| 321 |
Весьегонский
|
диалектные тексты |
бытовой рассказ |
Pien’et lapšet
(Воспитание детей)
|
-
Mie šanon.
|
| 322 |
Кестеньгский
|
диалектные тексты |
|
Mimmon’i šiä tulou
|
-
N’iin, sitä mie i šanon, jotta kušša, kušša talošša vain koira ulvou, še min’ih tulou n’eprijatnost’ie, no.
|
| 323 |
Кестеньгский
|
диалектные тексты |
|
Jalka parannettih
|
-
A kuule vain kum mie nyt teilä vielä šanon, kuule vain kum miula pojalla, m’i on nyt tämä puoika, täš, tämmön’i luu läksi jopahat tämmön’i luu, läks’i jalašta.
-
N’in vot mie teilä nyt šanon.
-
Hiän kum miulan’i läs’iyty, mie vot nyt kaikki šanon vaikka Hospot’ m’iilost’ivoi, työ prost’iekkua milman’i.
-
Mie šanon: ”Jouken’i huoi, kuule vaim”.
-
Mie šanon: ”Mie nyt šiula šanon oikein hyväsistä”, vain ei rupei riitelömäh i yö, yönaika on ta myöhä aika, ja en ole riijellyn enkä rupie riitelömäh.
-
No ”Kačo”, – mie šanon.
-
”Jouken’i šuuren riähän šuat”, – mie šanon, jotta.
-
”Još miul ol’is tuotu, n’i mie oisin”, – mie šanon, – ”Nakrispalasie löytän, hot’ kuin n’i kuin”, ”no luuvvah hyö”, – mie šanon, – ”Ket še n’iät, luuvvah”, – mie šan, – ”Nakrehen muate, puitto še mie en löyvvä”, – mie šanon.
-
No, mie näin ”Hospot’ miilost’ivoi”, – mie šanon, – ”Kuulekšentele taivahan’i tuatto”, – mie šanon, – ”No riitelömäh en rupie”, – mie šanon, jotta, – ”Hospot’ s’ie t’iijat, jott olenko mie viärä vain en.”
-
Mie šen keral mänen ta mie šanon, jotta...
-
Mie šanon, jotta ”En, en anna, en anna”, – näin šanon, – ”N’e tam, n’e tam, n’e tam”.
-
A vot mie šanon: ”Takoi tooma ot’in jes’, a toroi takoi.”
-
Mie šanon: ”N’et”.
-
Tul’i juna, mie rupein šanomah, jotta, mie šanon: ”Nu vot, juna tuli.”
-
Mie šanon: ”Ka miul ei ole i rahua.”
-
Sillä šanon, a še šanou, še načal’n’ikka: ”Vain sie,” – šanou, – ”Suata poojestah, vie vain.”
-
Mie šan: ”A s’ie vain ole ta mäne kotihiše, ta makua huoletta mielettä, kum mie olem,” – mie šanon, – ”Mitä tuškua nähnyn?”
-
– mie šanon, – ”Ja mie olem mitä kor’uinun, a enk anna leikata, eikä š ole,” – mie šanon, – ”Šemmoista leikkuajua, mutta miul om,” – mie šanon, – ”Ylähäin’i viel lujempi, jotta joka še,” – mie šanon, – ”Miulan’i antau,” – mie šanon, – ”Tervehyö ja antau, kun aikua joutuu, n’i antau, noh, no ja šen keralla…”.
-
Anna vai…”, – mie, – ”Anna vai,” – mie šanon, – ”Rauhua”.
|
| 324 |
Кестеньгский
|
диалектные тексты |
|
Unet
|
-
Tuo nyt oltih, no huomenekšella olen aikua, Ul’l’ana šanou tuli täh, mie šanon: ”Oi, voi, voi, miks lienen tuommoista unta näyt, jotta vereššä Iivana tapettih, ta miula tuotihe šormušta n’i vereššä oli n’iin, jotta huuhtuo pit’i še vereštä”.
-
Mie šanon Lukerilla: ”A täššä näin un’issa nyt silma, jotta käšettih uutta kylyö, šanottih rasr’ešen’n’a annettih s’el’sov’etah, täššä on t’el’ekramma, jotta uutta kylyö”, – šanou, – ”A ei piä vielä”, – šanou, – ”Uutta kylyö miula”.
|
| 325 |
Кестеньгский
|
диалектные тексты |
|
Lašta šuatih
|
-
S’iitä, tytär lähtöy, illalla kučutah kokoukšeh, lähtöy, a mie ol’in emindimä, mie ol’in šeiččementenä henkenä talošša, noh, tytär, tyttären työnnän, mie šanon: ”Mäne kokoukšeh, šanot, jotta muamo rupieu nakrismuata kiäntämäh”.
-
Mie juokšen sinne, m’i om miula še hotu, ta n’iin juokšen, a lampahat ne kun loukošt tultih ta teräväh i šuatih jäl’elläh, no mie lampahat ajoin, lavošš šielä vähäsen ol’in, tulen kotih, s’iitä tullah, tulou toisešt talošta tytär ta s’iitä, oma še, oma jo, i tytär jo kävi sielä kokoukšem paikoilla ta jo i tultih, mie šanon: ”Elä lähe,” – mie šanon, – ”Nyt Kat’a”.
-
”Elä lähe,” – mie šanon.
-
”Kot’ih, venyytykkyä,” – mie šanon, – ”työ nyt tämän Ol’on kera.”
-
Mie šanon: ”Mänkyä toiseh pirt’t’ih, mie olen toisess pirt’iššä, a kum,” – mie šanon, – ”mie voihkuan, n’i s’iitä.”
-
Mie šanon: ”Tulkua milma kaččomah.”
-
A purin, a jo i heitin, mie heijät hoihkuan, tultih mie šanon: ”Mänkyä nyt muamon’i luo”.
-
”No jo”, – mie šanon kun n’iin ihaššun, n’iin tulou muamorukka, ta tätä luat’iu.
-
Mie šanon: ”Tuota akkua puapoksi”.
-
Koko netälin ol’i kiušautun, n’i hiän ol’i ollun kylyššä, tämä ukkorukka šano, n’i šanou miulan’i tätä luat’i, i muamo ol’i šanon šielä i yhtäläistäh, hyö konša kenki rahvaš šanou käytih, a s’iitä sanou, kun ken lienöy käynyn, s’iitä otti ta harehti, šanou ta valou hänen ta šai lapšen.
-
Eik hiän sitä šanon?
-
A šitä hiän ei šanon, jotta kuin hiän kylvetti ka, šitä še mie olen kuulekšennellun, jotta kun kylvetetäh:
”lähe šuute šuun tulešta,
haita hampahan ravošta,
kipu kielen kantomista,
ken kätehin’i kaččonou,
šillä šilmät verenä vuotakkah,
rašva t’ilkkana valukkah,
tervaš t’ilkkana t’ipukkah,
ennen koit’t’ien korkuomista,
ennen aurinkon alkautumista,
ennem päivän valkuomista”.
|
| 326 |
Новописьменный севернокарельский
|
публицистические тексты |
|
Maikki Spitsina.
Vienan laulumua keräsi kirjallisuon harraštajie
|
-
Eikä šattumalta Elias Lönnrot šanon Vuokkiniemen kylyä ”runonlaulunmuakši”.
|
