| 361 |
Оулангский
|
диалектные тексты |
|
Šiäprimiettoja
|
-
Šanottih, jotta kun hauvin kevyällä šuat, n’i ensimäksi – meilä Palaka-rukka pokoin’iekka šen kaikičči šano – kum missä ollou näin, jotta kun hallua, n’iin kun halla tullou, n’ii kun hauvilla makša näim pitkä, n’i ollou t’iälä, kešempänä, n’i kešähallam pitäy op’esaat’el’no, a kun ollou tiälä latvempana, n’i šanou myöhäsempi tulou siitä halla, jotta še poikki n’iin, n’i ol’i ta še mušta i on še hauvim makša, oikein še ol’i prim’etl’ivoi.
|
| 362 |
Кестеньгский
|
диалектные тексты |
|
Unet
|
-
An’n’i n’iin kun juokšou šieltä, šanou jotta: ”Viera täššä on, siula annettih tämä šormušta, a tol’ko peše pois vereštä tämä šormušta”.
-
Mie šen teräväisen vereštä pešen, jotta šanou vain ei ken näkiis’, tai olen...
-
Tuo nyt oltih, no huomenekšella olen aikua, Ul’l’ana šanou tuli täh, mie šanon: ”Oi, voi, voi, miks lienen tuommoista unta näyt, jotta vereššä Iivana tapettih, ta miula tuotihe šormušta n’i vereššä oli n’iin, jotta huuhtuo pit’i še vereštä”.
-
Ul’l’ana, napr’im’er šanou, jotta: ”Još mie kenen kohtah niän unen, jotta hiän rahua äijä on, šillä ihmisellä ob’esaat’el’no pahua tulou”.
-
En, vot sitä en ole nähnyn, a vot miäm paapuška, kun oltih šovašša, pojat kaikki, n’i hänellä, n’i šanou: ”Yksi hammaš miula šuušta läksi vain”, – šanou, a hänellä ukko omah kuoli, a toiset pojat kaikki jiätih eloh, a toisie hampahie ei otettu, yksi hammaš vai šanou otettih.
-
Mie šanon Lukerilla: ”A täššä näin un’issa nyt silma, jotta käšettih uutta kylyö, šanottih rasr’ešen’n’a annettih s’el’sov’etah, täššä on t’el’ekramma, jotta uutta kylyö”, – šanou, – ”A ei piä vielä”, – šanou, – ”Uutta kylyö miula”.
|
| 363 |
Кестеньгский
|
диалектные тексты |
|
Lašta šuatih
|
-
Hiäm mänöy sinne, ta mie jiän aivan yksinän’i, no aivan yksinän’i olen s’iinä ta, en tiijä, juokšou sus’s’ieta, šanou, jotta: ”Kačo sie,” – šanou, – ”Muar’ie, siula ollah šuovašša lampahat!”
-
Koko netälin ol’i kiušautun, n’i hiän ol’i ollun kylyššä, tämä ukkorukka šano, n’i šanou miulan’i tätä luat’i, i muamo ol’i šanon šielä i yhtäläistäh, hyö konša kenki rahvaš šanou käytih, a s’iitä sanou, kun ken lienöy käynyn, s’iitä otti ta harehti, šanou ta valou hänen ta šai lapšen.
-
Šai, še kun kuinkin kävi hänen valotti n’ii i, s’iitä hiän n’i, n’i šanou kyl’in, kun lapši pyörähti i n’iin läksi.
-
Miun kun om muinoin ol’i yksi čoloveeka šuuvvellum pikkaraisena, n’in kolme netälie šanou potuškalla kantelima.
-
A s’iitä kun tuaš ukot’i šemmon’i akka, n’i siinä ei etähänä akka m’i ollun, n’i hiän šanou tul’i, i hiän kylvetti kolmi kertua i n’iim män’i, proit’i, kylvetti kylyššä.
|
| 364 |
Кестеньгский
|
диалектные тексты |
|
Kuin ennen lapšie kašvatettih
|
-
”Kunneš sie”, – šanou, – ”lapšeš jätit, kun olet työh lähten?”
-
Kyläššä, n’i hy..., šanou, (j)otta ”kunne mie jätin, kot’ih jätin”, no n’el’l’ä il’i viisi em muissa n’iitä lapšie hänell ol’i.
-
”Kum panen” šanou.
-
”Jalkakätkyöt ne šilloin oltih kul lattiella nuorakätkyöšš ei voija jättyä, jotta sieltä lankieu, n’i ”jalkakätkyöh jätin” šanou, ”lattiel(la), leivän” šanou ”heitin šinne ta šielä s’iitä” šanou ”t’elikkäh”, no n’i s’iitä päivän kun on työššä, kolhoosan työššä, šielä poikkilahem puolella, no päivällä n’iise miv verta sit on ruokatuntie, sinne ei jouva käymäh, ”illalla kun tulen” šanou ”n’i täyš kätyt on naval’ittu, sinne, muressušta, ta i leipä sielä vielä, jottei šielä muuta kuin lienöy s’iitä oltu kem missä i makuau riepšottau.
-
Napr’im’er, muamo main’iččou, jotta ”kuim monta lašta,” – šanou, – ”šain n’iin, en joutan n’än’n’ill imettämäh srasu, piti n’än’n’ištä vierauttua, kum meččäh piti lähtie, no, pohatat oltih ne ukkol’an s’iinä talompohjašša, a tuattuon’i kum meččäh toimitetah van’him poik ol’i talošša, ja hiän vašta, nu toistako vain kolmatta lašta jo šuanun, n’i ei n’ikuta šuanun imettyä ensimäisie lapšie, kun n’iim meččäh toimitettih tuatton’i kera, ja ukko tа akka jiähäh s’iih, ämmö ta ukko ta n’iitä šiitä lapšie, kuin šyötettänneh, kui hoijettanneh.
|
| 365 |
Новописьменный севернокарельский
|
публицистические тексты |
|
Natto Varpuni.
Šanelun enšimmäisie tulokšie
|
-
Šiula puolet eloloista, miula – toini puoli, šanou akka.
-
Šanou hiän mušikalla:
– Prostikka toini toisella kaikki.
|
| 366 |
Новописьменный севернокарельский
|
публицистические тексты |
|
Uljana Tikkanen.
Mi kiinnoštau nuorie tutkijie ta opaštujie?
|
-
Hiän tykkyäy Tove Janssonista lapšuošta šuaten ta šanou, jotta tutkielma on šiitä, mitein tevokšen teemat vaštauvutah toini toiseh täššä šarjašša.
|
| 367 |
Новописьменный севернокарельский
|
публицистические тексты |
|
Šarvi
|
-
Hiän šanou minnih šarvipäisen elukan tahi olennon nimen ta šamoin noštau oman etušormen ylöš ta heti laškou šen.
|
| 368 |
Новописьменный севернокарельский
|
публицистические тексты |
|
Natto Varpuni.
Igor’ Istratjev: kuvauštaijon šaloista
|
-
Yksi šanou toisella:
– Olen akottun.
|
| 369 |
Новописьменный севернокарельский
|
художественные тексты |
|
Olipa kerran koira
|
-
Serko šanou:
– Auta, hukka-vellisen, olen mie šiula šiitä hyvä aikanah.
-
Hukka šanou:
– Ruamma näin: konša isäntäš akkon’eh lähtöy vil’l’ua leikkuamah, emäntä jättäy lapšen ruvon viereh.
-
Isäntä otti puššista leipyä ta läškie ta šanou:
– Täššä šiula, Serko, šiitä hyväštä, jotta et antan miän lapšikultua hukalla verokši!
-
Tultih kotih, isäntä šanou:
– Keitä šie, akka, kattilallini kreččugaluškoja ta mavušša ne läškillä hyväsešti.
-
Konša ruoka oli valmis, isäntä issutti koiran stolah ta ičeki istuutu šen rinnalla ta šanou:
– No, pane nyt, akka, galuškoja luuvvalla, ruvekka myö šyömäh.
-
Läksi Serko pellolla, löysi hukan ta šanou hänellä:
– Tule miän kašvismualla pyhänäpiänä illalla, mie lašen šilma pirttih ta makšan šiula velat.
-
Serko šanou:
– Oletko piältäš šekon?
-
Hukka tyhjenti toisenki suleikan ta šanou:
– Tuaš laulattau!
-
Serko šuatto hukan pellolla ta näin šanou hänellä:
– Kun šie, hukkasen, miula hyvyä luajit, niin mieki šiula hyvällä makšoin.
|
