Тексты
Вернуться к списку
| редактировать | удалить | Создать новый
| История изменений
| Статистика
| ? Помощь
Urad Ust’a
Источник:
Verez tullei, 2014, с. 20
Valentina Lebedeva
Urad Ust’a
вепсский
Младописьменный вепсский
– Algat opekoi mindai eläda, iče tedan, midä i kut rata!
– andoi vastusen Ust’a susedale.
– Nu-nu, ku tedad, ka i teda edelez-ki, – abittui sused i kändihe lähtta.
A Ust’a zavodi viškoida tuhkan linmale.
Käred tullei taci tagaz tuhkan ani Ust’an modoho.
Sused nagraškanzi:
– Sanuin sinei, tul’l’aštme lükki, ala vastha!
Kacu nügüd’, mi läksi, ani čomin sinä udiloičitoi!
– En näge nimidä!
– hosib sil’mäd Ust’a, mod i sobad oma hänel hahkad pölüspäi.
– Ka nece tullei om värnik, ei siš polespäi puhu!
– Tullei ka tullei.., – surdui pagišta sused i läksi.
A Ust’ale ühtnägoi tegihe taht pašttud muna söda.
Tuli pertihe, – ka mätos hilid-ki ei ole, iče vaiše nügüd’ tuhkan taci ka.
– Nu, kut om, ka muga i om!
Paštan päčiš, hilil.
Pani Ust’a munad hilile, saubaz’ päčilaudal i pezeškanzihe.
Äkkid kuleb: pačk, pačk!!!
– Sünduižem!
Ka mi om-se?!
– pöl’gästui Ust’a i joksi päčinnoks.
A sigä munad räkäspäi kiškniba i ehtati niid kaiked pačidme!
Kaaa...
Meiden Ust’al i räkäs i vilus čud kaiken-se tegese.
Naku pakaižes läksi aitha saharaha i homaiči havadol veičen.
Veič oli vauged hüdegespei.
– Voi, ka ei-ik sahar tartund veičen teraha?
Užo-ške minä nolaudan!
Nolauzi Ust’a vilun raudan, i kel’ tartui kül’mnühu veičehe!
Restta terad nikut ei sa, kibed om, kelen-ki restad.
– Aaaaaa, – mäleganzi hondol änel Ust’a.
Kacuba susedad, – ka mi hän om-se?
Ei-ik ken rikta ladi uradad Ust’ad?
Kel’-ki jo om pästtud, veič sadud i kelen jo miku čaptas, a iče Ust’a živatan karččikš mäleidab.
Čud ka čud!
– Jokse, Ust’uško, pert’he teremba!
Pakaine lämas kelid nikelle ei čapa!
– nagrdas rahvaz.
Algat nadeigoiš, minun kal’hed lugijad!
Ust’al jäl’ges sidä melid ei ližanend, mitte oli urad, ka mugoine om-ki.