Тексты
Вернуться к списку
| редактировать | удалить | Создать новый
| История изменений
| Статистика
| ? Помощь
Parm da kozad
Источник:
Vepsäks kändi Maria Mironova, Kodima. № 6, 2018, с. 8
Parm da kozad
вепсский
Младописьменный вепсский
Karjalaine sarn
Eli-oli armotoi prihaine.
Mäni hän paimneks, paimendamha kozid, miše hot’ kut-se sada den’goid sömäha.
Kerdan hän ajab kozid siriči rugihižes pöudos.
A kozad üliči aidas ličihe rugiheze.
Jokseli prihaine niiden taga, kidasti muga, miše kadoti änen, a nenakahad kozad kuti hödhüvin jokseleba rugižes sinna-tänna i topsiba tähkid.
Ištuihe paimen kivele i voikaškanzi.
Tuli hänennoks orav i küzub:
– Midä sinä voikad, prihaine?
– En voi küksta kozid rugihespäi.
– I gor’ad-se?
Minä sid’-žo küksen niid!
– sanub orav i zavodi hüpta pöudonnoks.
Jokseli, jokseli koziden taga, lujas väzui.
Ištuihe sirhe i voikaškanzi.
Voikaba kahten.
Tuleb reboi i küzub:
– Midä voikat?
– Ka em voigoi kozid küksta rugihespäi.
– Naku mitte bed om!
– sanub reboi.
– Minä niid teravas küksen!
Jokseli reboi, jokseli koziden taga, väzui, ištuihe sirhe i zavodi voikta.
Voikaba koumen.
Astub mecaspäi kondi.
– Midä tö voikat?
– küzub.
– Kut-žo meile ei voikta.
Nikut em voigoi kozid küksta rugihespäi.
– Penikaižed tö olet!
Et voigoi küksta.
Minä abutan teile.
Kondi zavodi libuda üliči aidas i murenzi sen.
Zavodi joksta koziden taga, a ned – erazvuiččihe polihe – ladi tabata niid!
Möraidab kondi, jokseleb pöudodme, enamba mi kozad topsib rugišt.
Väzui lujas.
Pördihe niminke.
Ištuihe sirhe paimnenke, oravanke da reboinke i voikaškanzi gor’aspäi.
Voikaba nellän.
Lendab siriči parm.
– Om ilokahašti, – sanub, – mugomad sured, a voikat.
Ken teid abidoiči?
A ned ühthe än’he sanuba:
– Nikut em voigoi kozid küksta rugihespäi!
– Minä abutan teile, – sanub parm.
– Kuna sinei!
– sanub vastha paimen.
– Minä küksin – en voind küksta, orav küksi – ei voind küksta, reboi küksi – ei voind küksta, eskai sur’ kondi ei küksend...
A parm kut buzaidaškandeb:
– Minä küksen!
– i lendi pöudole.
Kut kulištiba kozad, miše parm lendab niiden päl, eskai hüppäten joksiba, üliči aidas hüppiba i tele joksiba!
A parm kaik niiden päl kehkeroičeb i buzaidab:
– Naku minä teile!
Paimen oti ragan i jokseškanzi koziden taga.
Eskai spasibod ei ehtind sanuda ičeze abunikoile.