Тексты
Вернуться к списку
| редактировать | удалить | Создать новый
| История изменений
| Статистика
| ? Помощь
Ol’ga Žukova.
Kut mö kuzen valičim
Источник:
Verez tullei, 2018, с. 100
Ol’ga Žukova
Kut mö kuzen valičim
вепсский
Младописьменный вепсский
Uden voden praznikaks tat toskeli mecaspäi kodihe kuzen.
Hänen Ondrii-poig tahtoi lujas necil kerdal mända tatanke.
– Tatoi, ota mindai mecha kuzen tomha, – pakičihe poig.
– Mängam, – sanui tat, – vaiše tarbiž suksed sada.
Ondrii löuzi ihastusiš pigašti suksed ičeleze i tatale.
Hö paniba suksed jaugaha i läksiba mecha.
Ondrii kacub: ümbri kaik om lumes – penzhad, pud – ei voi el’geta, kus mi om.
– Kacu, poig, – heikahti tat, – nece lumesine mätaz om pen’ puhut.
Tat tabazihe barbas i zavodi pudištada, sortta lunt.
Lumi lanksi, ozutihe kuzine.
– Oh, ka sil oma lujas harvad oksed ühtes polespäi.
Em otkoi necidä.
– Raukaine kuz’, – sanui Ondrii, – nügüd’ kül’mäb ičeze lunipövuta.
– Ei kül’mä, pigai möst paneb lunt i katab sidä, – sanui tat.
– A kutak meile valita čoman kuzen?
Kuni ed sorda lunt, ed nägišta, mitte se om.
Ala holdu, poigaine, mö pakičem kuzel prostida meid, miše kosketim sidä hödhüvid.
– Ka, necen voim tehta, – ihastui prihaine.
– Kuzine, prosti, ala kurktu meiden päle!
– Tarbiž löuta kuz’, mitte kazvab eriži toižiš puišpäi, – nevoi tat.
– Sil oksaižed-ki linneba oiktad kaikiš polišpäi.
– Kacu, sigä om eriži seižui kuz’, – heikahti Ondrii.
– Ka, nece om čoma, oksikaz.
Necile kuzele andam parahiman sijan pertiš.
Panem sen vädraha, maha, valaškandem vedel, i se ihastoitaškandeb meid hätkemba.
Ondrii astui hüviš meliš tagaze kodihe, ved’ hö tatanke oliba valičenuded kaikid čomemban kuzen.
Paneškanzi lunt, i Ondrijale tuli pähä meletuz, miše lumi katab möst i uinotab heraštoittud kuzižid.