ВепКар :: Тексты

Тексты

Лексико-грамматический поиск | Создать новый | ? Помощь

Расширенный поиск ↓

ä

ä

ä

по

записей
Простой поиск ↑

Найдено 1 147 записей.

No диалект подкорпус жанр Заголовок Предложения
641 Северновепсский
 фольклорные тексты сказка Reduvarvei
(Замарашка)
  1. Mužik oli völ nor’, tütär kazvatada, ka hän ot't’ i nai toižen kerdan.
  1. Ezmei hän ii rohtnu abidįita lujas, a potom necen tütren zavodi abidįita, emindam se.
  1. A hän, kacu, pahemb rabotnicad, kodiradnikad.
  1. Hän, gor'a, dogadi: «Vaitti, lähten mamannu.»
  1. Hän muga, rouk, i tegi.
  1. No, hän ihastįi: «Slava bohu, kaik om nece rad ratu».
  1. Hän siičas mäni korvha, toižes korvaspei läks’, krasavicaks tegihe, sobad hänel kaik hiväd, päs šläpeine, d'ougas bašmakeižed.
  1. Nu ka hän ot't’ da pani necen pelen tervaz’, necen uksen se.
  1. Hän kormanaha necen kol'ceižen ot't’.
  1. A hän dö ajab siga tütrenke nakka kidoštab hänele dö:
    – Mugoine d'o sina mugoine rosomaha, reduvarvei!
  1. Hän pougob kündusehe, bašmakoine üks’ i däb (kol'ceine om eglei dänu).
  1. Hän [sanub]:
    – No, hivä om, hivä om, tötuško-dädinuško, kelle-ni pidab guleida.
  1. A potom hän [Ivan-carevič] eciškandeb.
  1. Hän, gor'a, möst voik, voik.
  1. Möst dö hän korvas mäni, toižes läks’ krasavica.
  1. A nece niižne lihän se Ivan-carevič zavodi kruušta, möst ii pideiž kelele-se pakita, ka hän:
    – Ivan-carevič, anda luuhutt kabita.
  1. A hän d'o homen keradab sboran, a kaiken sanub, mise sborale tuližid.
  1. A täambei hän lähtob, ka hän ülähan pelen se void’.
  1. A hän ii lujas kovernuze, šläpeine-se sihe i däi tervha.
  1. No, sobid ii olnu nimida, hän ii ni sädatanu ka.
  1. No, homesel-se nece sädaškanzihe, hän i sanub:
    – Tötuško-dädinuško, ota mindei.
  1. Hän kodihe läks’, tuli mamazennu, mäni mamaleze voik, voik, voik.
  1. A hän siga niižne ii vii nimida: koume ranenijad om ninkošt’ka.
  1. A hän dö sobad kaik rastei, miččiš hän oli männu Ivan-carevičannu-se nu i tütren sadat’.
  1. Hän tehveht’ huuled.
  1. A hän d'o siga päivän randad möto varzįd ajelob da voikab: «Milei pideiž olda nevestan, a kac, päst’ mindei ubehid paimnehe».
  1. No, ajaškat'he randad-se vert’ möto dorog-se, hän i kidoštab:
    – Koukd'oug vedetaze, plašksorm vedetaze, lambhansil'm vedetaze.
  1. Hän möst edahampei-se ka ii elgekįi kaiked.
  1. No, necida-se i ottihe, hän kaiken starinįič, mise mindei ninka i ninka tötuško-dädinuško tegi, homesel päst’ mindei ubehid paimnehe, a ičeze tütren om sädatanu.
  1. Hän d'o kuulišt’, mise Ivan-carevičan akk om poigan rod’nu, ka nece hänen tütär om rod’nu, a hän iilä i nähnu händast ka.
  1. Butkižen-se zavodi katkeita, hän siga:
    – Oi, mamen'ka, kibed om!
  1. Hän völ lujemba.
  1. Hän völ lujemba zavodi katkeita.
  1. – Ka, kacu, ninka i ninka, mama, sanub [tütär], – konz mö ajim svadbaha, ka hän kidošt’, kidošt’, i mindei oma lükeitut.
  1. A paimen tožo oli prostį, ii dogadnu, mise hän om hänen akk, miš tezi, mise hänen akk om.
  1. A hän d'o i laskeze.
  1. – Sina ala sanu, mise olen mamm, – keld’ hän paimnen.
  1. No, hän: – Ota, ota, hivä mel’ babįile, – ota, ota, laps’ päivan ii voika i ön magadab.
  1. Möst hän änestab:
    – Hanhuded, hanhuded, iik ole mladeiceižen mamad?
  1. Hän oruždän ot't’, piitihe kustįde taga, kuna hanh suugad taclob, ka sinna i piitihe.
  1. Koumanz’ stad lendaškanz, ka hän dö laskeze.
  1. Hän lapsen ot't’ da imet’, imet’, da voik da, imet’, imet’ da laps’ dö kuläštįi, ii ime.
  1. Hän milei kahtišti dö tegi, koumanden ku kerdan teggob, ka mii...
  1. Hän kervhen ott’, hamarol ku tresnib.
  1. Hän ku möst dö rahtįitab antta päha hamarol.
  1. Koumanden kerdan väžaht’ vaise, hän dö pän hänele labot’ nagolo.
  1. Händast riičitethe, händast hän eläban kaiken čapel’ nökile: käded eriži, döugad eriži, pän eriži, tuloviššan eriži i pani setkha.
642 Северновепсский
 фольклорные тексты сказка Miška i Маša
(Медведь и Маша)
  1. Pidi kodihe tänna kätaze päivale mödha, a hän, rouk, kändihe nakkana.
  1. Pertine tuli, hän pertižehe i mäni.
  1. Hän:
    «Baju, baju Mišad, baju, baju Mišad.»
  1. Hän, rouk, voikunke se:
    «Baju-baju Mišad, soupta sil'meine, soupta korveine, umbišta neneine.»
  1. A hän pordhile i läks’.
  1. Hän dö möst pordhil ištub da voikab.
  1. Hän mida pidi ot't’: čainikad i posudad i krupad, mida pidi ot't’ kaiked Mašale i taššib gurbal havadįd kogonaze.
  1. Hän, rouk, kiitab.
  1. Ka, hän völ toižen kerdan sanunu: «Eilä miil ni sobid, iilä miil ni od'alįd da».
  1. Hän dö, Maša se, ii ni vareida nuguni händast, teddab, mise ii sö ka.
  1. A hän päipaštol kabič, kabič hänel pän, Maša se, näggob, mise dö fureidįitab nagolo.
  1. Hän (Maša se) ku ottab da viičel Mišale...
  1. Hän vaise: khh...
643 Северновепсский
 фольклорные тексты сказка Niičukeine i kozeine
(Девочка и козочка)
  1. Hän kaiked i suuli hänele: lehmid i höbįid i kaiken ičeze imuššestvan.
  1. Hän duumei, duumei: «Minžo mina en teda?
  1. Hän akale sanub:
    – Akk, - sanub, – pahan mina olen tehnu.
  1. A hän oli muga i sanunu, mise niičukeine dökseliškanz' siga dö.
  1. Sanub:
    – Miide laps’ om, miide lapsen teddab, kut hän miide lapsen teddab, mise mö olim, mina olin suulnu vedehiižele.
  1. Hö ii tekįi, a hän se teddab dö: nene oma bat't’ da mamm.
  1. Hiil oli koiv ištutet iknan alle, nu ka hän koivud möto tedišt’ necin pertin.
  1. No, potom necen kaiken hän starinįič mamale da bat'ale, sanub:
    – Mina ved se niičukeine.
644 Средневепсский западный
 фольклорные тексты похоронное или поминальное причитание Muštvoik upponudes vunukas
(Поминальный плач по утонувшему внуку)
  1. I ningoman se čudoižen-se učudi,

    i miččen hän ku radoižen-se radoi?!
  1. Ka mäni hän ku ičeze glupįl' melüzil'-ni

    viluhu vedudehe-se.
  1. Ka ei ustrašinus hän sinnä kacuhtada,

    ka tegi hän ku minei igähižen i abideižen i dosadeižen-se

    ka igäks keikeks sugudeks, minei, gor’o-gor’kijale.
645 Средневепсский восточный
 фольклорные тексты похоронное или поминальное причитание Muštvoik mamale, kudamb koli verhale randale
(Поминальный плач по матери, умершей в чужом краю)
  1. Om ved miilamoi hot’ sötei-tatoihud-se

    keranus dei kogonus ka,

    ka om ved hän miilamoi,

    ičemoi rodimijale randale hän mahapandud,

    dei gänu-se sinna, gättud.
  1. I om hot’ sineiž sokol-poigeine-se sigou poludes-se ka,

    i hän hot’ ei ühtüu da sinunke polevijou püudežuuu-se,

    ved hän om surhe lämöihe-se palanu,

    gremučijaha da voinha-se kadonu.
646 Средневепсский восточный
 фольклорные тексты похоронное или поминальное причитание Voik maman nähte kaumžomal
(Поминальный плач по матери на ее могиле)
  1. Oi nece kivut om nad’ožnį-so,

    ii sanu g’o hän nikelle-so.
647 Северновепсский
 фольклорные тексты свадебное причитание Anttihe mindei väges mehele
(Выдали меня насильно замуж)
  1. Valičen mina vauktan koivh’aižen,

    kudamb koivh’aine, iilä dölod, a hän kumardeleze,

    iilä vihmad, a hän valuteleze.
648 Северновепсский
 фольклорные тексты свадебное причитание Nevestan voik svad’ban päiväl
(Плач невесты в день свадьбы)
  1. Armhad tö minun kaik läheližed,

    armhad tö minun susedaižed,

    avaikat tö mili dorogaine,

    avaikat-že tö mili putine,

    ik tiideke tulnu minun bat’uškod,

    ik hän mindei blaslovi d’umalal.
649 Южновепсский
 фольклорные тексты свадебное причитание Neižne voikab laval
(Девушка причитывает, расхаживая по полу)
  1. Anastabad krasan, panobad stolale, hän voikab sit’:

    Oi, jo setei äjou tatkoo, ed jo abutand ni kaita, ni karavul’da-se,

    No jo kirbozi, kadoo ičiin' čoma käbed krasaane, vaaged vadaane.
  1. Ik jo hän sugižhe i tazoitaižhe kut milaan’ sugiži i tazoitel’he

    čomile veslįle besedaažile da čomile veslįle da praznikaažile.
  1. Ni sugnuse, ni tazoitanuse,

    kut hän sugel’he, kut hän tazoitel’he,

    hän jo pel’gästanu jo surt da gor’ašt-se.
650 Средневепсский западный
 фольклорные тексты свадебное причитание Nevest voikab ičeze voudeižes
(Невеста причитывает о своей волюшке)
  1. I pästan i jätan vouktale pravednijale da peiveihudele-se,

    i okhaske hän hänenke krasuiše i likuiše i sirotski vouged voudeine-se,

    krasnį da krasoteine-se.
Сайт создан сотрудниками Карельского научного центра Российской академии наук
Вы можете свободно использовать материалы нашего сайта и делиться ими, главное — указать авторство и ссылку на наш ресурс.
Подробнее о лицензии CC BY 4.0
© VepKar. Открытый корпус вепсского и карельского языков