ВепКар :: Тексты

Тексты

Лексико-грамматический поиск | Создать новый | ? Помощь

Расширенный поиск ↓

ä

ä

ä

по

записей
Простой поиск ↑

Найдена 1 601 запись.

No диалект подкорпус жанр Заголовок Предложения
431 Ухтинский
 диалектные тексты, фольклорные тексты новеллистическая (бытовая), сказка Laisan miehen starina
(Сказка про ленивого мужика)
  1. No akka alko noituo, jotta hiän ei rua työtä.
  1. Ne šai kuulla, jotta laisalla Matilla on heponi, ta hiän pitäy šuaha Matti kyytih.
  1. Herrat šanotah:
    – Eikö vois vähän ruoškua näyttyä, jotta hiän joutummin kävelis.
  1. Šitten hiän pani kiukuah kivie ušiemman ta šano, jotta "eipä mukavampua konštie, jotta šuan puan kiehumah".
  1. Hiän ottau ruošan, lyöy, lyöy, a akka ei nouše.
  1. Šielä oli yksi pojari, mi ajoi poroilla ta oli hyvin vanha, ta hiän kuuli šen veisun.
  1. Hiän mänöy.
432 Ухтинский
 диалектные тексты, фольклорные тексты новеллистическая (бытовая), сказка Kumohka
(Кумохка)
  1. Čuarih haluttih ottua šitä piijakši, vaikka vänkällä, a hiän ei olis voinun ni kuin lähtie, eikä, veikko antua, a čuarilla vet oli voima.
  1. Kun hiän on poikkoi, nöyrä, lepšau, lepšau, ruatau kaikki hyvin.
  1. A še kun oli Kumohka, hiän pyöriy, šanou:
    – A-voi-voi, piäššä šie milma uloš.
  1. Nuora kun rupei liikkumah, hiän noššalti, a šiinä pokko.
  1. No hiän rupesi šiinä kuumašša kattilašša huttuo keittämäh kynnykšen alla.
  1. Tullah miehet, hiän huttuo keittäy:
    – Elkyä patah, elkyä patah!
  1. – No nyt ei hänellä enämpi ni mitä ihuo eikä armuo, emmä enämpi ušo, vaikka hiän mitä šanois, ei kun henki pois tai pois!
  1. No nähäh hyö, jotta ei tämä ole valehta, kun hiän aikana tappoi.
  1. Anto čuari nyt šemmosen prikaasun, jotta enämpyä häntä ei heittyä eloh, vaikka mitä keksikkäh, uhhotie tai uhhotie – hiän on nyt valehellut teitä monella štuukalla, ei kun tappua ta čikko ottua piijakši.
  1. A hiän jo sisärelläh šanou:
    – Nyt ne tullah milma tappamah.
  1. – Missäpä hiän on?
  1. Mäni yksi istu kyykisty, hiän ku trähni kuumalla rauvalla, še karjuu:
    – Oho kiärmis, mimmoni oli eliäššäh, šemmoni on i kuoltuoh!
  1. – Ka mitäpä hiän ruato?
  1. – Kaččokka myö, eikö hiän hoti, rospoinikka, ole elävä!
  1. Avatah hauta, hiän terveh-kaunis!
  1. –A läkkä myö yheššä, ei hiän ni kunne piäše, anna piessa kylmäy hoti.
  1. A hiän kun venyy, kuulou – čillit čoikuau, puara ajau.
  1. Paat’uška hänet keritti nuorista, hiän paat’uškan kiäri rokosinah, otti paat’uškalta tulupan ta läksi puaralla ajua köröttämäh.
  1. Ne ušotah (vot ollah höperöt, kolme höperyö, a hiän yksi).
433 Поросозерский
 диалектные тексты, фольклорные тексты новеллистическая (бытовая), сказка Keyhä Matti i bohatta Matti
(Бедный Матти и богатый Матти)
  1. A keyhä Matti ikkunasta nägi kaiken hiän dielon.
434 Ухтинский
 диалектные тексты, фольклорные тексты новеллистическая (бытовая), сказка Rosvo-Kliimon starina
(Cказка о воре Клиймо)
  1. Hiän šielä käytti mečäššä.
  1. – hiän viritti liinakuklan palamah, a iče rupesi ovikorvah.
  1. Та hiän juokšiki šinne rosvon majalla.
  1. Hiän šanou:
    – Ei še Kliimo kaikičči lähe, nyt on toisen vuoro.
  1. Kun hiän rupei tulomah, hiän šiih ličkautu ta kuoli.
  1. Kliimo šanou šiitä, jotta ei hiän yhtä joukošta jätä: "mie lähen käyn pois".
  1. Hiän mäni šinne, nošti šalmon, otti pois miehen ta šeläššäh kantau ruumista.
  1. Та šilloin pissettih kiinni šeinä ta hiän jäi karšinah, rosvo-Kliimo.
  1. Hiän tuumaiččou, miten hiän piäšöy pois tiältä, jotta ei šuatais kiinni.
  1. Hiän šuorisi, pani čuarin vuattiet alla, čarovnan vuattiet piällä.
  1. A hiän iče pihalla hivuttautuu.
  1. A hiän mänöy niillä saltatoilla šanou:
    – Antakkua miula härkä, mie panen tämän liinakuklan liäväh, hiän kuitenki teiltä šuau, a miulta ei šua.
  1. Hiän mäni šinne, šanou:
    – Slušivoit, anna kun mie otan šen šyöttilähän, lašemma nämä kiššat šinnе, anna hiän keriäy näitä kiššoja.
  1. Hiän ni kačahti, šanou:
    – No jo še vei, stukoi-stakoi, – ta tuaš niitä piššalin perällä piekšäy.
  1. Nyt hiän mäni kävi šen pokoiniekan, min pani puuta vaššen pistyh, šeläššä kanto.
  1. – Anna, – šanou, – rutto še rahalipaš, šormukšet ta korvarenkahat, moušet ei ni ollut še rosvo-Kliimo, niin vien pois: šiulta hiän šuau, a miulta ei šua.
  1. Та hiän mäni pihalla, liputtau, jotta "nyt jäit näistä"!
  1. Hiän nošti kolme kertua kultarahua: "No mänehän nyt".
  1. No hiän šiitä kun panou papin hopijašauvan piäh istumah, kun pappi vareutu, kun rupesi [Kliimo] noštamah šitä šauvua, rapesi [pappi] värisemäh tai pieri.
  1. Šiitä hiän nuakličči hänet kirikön šeinäh hiemoista ta pukšunlahkehista ta heittäy šauvan reunah, jotta ken matkuau, niin pappie lyyvä.
435 Кестеньгский
 диалектные тексты, фольклорные тексты новеллистическая (бытовая), сказка Kukko kiekuu
(Кукареку)
  1. Ukko oli niin vähätöini: ku missä työššä hiän ni kävi, ei hiän, ni mitä šuanun, ei ni mitä tuonun kotih.
436 Кестеньгский
 диалектные тексты, фольклорные тексты новеллистическая (бытовая), сказка Kukko kiekuu
(Кукареку)
  1. Ukko oli niin vähätöini: ku missä työššä hiän ni kävi, ei hiän, ni mitä šuanun, ei ni mitä tuonun kotih.
437 Паданский
 диалектные тексты, фольклорные тексты новеллистическая (бытовая), сказка Homa-väy
(Зять Xoмa)
  1. Koissa d’o kylyt lämmitettih, kyl’vettih dai šanotah:
    – Kunna hiän Ноmа-väy viikoštu?
  1. Hiän kaččo, kaččo dai omahah veščan ni čökkäi bučin typpieksi.
  1. Hiän, Ноmа, noužou buiškalla (da vet ennen oldih šaupertit, a trubat niissä oldih lauoista loojitut, kohallizet), truboo myöte kočahti lattiella: ligautti, ku noven kera tuli, andilahat dai kai siidä pertin.
438 Вокнаволокский
 диалектные тексты, фольклорные тексты новеллистическая (бытовая), сказка Rahalompša
(Кошелек с деньгами)
  1. Hiän ni kylvi puisen piälä osrua ta pani kanat ta kukot niitä n’okkimah.
439 Вокнаволокский
 диалектные тексты, фольклорные тексты новеллистическая (бытовая), сказка Marinan starina
(Сказка про Марину)
  1. Ukko tuumiu, mitein hiän piäsis eris akaštah: ei voi elyä yheššä.
  1. Hiän nošti, ta šarvi alko näkyö, noštau vielä – niin toini šarvi.
  1. No hiän ruato niin.
  1. Та hiän lähtöy, jotta "šyökäh piessa kun šyönöy".
  1. A hiän kokuou korillisen koiranpentuja ta panou čunah ta vetäy tietä myöte.
  1. Hiän vaštah, tuli kerošta huohtau, šanou, jotta nyt hiän šyöy, mikse ukko tuli, vaikkei käšken.
  1. Hiän šanou, jotta "elä tule, vet’ Marina on tiälä čunašša, mie kävin onkitin hettieštä".
440 Вокнаволокский
 диалектные тексты, фольклорные тексты новеллистическая (бытовая), сказка Viisaš moršien
(Умная невеста)
  1. Hiän ei ošannun šiihi mitänä vaššata.
  1. Hiän läksi pois, šanou:
    – Jiä tervehekše!
  1. Ukko kyšyy:
    – Mitein hiän oli höpšö, mitä hiän pakasi?
  1. – No iče šie olit šyypiä, kun tyttö tietenki kuto räččinäisilläh, kun oli aikani, a šie et mäneššäš ryvähellyn etkä niistän nenyäš, jotta hiän ois kuullun šiun tulovan ŧa korjannut iččeh.
  1. Tietyšti šiula oli šuu šekä nenä, vain kun et käyttän niitä, niin hiän viisahašti kyšy.
  1. – A mintähpä hiän käški šitomah miun heposen kešäh eli talveh?
  1. A keittän hiän ois kananmunie tahi huttuo, a kun kyšyit šylekšennellen šyötävyä, niin šaitkin ahventa.
  1. – Eihän še höpertän lähtiessä, kun hiän käški kukon panna lautojen piähä – hiän tarkotti šillä vaštua.
  1. A ruokua kun käški laittua, niin hiän tarkotti käsipaikan pantavakše poikki stolan, eikä miekkua.
  1. – Ka hiän šano šen vain vertaukšena, jotta icun hiän oli vaipun, niin šiun ois pitän ottua hänen lakki ta kintahat kannettavakše.
  1. A pualikkojen luokšentelomisella hiän tarkotti, jotta šie pakajaisit hänen kera, etkä iänettäš töllöttäis.
  1. Hiän ajattelou, jotta millä hiän šais min’n’ah pois.
  1. Hiän tarkoittiki šurmalla rahojah.
  1. Hiän tarkoittiki šillä, jotta konša ois vapahemmalla, jotta šaisiko ukko häntä šieltä pois, niin min’n’a tarkotti, jotta muina päivinä ei, vain šuavattailtana on takaveräjä kahallah.
Сайт создан сотрудниками Карельского научного центра Российской академии наук
Вы можете свободно использовать материалы нашего сайта и делиться ими, главное — указать авторство и ссылку на наш ресурс.
Подробнее о лицензии CC BY 4.0
© VepKar. Открытый корпус вепсского и карельского языков