Texts
                                            
        
            Return to list
            
                    | edit | delete | Create a new
         
            | history
            | Statistics            
            | ? Help            
        
        
        
            Agapitova Nadežda .
            Astjoiden azjad
         
        
        
                
        
        
        
                genre: Tale
                
                
                
                
                
                
                
                 
            
Source:
 
        Kodima. № 12, 2024, p. 6
        
                
        
               
        
        
    
        
                
        
            
            
            
                    Agapitova Nadežda 
                
        Astjoiden azjad
        
        
        Veps
                
New written Veps
                
      
             Eli-oli üks’ Čašk. Hän eli astjškapas. Kaikuččen homendesen emäg otli händast astjškapaspäi da joi čajud. Čašk navedi necidä aigad. Hän lämbiti emägan käded. Čašk oli tarbhaine. No paksumba hän seižui škapas. 
 – Oliži hüvä pagišta kenenke-se, – meleti Čašk. 
 Škapas oliba erased astjad. No hö oliba vaitti. Ištui vaikti Čašk-ki. 
 Kerdan tegihe koje-mi melentartuine. Emäg päti pesta kaik astjad muilanke. Čašk-žo ei tedand, mi tegese, i varaidaškanzi. 
 – Ala varaida, Čaškaine, se om tetab azj: hän vaiše pezeb meid, – šuhaiži vanh Torelk. 
 Čašk čududelihe. 
 – Mahtad-ik pagišta? 
 – Ka, mö kaik škapas mahtam pagišta. Sinä ed nägend, sikš miše kaiken aigan rigehtid putta emägan kädehe. 
 Se oli tozi: Čašk lujas tahtoi, miše emäg valanuiži čajud hänehe i ei nägend nimidä ümbri. 
 – Mikš tö olet vaitti? 
 – Sikš miše em tednugoi, mahtad-ik sinä pagišta. 
 Sid’ kaik vajehtihe: Čašk löuzi sebranikoid i pagiži heidenke ani paksus. 
 Torelkad starinoičiba ičeze matkoiden polhe praznikstolale. Čainik bahvalihe sil, kut hän mahtab keitta vet. Luzikad starinoičiba, kut abutaba emägale söda. 
 Eliba hö ilokahašti ičeze astjškapas. 
 Ku tahtoid löuta sebranikoid, ka ala rigehti: kacu ümbri da sanu hüvä sana.