan heng koleb i sidä ei voi nikut pördutada; miše pästta eloho kirjan, pidab maksta millionad, muzikaližen kollektivan ajand külähä om kuti matk verhaze maha.
  1. Taidehpirdajiden uz’ ezituz nügüd’ om todesine praznik”.
  1. Vladimir Vetrogonskii sündui vodel 1923 Vologdan agjan tahoze, mitte om läheli Puhtajevoküläd.
  1. Erased neniš kuvišpäi om pirttud vezimujuil.
  1. Kacujile om mel’he vepsän man čoma kezalonduz.
  1. Aig mäneb, elo vajehtase

    Vodel 1948 Piterin agjan Himjogi-külähä om sündnu Boris Prokazov.
  1. Boris Mihailovič om Venäman taidehpirdajiden sebran ühtnik.
  1. Ezmäine kuva om nimitadudMust järv’”.
  1. Necen kuvan ližaks Boris lahjoiči muzejale koume kuvad, miččiš om Himjogen jumalanpert’.
  1. Neniden kuviden istorii om ani pit’k.
  1. Kaikuččel kuval om pirdajan kodima, no kaikutte andab erazvuiččid melid kacujile.
  1. Niiš tundub holid kodiröunas, nägub tuskad da opalad, om vauvhid-ki melid, uskond Jumalaha da hüvähä tulebaha aigaha.
  1. Kuvan nimi omČud-kuva”.
  1. Hänen kuvadhengiba”, ned om täuttud melil, emocijoil, miččihe kacujad kuti süveneba.
  1. Siloi Anatolijan sebranikad da läheližed keraziba kuvid, miččil om kuvitud vepsän ma, da oigenziba niid Šoutjärven muzejaha.
  1. Kactes hänen kuvid, sid’-žo tundištad Änižröunan vepsläižid pertid da küliden tahoid: naku om kaks’žiruine vauged pert’ Kalages, a naku om tutab vanh puine pert’ mäthudel.
  1. Äjiš Anatolijan kuviš om kirjutadud vepsläižid sanoid i kaikuččes om allekirjutuz – ”Weps”.
  1. Meiden röunan londuz om ozutadud äjil pirdajil, voib johtutada mugomid nimid: Lev da Aleksandra Ovčinnikovad, Vasilii Polenov, Mihail Gerasimov, Aleksandr Ul’janov, S.
393 Младописьменный вепсский
публицистические тексты Natalja Anhimova. Änižröunan vepsläižed küläd tämbei i eglai
  1. Olgat hüväd, mängam tedme, mitte mäneb Petroskoišpäi Süvärele, hural kädel meil om Änine.
  1. Mel’he om se, miše kaik nimed, miččid andoi rahvaz jogile, järvile, külile, mägile, tropile, nüguni starinoičeba lujas äjan rahvahan elon polhe: ken tuli necile sijale elämaha ezmäižen, midä radoi, miččid veroid oli
  1. MugaÄnine-nimi om tulnu saamen kelespäi da znameičeb – ”Sur’”.
  1. Ezmäine külä, mitte tuleb meile vastha, konz ajam Petroskoišpäi, om Šokš.
  1. Vasilištospäi Änižen polhe om pen’ Čoga-külä, vepsän kelespäi znamoičebčuga”(čoga).
  1. Minun melen mödhe, nece sija om mugoine hil’l’ da sigä Šokšun-jogespäi tuleb verez tullei.
  1. Sürd’ om vanh da unohtadud jo vepsän keles sana, znamoičebmägenpä”.
  1. Šokš om vanh külä.
  1. Ei edahan sišpäi om uz’ Kvarcitnii-külä, se seižub vanhan Lomk-külän sijal.
  1. Nüguni Išaninad-famili om eläb meiden keskes.
  1. Rahvaz sanub, miše se om – ”souta järvehe vai järvespäi”.
  1. Läheli, hural jogen randal, om Kukeinposad.
  1. Nüguni Kukeinposad om hil’l’ sija Šoutjärves.
  1. Kacud, kaik om, kut ende.
  1. Sid’ om čoma londuz.
  1. Amussai Üläžagd’ om bohat külä.
  1. Pühäpertin rindal om papin pert’.
  1. Nüguni nece sija om znamasineIono-Jašezerskijal podvorjel seižuba uded pühäpertid.
  1. Nügüdläine Šoutjärven keskkülä om Jeremišt (Jeremejanposad).
  1. Jeremišton rindal om Mel’-kamättaz, sid’ seižub sur’ da čoma Mel’kinan pert’, kus nüguni om Vepsän rahvahan muzei.
  1. Kalag’om pit’k külä: pertid seižuba pidust’ ted enamba nel’l’ kilometrad.
  1. Ezmäine külä, kut tuled Šoutjärvespäi, om Ropei: sid’ 300 vot tagaze zavottihe sada mustad kived.
  1. Sija Toižeg om mugoine znamasine.
  1. Jäl’gmäine vepsläine külä meiden Karjalan mas om Kaskez.
  1. Tedam, miše Kaskezas om koume pen’t küläd: Sulagd’, Pohjagd’, Kes’kposad.
  1. Om žal’, miše em voigoi jo nägišatada lujas äjad...
  1. Jüged om sanuda.
394 Младописьменный вепсский
публицистические тексты Maria Filatova. Min polhe pajatab minun heng?
  1. Hänen täuz’ nimi om Gul’čehra.
  1. Äjad ristitud čududelesoiš: om-ik se tozi, miše Gul’čehra om vepsläine?
  1. Ka, se om tozi, i hän čomin pagižeb vepsäks da völ kirjutab runoid ičeze kodikelel.
  1. Hän om lujas hüvä emägaine, navedib adivoid, kudambid kaiken aigan om äjan hänen pertiš.
  1. Mitte külä om sinun kodima?
  1. Sigä minä openzimoi pagižmaha ičemoi kelel, sikš, voin sanuda, miše minun kodima om Ladv.
  1. Nece om parahim külä minei.
  1. Ladvas om äi tahoid, penikažid küližidOndriagj, Sep’, Järvetagou i toižid.
  1. Voib sanuda, miše nece om sur’ külä, vaiše rahvast jäi lujas vähän.
  1. Järventaga om maman kodi, a Sepäs om tatan kodi.
  1. Nügüd’ necidä kulud časovn’ad ei ole, om tehtud uz’ čoma časovn’.
  1. Nece om meiden kanzan tradicii.
  1. Erased mamad da tatad käregandeba, miše jüged om lapsile, ei tarbiž opeta ičeze kel’t, täudub heile anglian kel’t opeta.
  1. No kaik-se om lapsid, kudambile nece om mel’he, i käveleba opendamha vepsän kel’t.
  1. No aig om männu.
  1. Kut sinä meletad, mitte om vepsän kelen tulii aig?
  1. ei mängoi siriči, ku nägeba, miše kelle-se om huba.
  1. Ei tarbiž pagišta poigan polhe, no tütär kaiken nouzeb, ku vanhemb ristit om rindal, a ved’ nored paksus ei antkoi tahod vanhoile ristituile.
  1. Minei, kut mamale, nece om mel’he.
  1. Om hüvid-ki runoid.
  1. Minei om mel’he, miše minun lapsed mahtaba rata ičeze käzil.
  1. Kaikid kalhemb, kaikid tobjemb mel’ om siš, miše hätkemba eližiba minun mam da tat, miše ei läžuižigoi, miše kaikil minun ičhižil oliži kaik čoma kanzoiš, rados.
  1. Minun runod om paindud erasiš kirjoiš, no kaikuččel runoilijal om himo pästta ičeze kirjan.
  1. Sigä om jänu dikii vähän rahvast, ken mahtab pagišta ičeze kelel.
  1. Minai om varu, konz vanhembad ristitud koleba, ka jügedamb linneb kaita ičemoi kel’t.
  1. Minä meletan, miše löuzin sen radon, mitte om minei mel’he.
  1. Tahtoin, miše lapsil, kudambid minä opendan, kaik oliži hüvä, muga, kut heile om mel’he.
  1. Nece om ezmäine azj minun täht.
  1. Tervhuz’ om mugažo ezmäižel tahol.
  1. Minä olen mam, a kaikuččele mamale kaikid tobjemb mel’, mitte venub hengel, nece om se, miše hänen lapsed oližiba tervhed da ozakahad.
  1. Paginad Gul’anke vedim öhösai, hänele om midä mušteltahänen elos oli äi ozakahid azjoid, oli äi opalahid-ki päivid.
395 Младописьменный вепсский
публицистические тексты Galina Baburova. Hätken eläškab Karjala uniš...
  1. Hän sanui, miše opendaškanzi vepsän kel’t da hänel om melentartuz’ vepsän rahvahan kul’turaha.
  1. Kirjeižišpäi sel’genzoitihe, miše Guillaume Gibert (Gijöm Žibe) – muga händast kuctasom lujas mahtokaz, i hänen vepsän kelen tedo om lujas korged.
  1. Käveltes Petroskoidme Guillaume küzui minai, paksus-ik voib kulištada meiden lidnan irdoil vepsän paginad, äjak minai om sebranikoid, kudambidenke minä pagižen vepsäks.
  1. Andoin mugoižen vastusen: ”Tägä, Petroskoiš, noriš mehišpäi minai om kaks’-koume mugošt ristitud da sinä...”.
  1. A min täht se om sinei?
  1. Siloi ni vanhembad, ni školadom žal’ei voinugoi antta lapsile vepsän kel’t.
  1. No nügüd’ om toine .
  1. Ka, tozi om, vepsläižile voib kebnas elädä vaiše venän kelel pagištes, no toižes polespäi....
  1. mi meiden elos om tarbhašt?
  1. Nece om sur’ i jüged fi losofi ne küzund.
  1. Ei-ik ole muga, miše vaiše il’mad hengitusen täht, supal leibäd i vähäižen vetnece om kaik, mi tarbiž ristituile?
  1. Kaikutte kel’, kut i kaikutte mez’, om eriladuine, ei kosku toine toižehe.
  1. Sikš kaikutte kel’ om tarbhaine.
  1. Ku oliži vaiše üks’ kel’ mirus, kut om ozutadud D.
  1. Lugin Karjalan Kelen Sebran internet-lehtpolel mugoižid sanoid: ”Kanzu ilmai kieldy on kanzu ilmai syväindy ” (”Rahvaz keleta om kuti rahvaz südäimeta”).
  1. Kodikel’ om sudäimen kel’.
  1. Guillaumen tat Bernard nügüd’ om lebul.
  1. Hänel om melentartuz’ amuižehe puižehe arhitekturaha.
  1. Pierre om Guillaumen sebranik.
  1. Iče hän kirjutab runoid, hänel om erasid runokogumusid.
  1. Iče hän om kalanik.
  1. Hän sanui, miše Karjala om kuti pen’ rai, kuna hän tahtoib tulda udes.
  1. Francian keles om mugoinebohat-sanaha koskui adjektiv.
  1. Se om kutilujas täuttud mil-se-znamoičendanke.
  1. Se znamoičeb, miše neciš desertas, pirgas vai tortas om äi hüvid azjoid.
  1. No minai om nügüd’ lujasbohatoidmuštlotesid.
  1. Nügüd’ minai om uzid kuvid.
  1. No vepsän mec om ani toine
  1. Guillaume läksi kodimale, a minä kaiken meletan, kut voib muga olda, miše vepsän kel’ francialaižen mehen täht om kalhemb da tarbhaižemb, mi erasile ristituile, kudambiš jokseb vepsän rahvahan veri?!
  1. Hänen kanz amu jo om elänu sigä.
396 Младописьменный вепсский
публицистические тексты Gul’a Polivanova. Kaiken rigehtin hänen urokoile
  1. Nece om muga da ei ani muga-ki.
  1. Viktor Jeršov om sündnu 27.
  1. elokud vodel 1937 penehe külähä, miččen nimi om Azmjärv’.
  1. Naku mi oli kirjutadud hänen harakteristikas: «Viktor Petrovič om hüvä kanznik, händast arvostaba lapsed, opendajad, kazvatajad.
  1. Hän om vastusenpidäi, ustavakaz, principialine, hüvä ristit…».
  1. Kezal hän oigenzi lapsid ühtes Vera Vasil’jevna Lodiginanke tedištuzmatkaha külidme, miččid om äi ümbri Vidlas, keradamha erazvuiččid kaluid ozutelusen täht.
  1. Om niiš ilo, armastuz, kibu i hol’ ičeze penes rahvahas, kaikuččes ristitus, kaikuččes tactud küläs i sures lidnas.
  1. Hänen runod om paindud äjiš kirjoiš, miččid lugeba lapsed školas.
  1. Viktor Jeršov ei luge ičeze vozid, kaiken om muhu modol, kaiken om hüviš meliš, se sinna, se tänna rigehtib astta Vidladmekaikuččel päiväl lähteb kävelusele.
  1. Ei ole tärged kuverz’ vot om kirjutadud pasportas, a kuverdan sinä mujad henges!
397 Младописьменный вепсский
публицистические тексты Marina Zarubalova. Minä-ki olen vepsläine!
  1. Raisa Lardot (neiččen familii Lar’uškina) om sündunu vilukun 17.
  1. Hän laps’aigan om tulnu Suomehe, i hänespäi kazvoi tetab kirjutai.
  1. Venän kel’he om kätud hänen romanRipaskalinnut”, miččen pohjal händast nügüd’ tetas Karjalas-ki.
  1. Hän om pehmed i elegantine naine, no sil-žo aigal lujas vessel i energine.
  1. Minun henges oli opal, minei pidi prostidas ristitunke, kudamb om kaikid armhemb minun elos.
  1. Hänele oli huiged, miše hän zavodib sündutada last läžundkodiš, kus om verhid ristituid.
  1. No minä lujas holduin siš, miše minai kaik om ei muga, kut toižil lapsil.
  1. Hänen nimi om Andre Lardot.
  1. Hän om bel’gialaine.
  1. Siš aigaspäi minun elo lujas om vajehtanus.
  1. Hän om minun angel, kudamban minei Jumal oigenzi.
  1. Tütrel om koume poigad.
  1. Hänel om kaks’ last.
  1. Sen venälaine nimi omУ чужого порога”.
  1. Mugažo minai om melentartuz’ pertiden da fateroiden südäimišton dizainaha.
  1. Üks’ minun kirj om omištadud necile temale.
  1. Ala sanu kaiked, mi om meles”.
  1. Sen-žo aigan minun henges om mugoine koskmatoi sija, kuna niken paiči mindai ei voi ličtas.
  1. olem korktad mel’t siš, miše meil, vepsläižil, om mugoine tetab kirjailii, kudamb kirjutab suomen kelel, no ved’ nece om meiden heimkel’!
398 Младописьменный вепсский
публицистические тексты, переключение кодов Valentina Lebedeva. Mäggärv’. Külä, kudambas minä rodimoi
  1. Sügüz’eht tuleb aigoiš, pertiš tegihe jo pimed, ümbri stolas lampaspäi om vauged, a čogad upsiba pimedaha.
  1. Minä ičein meles en näge sel’ktas, miččed oma, vaiše näguse minei, miše tanhan emägaine om mugoi penikaine vanh akaine vauktas paikaižes.
  1. Hän om hüvähüvä, i vändab tanhal vazaiženke.
  1. Sügüst mina en voi nähta, sügüzel vazaižen riktas, i minä surmhasai värižen kaikuččel kerdal, mugoi minei om vazašt žal’.
  1. Samvar om vanh, anttud babale pridannijaks.
  1. Nece vaskine samvar minei om ani mel’he!
  1. Valab astjaha, kus om garbl’oid i kežad, samvaran kranaspäi vet i segoitab sen kaiken luzikal.
  1. Nece neižne nenan nühkaiži-ki, – kutak, kaikid čomemb ved’ om!
  1. Siš aigaspäi om jänu sanutezmiku litvoi proidi”, konz mitte-ni rozorind lähteb.
  1. Amu jo käveleb, maged om minei hänenke magata, da vaiše mi ö, ka hän tegese jügedamb i jügedamb, i minä venun hänen al, miku kivi om päl”.
  1. Openikoid om ümbri 30 mest, i kaik pagižeba ičemoi kelel.
  1. Nece mez’ kerazi živatoid, astub i mugoi hänele taht om kacuhtada jäl’gile!
  1. * * *
    Om keväz’.
  1. Ved’ kaikil om üks’ kel’, niken ei čududelde.
  1. Ka mugoi bur om, pätnoita, kaglaha om sidotud must nor.
  1. Kaglas-se ei ole must nor, a bur čuuk om sidotud.
  1. Noidan rad om jüged i ei antte kaikuččele, koleba sures mokičendas, ku ei jätkoi nikelle ičezoi puhutest.
  1. Se om mugoi vihand-vihand, verez i hajukaz, – minei pän eskai punotab!
  1. Järv’ om edahan, astta tarbiž siriči purtkiš.
  1. Ühtel nitul om eskai kaks’toštkümne purtked.
  1. Ühten purtkennoks om verez te, purtkehe om tehtud kurnuine i pandud kel-se lüuheine.
  1. Lapsile om nevotud, miše purtkid ei sa paganoitta, ei sa sinna sül’kta, ei sa tacta vedhe nimidä.
  1. Kaikile prihaižile om nevotud, miše ei sa nikonz kusta purtkehe, ika biruine lankteb, i ei voiškakoi naida.
  1. Om lehmil mitte-se kibu, jäl’ghe kandandad niil maid libub pähä.
  1. Asttes siriči heitäm kaiken purtkespäi lanktenuzid lehtid i lomun, muga kut om meile nevotud.
  1. Homendesel hän om sures opalas: kegon päle ištuihe hüng.
  1. Kut ičtain muštan, ka kaiken muga om: minä völ magadan, a nece kol’caine ku kolkotab, ka siloi tedan, miše baboi jo paštab emägusid.
  1. Leibän duhuine om vauktal svetal kaikid armhemb!
  1. Baboi vedäb kovrigan päčišpäi i muhadab: tänambei leib ei ole mitte-seräbodan”, a om tazo.
  1. Minä keradan näkaižid, varišaižid, panen kanoiden kodaha, mitte om kärdüd verkol, i tahtoin linduižid kazvatada i pästta jäl’ges valdale, no ned koliba kaiken.
  1. Kazvab jäniš verhal maidol, raukaine, om lükäitud mamal i tudaidab penzhan al, kaikid varaidab.
  1. I konz mecas homaičed jänišaižen, ka ala ota nikonz sidä kodihe, okha mecas kazvab, mugoi sil oza omsirotinan kazda.
  1. Meiden küläs om sur’ gul’bišš, mamoi minei ombli uden krepdešinovijan platjon i kudoi vorotnikan sinna.
  1. Gul’bišš om Pagastas.
  1. Ani rahmanni om ku, siš om kaiked äi: äi om praznikoid, mecas jo om kaznu marjoid, i om völ keza läm.
  1. Meiden kanzas om pandud zavetad, i minä babanke mänen Jürgjärvennoks.
  1. Mäthaižel om viritet tohusid, pandud dengoid, käzipaikoid, siccud, void, munid.
  1. Rahvaz om tulnu kaikiš külišpäi, kel om pandud zavetad, nene kül’besoiš.
  1. Heiden sured nižad rippuba, minei om huiged kacta, a ei huiktelkoiš nikuverdašt.
  1. Gal’oi jo kaik sijad necen polhe tedab, hot’ noremb-ki mindai om vodeks, i minei sanub:
    Ka, sigäpäi tehtas.
  1. Värnik om paimen, hän praznikan torazi verhesai.
  1. I nece znamoičeb sen-žo, kut om venänikoil’: ”Ülemba päd ed hippähta”.
  1. Kaiken om: tuttikinged, vättiväl’l’, − käreganzin minä, a iče habi en väriže.
  1. Kacuba, – ka ujub vetme zmii, om letud i veden päl torčotab rusked harj.
  1. Nu, jokseb nece ak mi om väged kuukuižil, pigašti rušib päspäi rusttan paikan, i lükäidab sen gadale.
  1. Löumei om eläda internatoiš i ei hajetada ičtaiž.
  1. Ehtkoiččel tuleb mijale Mašoi-t’ot i küzub mamal: ”A kus om Annoi?”.
  1. Ningoi pensii sur’ om, kahesa rubl’ad, ka tarbiž jo peitta.
  1. * * *
    Om keväz’.
  1. Bapkaižed sen täht mindai kitäba i sanuba minei hüvid vaihid: ”Mitte melekaz, hüvä, ei bahval neičukaine om, ei tege ičtaiž nikeks.
  1. Om mugoine, mitte om”.
  1. Mamam om kaikele küläle omblii, mahtab ombelta hot’ min, eskai enččid kadjoid i räcnid.
  1. Žal’ jäl’glopul anopele tegihe neveskad, i hän nevoi hänele, miše lava jäb pezmatoi, kuni künduz om pezmatoi.
  1. Lapsid i norištod om täuz’, a mindai kuzi kingiti miku narošno.
  1. Joksta penzhiže om huigedkaik tedištaba, midä minä sinna mänin.
  1. Om eht.
  1. Išttas longile, a minai kaik vac miku pihthil om kingitud, kibuhabi tirpan, i kustas en voi.
  1. Piter
    Naku škol-ki Vidlas om jo vaumitud, i minä lähten opendushe Piterihe.
  1. Venäkelel runoid minai om vähän.
  1. Pagin völ kulub, no mehišpäi vanhembal polel, nored kohtha sanuba, miše kel’t heile ei tarbiž, kuna se godni om?
  1. Lähte om süvä, i äjän vot jo seižub ani muite, seinäd hapniba, sel’gitada sidä meil vägi ei ota, no krept’a-kikäzi ei libu.
  1. Pakičeb proššenjad i Jumalaižel i vezi-ižandaižil, dai vaiše hengel tusk om i mamal, i minai.
  1. Järv’ edahaine oli, i konz tuliba randale, plem’annik homaiči, min surtte om järv’, i sanui: ”Tarbiž oli meile ningoi pit’k te ajada, miše neciš uitos kalatada”.
  1. vodespäi
    Ma om kaidud krotoil i letud mäthaižile, tehtud hodad česnokan alle.
  1. Čoma lind, melekaz om, mindai tundeb jo, − iloitelemoi minä.
  1. Minä nagran:
    Mamoi, a kacuhta-ške, mitte varišal sil’m om lukavi, a mitte hirüt om čomšine!
  1. * * *
    Lämbitan plitan i äkkid haugoišpäi lankteb sur’ bumbak, usad pit’käd, nahk kova i must om, eskai sinižehe nahodib.
  1. päiväl mäni aitaižehe katkaidamha rostkid kartohkoiš i habi pördihe kodihe sanudes: ”Minei mugoi huba om päs...
399 Младописьменный вепсский
публицистические тексты Raisa Lardot. Segoinuded lindud. 1 PALA. 10-13. lugu
  1. Vedin sinnä ičein tätuižid i čapoin kaikil vacadtahtoin kacuhtada, mi om südäimes.
  1. Tatoi, minä olen läžui, minei om lujas hond, minä tahtoin koskuda toižiheneciš oliba minun meled, vaiše minä ištuin vaikti.
  1. Kacuhta, baboi, mitte čomuz’-se om, šuhahtin minä, i vähäšt möhemba küzuin, –baboi, a kuna astuba?
  1. Minä kacuhtin ülemba: todes-ki omtaivhanröunan päl ripui pahid mustid pil’vid, miččed jo sabuteliba čudokahan taivazastundan, i kuti tahtoiba lainata kaiken.
  1. Pöl’göiteli mindai enamba se, miše minä nikut en voind el’getamiš om azj.
  1. I se om jo rindal, tarbiž kaiken varastada hubid azjoid.
  1. Vaiše kül’betiš mamoi nägišti, miše Maika om jänu pertihe.
  1. Konz zavodihe nece paha azj, mamoi kogozi meid, lapsid, ühthe i vaiše nügüd’ nägišti, miše kaikid noremb jäi magadamha kravatihe, mitte om völ ani iknan al.
  1. Jose hänele mi-se om tehnus?
  1. Minä sidoimoi mamalain jäl’gheminä-ki tahtoin nägištada, miše Maika om hengiš i terveh.
  1. Südäimes minai oli i paha ihastuz, i mitte-se kebnenduz: veraz armii pageneb, pördase sinna, kuspäi om tulnu.
  1. Ka, muga-se om muga, – kulištin minä, kut šuhaidase iknanno mamoi baboinke, kacuiba, kut pohjoižen polhe astuba suomalaižed saldatad, – vaiše nügüd’ voižim sada tagaze meiden hüvän pertin.
  1. Konz tatoi tedišti, miše om prikaz voinplennijoiden polhe, hän rebiti paidan rindhiš i heikahti: ”Ampkat mindai nügüd’, täs, mi antta venälaižile!
  1. Minä tahtlin kävelta irdoidme i antta lapsile kanfetoid, käveližin kus taht i konz taht, kut suomalaine, i andaižin nevodoid vähämeližile ristituilemi om oikti, a miei.
  1. Midä pidab otta kerdale matkaha, konz pidab kerata kaik azjad teravas da lähtta pertišpäi, mitte om sinun armaz kodi, i kuna sinä oled sündunu?
  1. A nece om sikš, miše Klaša om sid’, a minä lähten.
  1. Šokšus om äi mugomid naižid, kudambil oli lapsid suomalaižiš saldatoišpäi.
  1. Voib olda, hän om jo läheli i teravas tuleb.
  1. Konz minä kazvoin i nägištin kuvan, kus oli baboi edel surmad, minä küzuin: ken om nece rauh ak?
400 Младописьменный вепсский
публицистические тексты Raisa Lardot. Segoinuded lindud. 1 PALA. 7-9. lugu
  1. Minai om skarlatina, kaik panahk om rubes, niškal om bul’kuid.
  1. Venun pertin poles mamoin magaduzsijal, uks’ keitimpolhe om avaitud vahaižel.
  1. Han ei voind el’geta, miččiš tuskiš om minun heng.
  1. Vaiše nugud’, konz sina kukištitoi aitannoks peitošti, ka kived ei olgoi kived, a om hambhikaz su.
  1. Kuti su om reigukaz I kaik maneb siriči.
  1. Hibused oliba kuti neglad neglikol, I mina meletin, miše Klašale om huiged olda rindal.
  1. Kut mina joksin, mi om vaged, vaiše sizared kaiken ozuteliba, miše mina telustan heile.
  1. Tatoinece om toinevuitte oza, parahim.
  1. Jogen pal muga lendli-ki lapsiden helaidajid anid, eskai iški paha, miše kaik meiden mir-ki om mugoi ilokaz i nagrakaz.
  1. Jal’ges opendai tondui pagižemha sen polhekuverzile mehile kulas han om ristimaman.
  1. Sid’ ken-se johtuti: ka gospoža Bajer, han-ki ved’ verazmaine, nemcalaine om!
  1. Ned oliba kaiked vahan opalas, kuti baboi kaiken om nahnu neciš mirus.
  1. Rahvaz kaiken varaidab sida ristitud, kudamb om melekaz i ištub vaikti, ei ličte nikenen sudaimehe, kuti minun baboi.
  1. Mamoi oli sida mel’t, miše Vas’ka om niššat, koditoi, i kaikile tarbiž žalleita handast.
  1. Edel suvad unt minai om janu vaged vaiše nenihe sanoihe.