Texts
Return to list
| edit | delete | Create a new
| history
| Statistics
| ? Help
HUOLEKAS MUŽIKKU
genre: Tale
Source:
Ruppijeva Jelena, Liygii livvikse: livvin jatkokursu, 2017, p. 69
HUOLEKAS MUŽIKKU
Livvi
New written Livvic
Kindahalaine suarnu
Kindahan mužikat nimidä putilleh ei maltettu ruadua. Erähänny piän yhtel kyläläzel mužikal juohtui mieleh: "Enhäi vie ni halguo ole varustannuh". Val’l’asti häi hevon, otti pilan da kirvehen da ajoi meččäh. Sie hätken ruadoi, loppi ruavon da duumaiččou ičekseh: "Puutui nygöi halguo suaja".
Illan hämäris rubei häi halgoloi regeh mättiämäh. Ylen suuren rien sai, odva vai hallot synnyttih. Nouzi häi halgoloin piäle, tahtoi ajamah lähtie, ga hebo ei lekahtai.
– Pidäy sit regie vähäzel purgua, sanou häi.
Lykkäi yhten halgozen, lykkäi toizen da luvettelou vai halgoloi lykkijes:
– Ku et tädä voinne vediä, et ni tädä voi!
Mugai lykki kai, vai yksi halgo jäi regeh.
– Tämän taki voit vediä, duumaiččou mužikku.
Nosti hallon olgupiäle, iče istavui regeh da lähti kodih ajamah. Vastah tulou mužikku da kyzyy:
– Mindähbo halguo olgupiäl piet?
– Hebo-kuluu žiälöičen, sellitti hallonkandai.
– Tälleh kannellen on hevol kebjiembi minuu da regie vediä.
– Ylen hyvä olet ristikanzu, sanoi kyzelii da matkai ielleh.