Texts
Return to list
| edit | delete | Create a new
| history
| Statistics
| ? Help
Bivaiččoo
Informant(s):
Naumova Anna Efimovna, 1892, Dubrovka (Dubrovka), Boksitogorsky District, Leningrad Oblast
recording place:
Dubrovka (Dubrovka), Boksitogorsky District, Leningrad Oblast,
year of recording:
1969
recorded: Рягоев Владимир Дмитриевич
Source:
Образцы карельской речи. I. Говоры Республики Карелии, тихвинских и тверских карел, 1994, p. 209-210
audio archive of ILLH, KarRC RAS: №1275-1276
Bivaiččoo
Karelian Proper
Tikhvin
- Šantaa toiči l’ehmäl’l’ä on kieleššä lookko?
One.
Bivaiččoo.
I t’äit ollaah.
Ruškiezet šiel’ä kiele-, mie muissaa, što muamo ved’ää t’ädä že.
Kiel’en, a tuatto uroš jo ei ruoht’ii.
A hän ka t’äštä koo avuah, vedää, i d’ökt’i täl’l’ä ripakolla hieroh.
Kakši kerdua hieroo šuolanke.
L’ehmän’e rubjuo šyömäh i.
I l’äht’öö, ein’i hod’ midä kačo.
Ruoga pod nosom, a šyö ei.
A ku kaččoh iel’d’ä pään, šinne pään, i lookkon’e.
A on i šuurie lookkoloi.
I pidää pöl’yl’l’ä srazu hieruo händä.
Šuolanke pöl’ynke.
- Eigo t’ijjetty mistä lookko roih kielee?
Eigo paistu?
Eе, paistiih.
Čirču l’ehmä, l’ibo ei šyö, tädä že.
Ruogua.
Kaikki paha da paha.
Rugehin’e olgi i iel’l’ä, kagran’e olgi, t’ijjät vet’ kaikki?
- T’ijjän t’ijjän.
Da, iel’l’ä hein’ie že vähä.
I.
Heinäštä da ruogašta, čirču.
Juomista hiä, gor’anke juoh.
Kumman’e k on zorkoi, n’i hänel’l’ä hot’ mi, hiä tuahellah šyöh.
N’i kah.
I hieroo pöl’yl’l’ä.
T’iijjät mel’l’ičoissa pöl’yt oo?
- Tijjän tijjän.
Il’i i t’iel’ä, ka s’iegloo jaahoten, a iem, piežoo, da pöl’yl’l’ä.
Kah.
Ol’ ol’i.
Mie kaikk otan primieroi tuatošta.
- Anna Jefimovna, iellä eigo paistu, što žiivatalla on l’iijat hambahat?
One.
- One?
I hävittää muuven, muuves.
Kah četv’(j)ortu srazu i hävittää.
Hänenke t’el’mät m’änt’ie min.
Ei juo n’i šyö n’imidä.
- A Anna Jefimovna, eigo mado n’okaa l’ehmie?
Mado n’okkuah.
Ka n’yt miän min’n’all on, kahešta n’än’n’izeštä vain i tädä že, l’ypšää.
Mado n’okkai da, yhel’ l’yö i toizel luo, da n’ikešt ei ole, nu puhalluš že hävieh.
A maajongi hävitti.
I feršalal ei šua n’imid ud’ivie.
Kahešta i l’ypšää.
A vašta eez’kandon’e l’ehmän’e.
L’ehmä že šuuri muion’e, hyvä.
Oššettii.
Omam myödii.
Toožo čeres tädä.
Joul-, nuori i l’ehm ol’i, a.
Rubei kahešta da rubei.
Toožo mado n’okkai da, toko šantaa što kandaa da i rubjuo.
A mie šanon: ”Ei rubie”.
Meil’ ol’i.
Bivaičči.
- Šantaa, što kooža l’ehmä kandaa, on enzi-, eez’imän’e pagana maido?
One.
Kuimba?
I n’yt.
N’yt kun’i, kakšitoista, kuuži, hyvin kandaa da jäl’endähin’e že on hiä, mie toko tadehii panen da i, i katan hänen.
Hiän happanoo šiel’ä.
I ka kuuži l’ypšöštä.
A ku ed dogad’i, iče šyöh, n’i kakšitoista.
A šidän tuot.
Da hänen.
Kangahalla šiel’ä ka muoz’ie kuurindaheinäzet, bohročan, i kuurit, pezet hänee.
- Šantaa kooža oššat l’ehmän da tuot kod’ii, hiä igävöiččöö.
Bivaiččoo.
A n’i pidäh ojazel luo viijä händä da.
Kolme kerdaista.