Texts
                                            
        
            Return to list
            
                    | edit | delete | Create a new
         
            | history
            | Statistics            
            | ? Help            
        
        
        
            
            Sviččalaaččua tädä zaimimma
         
        
        
                
        
        
        
                
                
                
                
                
                
                 
            
Informant(s):
 
        
         
            Ershova Vasilisa Ivanovna, 1885, Korgorka (Gorkie), Boksitogorsky District, Leningrad Oblast
                
    recording place: 
    Korgorka (Gorkie), Boksitogorsky District, Leningrad Oblast,    
year of recording: 
1969
recorded: Рягоев Владимир Дмитриевич
        
                
                 
            
Source:
 
        Образцы карельской речи. I. Говоры Республики Карелии, тихвинских и тверских карел, 1994, p. 195-196
audio archive of ILLH, KarRC RAS: №1274
        
                
        
               
        
        
    
        
                
        
            
            
            
                    
                
        Sviččalaaččua tädä zaimimma
        
        
        Karelian Proper
                
Tikhvin
                
      
             - Vas’il’isa Ivaanovna šie konza kažvoit, viel’ägö käittö päikeččoih, käydihgo illoilla, päivillä istumah? 
 
 Kuin že! Kävyin. 
 
 - Kävyit. Midä šiel’ä ruatah? Kuin kääväh? Šano minulla. 
 
 A mie akoinken kävin. Kun’i kažvoin. A šidän meil’ä. Možod dvatsat’ čolovek t’yt’t’yä ol’i. Ka eiz’ištää. Svičča ol’i muon’e. Raadan’e. Šiih päriem panemma da. Ka i, ših istuoččoo, sviččalaačča tämä. Kel’ l’yö ei šulahazet käädy, sviččalaaččua tädä zaimimma. Šidän šil’l’ä laačalla käävää skammie ved’ mi tuloo eis. Kävyimmä. Kuimbah! 
 
 - Se kävyittö illalla istumah, vai se ol’i bes’ooda teil’l’ä? 
 
 Da. Bes’ooda, počer’odnoi bes’ooda. Tämpien miušša. Huomei šie olet. T’yt’t’ön’e. Rinnan, n’i krugom i kävyh. Bes’ooda. Se sov’junua kävyimmä. Mi hiän. Karratimma, karzana-. Sov’junua da, virtä laaloimma, garmoliloih. Myöst’i garmol’ie ol’i i. Šulahažet käädiih, S’el’is’s’öil’dä ääjii. Kedä mis’s’ ol’i šulahaista. Kaikkielda käädiih. Ka tämä Miša-d’ied’ö Gorkiella toko kävy da, da i vie, händä midä to ei suattu, n’ ei laškiettu i r’ounah. A miul ol’i šulahan’e S’el’is’s’äl’l’ägi. 
 
 - Kemba še ol’i? 
 
 A ka kuollun on, Gromovan Ol’oš ol’i. Šie et t’iijä jo, šie ed ed n’ t’ijjä. 
 
 0 Ongo Gromovan Jehimän rod’na vai joolu? 
 
 A. Rodnoi vel’l’i Jehimä-d’ied’öl’l’ä. Ka viel’ on hiä hengis’s’ä. Hiän on vahnembi da, ka jo kuo[li]. 
 
 - Mittyzie viržie šiel’ä laaloitta bes’oodassa? Edgo muista? 
 
 A ve-, a virzil’öi kaiken n’ägöz’ie. Myö laaloimma. 
 
 - Oldihgo ne ven’iehekši vai karjalakši? 
 
 Ei, karjalaz’ie virdyz’ie vain kakš ol’i. Kah. ”El’ä it’e rist’aizen’i, pellolla šie kivyöl’l’ä”. Da ka n’ämä, a ei n’i. Virret oldii pit’ät virret i l’yhykkyzet. Kaikki ruskoit. A pit’kie ääj ol’i. Ka ”N’e po pol’uške” lauloimma i. Mi hiän on. ”Nam n’e gl’a čevo l’ud’i toropitse i”. N’i na što i. ”Proššai žiz’n’ gl’a bez moja i”. Kaiken nägöz’ie mahoimma. Kah. Da ”Ekoi Vana i”.