Тексты
Вернуться к списку
| редактировать | удалить | Создать новый
| История изменений
| Статистика
| ? Помощь
Azor
Источник:
Valentina LEBEDEVA, Kodima. № 1, 2014, с. 6
Azor
вепсский
Младописьменный вепсский
Azor ei olend lükäitud koir.
Hänel oma ižandad, no mindai-ki hän ei unohtand: a voib olda, en-ik anda luhut?
Azoran karv oli vauged ruzakhidenke tipuidenke, sil’mäd oma mugoižed čudokahad kofejan vuittušt mad.
Konz minä kezaehtoil ištuin pordhil, hän lastiše minun kombuihe i kacub mugoičenke spasiboičendanke, todesidenke i miččenke-se hubanvarastusenke, miše minä sid’-žo andan hänele söda.
Sid’ hän panese läheli, sibitelese, kacub bokaspäi kofemujuižil sil’mil i nägub, miše hänele om čoma.
No oli Azoral viga –čomase oli ei kaiken...
Hänel oli sur’kulu problem – torates emäs päliči kärbuindan aigal hänel, völ norikaižel, rebitiba korvan.
Ezmäi hän ei mujand kibud i meleti: ”Ka nimidä, tühjad radod!
Spraviše kuti koiral!”
Korvan rebitez vedoizihe, no korv jäi rippumaha i saupsi korvan karan.
Jäl’ges tegihe paiže i zavodi vodada vatišk.
Mi voz’ kibu saihe süvemba, Azor punoti päl, miše händast küksta, no kibu ei hajedand.
Surm jo seižui läheli i kut-se voiži vaumita koiran mokad.
Minä varastin händast hätken.
Mecas jo tönduiba sened, a Azor ei astund.
Häneta minä varaidan putta pihkhu, a hän navedi meckävelusendoid.
Vaiše minä
lähtlin irdale vaihidenke: ”Azor, aida mecha!”
– hän sid’-žo zavodi punotas i oli mecas uskoline sebranik.
Nügüd’, konz Azorad ei tehnus, minä en anda söndad ni ühtele koirale, paremb lükäidan sömjäl’gid, vaiše ku nikeda en harjotata.
Surmhasai om žal’, konz sebranikad koleba!