ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Maria Košeleva. Kut kaimdad mänijad vot, mugoižen-ki uz’ linneb

Maria Košeleva

Kut kaimdad mänijad vot, mugoižen-ki uz’ linneb

вепсский
Младописьменный вепсский
Tal’vku om čudokaz ku. Ved’ se om voden lop, aig Uden Voden da Raštvoiden edel. Ristitud tegeba mänijan voden ühthevedoid, johtutaba hüvid azjoid, miččed oliba sil vodel, jätaba sihe pahoid johtutesid da varastaba Uden Voden čudod. Kaikjal om praznikaline il’mišt, pertid da laukad om čomitadud erazvuiččil čomitesil, rahvaz ostab lahjoid sebranikoile da heimolaižile, meletab hüvüdes. Sen il’mišton abutaba tehta mugažo erazvuiččed Uden Voden azjtegod, miččid vedetas kaikiš organizacijoiš, školiš da päivkodiš.
No muga om ei vaiše nügüd’, ende rahvaz uskoi neche noidasižehe aigaha, eskai enamba ku nügüd’aigaližed ristitud. Niiden täht oli lujas tärged kut mänetaba necidä aigad Uden Voden edel da jäl’ghe. Sid’ tegiba erazvuiččid veroid, miše udes vodes elo oliži hüvän da satusekahan. Ku veslemba norišt mäneti aigad, sid’ paremba oli sen muga kuctudslavutnost’”, sid’ paremban oli tulii voz’.
Sen pohjan tal’vkun lopus Nuori Karjala- da Karjalan rahvahan sebroiden aktivistad jo jäl’geližen kerdan tegiba jogavoččen Ropivoetno-ehtan, miččehe ühtniba tutabad kaikile suomalaižugrilaižed muzikaližed gruppad. Tarbiž sanuda, miše necil vodel praznikan tegijad ühtenzotiba kaks’ azjtegod ühthe. Ropivoetno-ehtan edel oli Päiväine pezasfestival’. Sil kaik tahtnikad voiba kargaita horovodoiš irdal, väta rahvahaližihe vändoihe da ühtneda erazvuiččihe mastar’-klassoihe. Ozutesikš, openziba paštmaha sul’čnid, tehmaha karjalan rahvahan flagan da äi toižid erazvuiččid melentartuižid azjoid.
Kaik se proidi ühtes Petroskoin klubas. Praznikale kerazihe äi ristituid, miše ihastuda, kundelta hüväd muzikad, kosketadas sebranikoidenke da muite hüvin mänetada aigad. Kaik praznikan adivod voiba tundištadas karjalaižidenke veroidenke, arboidenke da vändoidenke. Neiččed arboiba tulijaks vodeks, vediba paikan alpäi astjad predmetoidenke, mitte predmet putubmugoine voz’ linneb. Ken oti astjan renghankese mehele mäneb, kenele putui saharadsil elo magukahan linneb. Praznikan pähengin oliba vederistmiden akad da noidasine Sündü (karj.) tegiba kaiken, miše nikenele ei olnuiži tuskukaz da kaičiba ei vaiše praznikaližen, no noidasižen-ki il’mišton.
Kut i tobjimalaz, Ropivo-etno-ehtale tuli äi lahjakahid muzikaližid sebroid. Niiden keskes oli Ondreirep-muzikmez’, kudamb pajatab karjalaks, venänkeline Kuter’ma-pajosebr, tutab kaikile Ropivo-ehtan adivoile Sattuma-jouk da vepsläine Noid-pajosebr. Kaik adivod ihastusiš da hüviš meliš kundliba nenid pajosebroid, kargaižiba da pajatiba pajoid ühtes. Mugažo Čičiliuškutätüteatr ihastoiti adivoid ičeze ezitusel.
Homendesel oli jo sügüz’line , irdal oli märg da hahk. No praznikan lopuks irdal jo päni lunt, i äkkid tegihe tal’vesižeks. Naku mugoine om meiden rahvahiden noidvägi! Voib sanuda, miše praznik oli lujas melentartuižen da čoman. Kaik kaimziba mänijad vot kaikiden sändoiden mödhe. Praznikan tegijad da adivod uskoba, miše uz’ voz’ linneb ilokahan da ozakahan kaikiden täht!