Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Rostislav Mošnikov. Raštvoiden tähtaz (Sarn)
Rostislav Mošnikov
Raštvoiden tähtaz (Sarn)
вепсский
Младописьменный вепсский
Jäl’ges
Ut vot , ani edel Raštvoid , Neglik kucui ičeze sebranikoid Kondjašt da Janišanpoigašt adivoihe jomha čajud .Neglikan pertine seižui mecröunal , kuspäi nägui kaik – puiden ladvoid , tal’vpäiväižen laskm , hoštajid tähthid taivhal ...Sebranikad joiba čajud išttes stolan taga , pagižiba da kacuiba iknaha .Äkkid üks’ pen’ tähthaine lendaškanzi alahaks , maha .
– Kackat ! – kidastaškanzi Kondjaine . – Tähthaine lanksi ! Lähtkam pordhile !Kackam , kuna se lanksi ...
– Avoi-voi ! – kidastaškanzi Janišanpoigaine . – Teramba peitte ! Ika se lankteb sinei päle !
– Tähthad ei langekoi päile . – Kactes lämoid , miččen jätab lanksii tähtaz , Neglik tüništoiti Janišanpoigašt . – Ned ei langekoi ani maha .
– A kut muga om ? – čududelihe Kondjaine . – Kuna-žo ned lankteba ?
– A nikuna , – zavodi sel’genzoitta Neglik . – Lankteba , no nikuna ei laskkoiš .
– Varasta , varasta ... – zavodi meletada Kondjaine .
– Kut nece nikuna ? Kuna-se ned laskesoiš .Ei voi olda muga , miše ned lankteba i nikuna ei laskkoiš .Naku minä , konz libun pule , miše sada met , oleskeleb mugaki , miše lankten .Laskemoi maha .Sikš tähthad mugažo kuna-se laskesoiš , tegi pätusen Kondjaine todes savustajan čaškan čajunke lämäha pert’he .
– Kaikatoiš ! – möst kidastaškanzi Janišanpoigaine hüppähtades pordhile i sid’-žo tagaze pert’he . – Nügüd’ laskese meiden päle !
– Ka nikuna nece tähtaz ei laskte . – Udes zavodi sel’genzoitta Neglik . – Tedomehed jo amu todištiba , miše tähthad , ani kaikid penembad , nikonz ei laskkoiš maha . A lankteba vaiše meteoritad .Konz ned lendaba lähemba mannoks , ned tegesoiš hoštajikš aniku tähthaižed .No maha ned ei langekoi .Neciš minä kirjaspäi tedištin .A sikš ku kaik teziba , miše Neglik om lujas melekaz i toziavonaine , ka niken ei zavodind ridelta senke .Tedomehed paremba tedaba .
Janišanpoigaine tüništui , Kondjaine oti ičeze čaškan čajunke , i hö udes zavodiba kacta toine toiženke vändajihe tähthiže , miččed hoštatiba mustal ösijapäluižel .
– Kaik-se nece ei ole oikti , – siliti hahlakast korvad Kondjaine . – Laske , lankteba nened meteoritad . No siloi mikš ned lankteba ?Min täht niile langeta ?Ištuba ned taivhal tünäšti , voib olda čajud joba , a sid’ zavodiba langeta .
– Ka ei ! – maihuti Neglik käbälal . – Ned ei langekoi muite . Kundle , Kondjaine , necidä kaiked om jüged sel’genzoitta , paremba minä andan sinei kirjan i ...
– Möst ! Möst tähtaz lankteb !– Janišanpoigaine barabaniškanzi käbälil stoladme .
– Nece ei ole tähtaz . Nece om meteorit .Tähthad ei langekoi maha , – sanui Neglik Janišanpoigaižele .
– Ka mitte ero om ! Lankteb-žo !– libui Kondjaine ištimelpäi . – I ani meidennoks lendab .
– Kaičegatoiš ! – jokseškanzi Janišanpoigaine honusedme . – Nügüd’ ani laskese meiden päle !
Neglik pil’kištihe kactes lendajaha taivhalpäi objektaha .
– Ole hilläšti ! Kacu paremba kut čomašti lendab !
Hö ühtes ištuiba iknanno , ei voinugoi ani kubahtada mugoižes čomudespäi , i kacuiba , kut hoštai čokim jatab ičeze jäl’ghe hobedakahan pit’kän händan ötaivhal .Letes mecröunannoks , nece čokim iškihe maha i lämoiti kaiken mecan , kuti penikaine päiväine .
Neglik , Janišanpoigaine i Kondjaine joksiba pertišpäi mecanröunale , tuliba sijannoks , kuna lanksi avaruz’objekt , i čududelihe .
Ei suren kopan keskuses , läz Neglikan pertid , venui i muhazi sebranikoile lujas penikaine Tähthaine .
–Tervhen !– sanui Tähthaine sebranikoile . – Minä olen Tähthaine .
– A mö olem Neglik , Janišanpoigaine i Kondjaine .
– Sädi tervhen Kondjaine i lendi Tähthaižen vilus maspäi .
– Varasta , sinä , nacein , oled meteorit ! Tähthad ei langekoi maha , – sanui Neglik .
– Tobjamalaz – ei langekoi , – hökkähti Tähthaine . – A minä naku lanksin .
– Void-ik siloi sel’genzoitta , – keskusti Janišanpoigaine . – A kuna tö lasketoiš , ku ei maha ?
– O-o-o ... Mö em langekoi , mö lendam .Lendam ühthe čudokahaze sijaha , mitte om edahan täspäi .Minä völ en olend sigä , no sinna tahtoiba putta kaik tähthad mirus .Naku mö lendam-ki sinna , konz tuleb aig .
– A konz aig tuleb ? – küzui Neglik .
– Kaikutte tähthaine iče rižab , konz tuleb aig .
– Siloi mikš sinä laskihe maha ? – küzui Kondjaine .
– Minä olen mugoine pen’ , – opalas sanui Tähthaine .
– A vedovägi neciš maspäi om mugoi kova . Mindai vedi tänna , a iče leta täspäi minä en voi .
Sebranikad zavodiba meletada siš , kut voib abutada tähthaižele udes libuda kosmosaha , miše edemba jatkata ičeze matkad .
– A ku mö sindai tacim ülähäks ? – küzui Kondjaine Tähthaižel , mitte venui hänen käbälal .
– Hüvä , – hökkähti Janišanpoigaine . – Otam i koumen lujas tacim sindai .
Neglik vaiše kigluti päl .Hän ei voind uskta sihe , miše tähthad voiba lasktas maha .Neglik lugi äi kirjoid astronomian da fizikan polhe , no nikus ei sanutud , miše tähthad voiba lasktas maha .Vastkarin kaik tedomehed oma sidä mel’t , miše mugošt ei voi olda .I naku hänen edes Kondjaižen käbälal venui Tähthaine i ilokahašti hošti .
– Spasib ! Sur’ spasib teile !– sanui Tähthaine .
Neglik , Janišanpoigaine i Kondjaine otiba Tähthaižen i mi oli väged taciba sidä korktas ülähäks taivhaze .”Nägemoiš , Kondjaine ! Nägemoiš , Neglik !Nägemoiš , Janišanpoigaine !Spasib teile kaikes !”Muga se lendi edahan , jättes ičeze jäl’ghe hoštajan hobedakahan jäl’gen ötaivhal .A sebranikad seižuiba mecanröunal , maihutiba käbälil i kacuiba , kut Tähthaihe libui kaik ülemba i ülemba maspäi röunatomannoks raštvoiden taivhannoks .
Raštvoiden tähtaz (Sarn)
вепсский
Младописьменный вепсский