Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Irina Nikitas. Kut kaži varjoiči pertin, a koir taboiteli hirid
Irina Nikitas
Kut kaži varjoiči pertin, a koir taboiteli hirid
вепсский
Младописьменный вепсский
Eli-oli ühtes
küläs kaži .Hän oli lihav da lašk , ei tahtoind enamba taboitelda hirid .Kacub , a koir ei tege nimidä kogonaižen päivän , vaiše öl nutab , a emäg andleb hänele pudrod i luid , i kaik oharatkad .Kadehtiškanzi kaži .
Kerdan ehtal tuli hän koirannoks da sanui :
– Sinei om hüvä eläda , sinä nimidä ed tege , a sad sömäd .
Koir sanui vastha :
– Nece sinei om hüvä eläda – sinä magadad lämäs , sindai kaiken silitadas .Ka vajehtagamoiš !
Kaži hökkähti i mäni koiran kodaha , a koir tuli pertihe .Kaži venub koiran kodas ihastusiš .Voib magata kuverz’ taht , niken ei koske händast , ei kükse sijalpäi .Tuli ö , irdal tegihe vilu .No kažile oli läm’ koiran kodas ičeze karvakahas pövus .Ühtnägoi hän kuleb : ken-se libub päliči aidas .Hän kacuhti kodaspäi i nägišti , miše veraz mez’ ličihe ezitanhale da kaclese , kukitelese .
”Nece om vargastai !” – el’genzi kaži . Hän furskahtaškanzi tundmatoman ristitun päle , a se ei kacuhtand-ki .Zavodi kaži näukta , no kažin än’t niken ei kulend pertiš .Kažile tegihe opak , hän meletaškanzi , midä tegiži koir .Kaži gurbastihe , lendi karvakahan händan i kut hüppähtab vargastajan päle !A se vaiše potkaiži kažin da muga äjal , miše kaži eskai rambičeškanzi .
Sil aigal kodiš koir joi maidod kažin staucaspäi , kärauzihe čogas päčinno , lämbitelihe da uinzi , kattes nenan händal .No öl händast noustati hil’l’ kabičuz .Koir avaiži sil’mäd , vedouzi nenal – mujub hirile !Ka muga i om – ištub hir’ stolal da hruputab leibän korid .”Nece om minun rad ” – meleti koir i hüppähti hiren päle .
Stolal seižuiba čaškad , čainik da kattud käzipaikal blöd pirgoidenke .Koir hüppähti stolale , čaškad lanksiba heläiten lavale , händal sordi blödan pirgoidenke , čainik kukerzihe .
A hir’ pageni stolalpäi i peitihe .Koir käraidaškanzi , nutaškanzi pertiš .Ižandan laps’ heraštui ičeze kätkes i värižeškanzi .Emäg tuli :
– Lähte tägäpäi , koir !
Hän oti vastan da löškanzi koirad .Emäg küksi händast verajan taga .
Rauk koir joksi irdale da nägišti : ezitanhal om veraz mez’ .Nutaškanzi koir , loihe vargastajaha da hambasti alemba sel’gäd muga , miše hän hüppähti üliči aidas i joksi poiš .Koir nuti jäl’ghe da mäni ičeze kodaha , kus oli tün’ , i niken ei lönd vastal .
A kaži pördihe pertihe , kus oli ningoine kobu : laps’ kidasti muga , ka niken ei voind händast kel’ta , a kesk lavad keitimpoles ištui hir’ da söi lanktenut pirgad .Hüppähti kaži i kerdalaz lainzi hiren .Jäl’ges hän mäni honusehe , ištuihe da korkotaškanzi – pajataškanzi ičeze kažin pajoid .Laps’ tüništui , heiti värun i uinzi .
A kaži meleti noldes satatadud lapašt : ”Mikš minä en jänd kodihe ?”.
Kut kaži varjoiči pertin, a koir taboiteli hirid
вепсский
Младописьменный вепсский
–
–
–