VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Mirun homendez

Mirun homendez

Veps
New written Veps
Ozaižihe! Se om tulnu. Nece ei ole sana, ei ole mramor, se om eläb, päl om gimnast’ork, kangaz om verdunu päiväižespäi da vihmoišpäi, se om pölüs voinmatkoišpäi, sen rindal oma čapatesiden znamad, se om kaikid čomemb i armhemb… Nece om meiden Vägestuz!
Kuluiba jäl’gmäižed poukahtused, i äjiden voziden jäl’ghe Evropaha tuli hillüz’. Mamad voiba udes varaiduseta lastitada ičeze lapsidenamba ei ole surmid. Änikoičeba änikod, pugesoiš jüväd, pöudod tegeškanzihe vihandoikš, niid ei pekskoi enamba tankad. Necil čomal homendesel kaik ristitud ihastuba vägestusehe
Nel’l’ vot manradnikad, sauvojad, pöudtedomehed, kaivanikad da opendajad, mecančapajad da mehanikad, arhitektorad da üläopenikad, ristitud, kudambad navediba ičeze radod, vojuiba vihanikoid vaste. Meiden male tuli mirun kaikid vägekaz armii. muštam sidä kezad, vihanikoiden tankoiden judud, manradnikoiden telegoiden kidžud, Smolenskan agjan teid, lapsiden vert, vahvad sanad: vägestam! muštam 1942. voden kezad, heinän karktad magut, kibud da gor’ad, vahvad sanad: kaičem!
Sovetskijad saldatad kaičiba kaikuččen kodiman mäguden, kaikuččen haudan, sikš ku oliba Leningradan ezilidnad, Sevastopol’an kived, Staliningradan traktorzavod, Kursk-lidnan bembel’ i partizanad, i neiččed "Molodaja gvardija"-sebraspäi, i zavodad, miččid letihe tühjal mal olem kaičenuded ei vaiše meiden Kodimad, olem kaičenuded rahvahiden kul’turad Kaikile rahvahile linneb ičeze sija mal
…Äi kerdoid kulim čomid sanoid: "Igän muštam gerojid, kudambad vojuiba meiden Kodiman valdas da ripmatomudes i koliba!" Saldatad oma kolmatomad, i kus oma heiden kaumad, Kavkazal vai läz Al’pad-mäged, kaikutte siričimänii kumardab pän heiden edes: heiden abul hän eläb nügüd’. Mäneb äi vot, i lapsed pagižeškaba neniš opakoiš voziš, sures gor’as i suriš vahvoiš tegoiš, kuti ičeze juriš: ved’ ned, ked jäiba frontale, kaičiba ičeze vunukoid da pravunukoid.
…Teravas mužikad kaburdaba ičeze akoid, poigid, mamoid Om jüged löuta sanoid mugoižes ozas.
Sinä vägestid, Kodima!

Утро мира

Russian
Свершилось! Она перед нами, не слово, не мрамор, горячая, живая, в гимнастерке, полинявшей от солнца и дождей, седая от пыли походов, с ленточками ранений на груди, самая прекрасная и самая любимая, наша Победа!
Отгремели последние залпы, и после долгих лет Европа обрела великий дартишину. Впервые матери могут спокойно ласкать своих детейна колыбели больше не ложится тень смерти. Расцветают цветы, прорастают зерна, подымаются нивы, их не растопчут гусеницы танков. И в необычной тишине этого утра салютуют победе миллионы взволнованных сердец
Четыре года землепашцы и литейщики, строители и агрономы, горняки и учителя, лесорубы и механики, зодчие и студенты, люди, влюбленные в мирный труд, героически сражались против хищных захватчиков. В нашу страну вторглась самая мощная армия мира. Мы помним то лето, лязг вражеских танков и плач крестьянских телег, дороги Смоленщины, кровь детей, клятву: выстоим! Мы помним лето сорок второго, горький дух полыни, горечь и обет: отобьем! …советские воины защищали каждый холмик, каждую ямку родной земли, потому что были подмосковные огороды, и пригороды Ленинграда, и камни Севастополя, и тракторный Сталинграда, и Курская дуга, и партизаны, и девушки "Молодой гвардии", и заводы, выросшие на пустырях, и четыре года жизни народа-подвижника Мы спасли не только нашу Родину, мы спасли всечеловеческую культуру | Всем народам найдется свое место под солнцем
…Не раз мы слышали высокие слова: "Вечная слава героям, павшим в боях за свободу и независимость нашей Родины!" Бессмертны погибшие, и где бы ни были те могилы, на Кавказе или у Альп, перед ними снимет шапку прохожий: им он обязан своим дыханием. И много лет спустя дети будут говорить о годах большого горя и большой славы, как о своих истоках: ведь те, что погибли, спасли внуков и правнуков.
…Скоро обнимут мужья жен, сыновья матерей | Трудно найти слова, чтобы сказать о таком счастье.
Ты победила, Родина!