Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Mehed L’udmila . Kezäpäivät Marfa-buaban luo
Mehed L’udmila
Kezäpäivät Marfa-buaban luo
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
Minun
buabo Bogdanova Marfa Mihailovna rodivui 12.heinykuudu 1893, a kuoli 8.kezäkuudu 1985.Hänel oli silloi 92 vuottu .Buabo sai 12 lastu .Kogo ijän buabo eli Jessoilas da sinnegi händy pandih muah .
Tänäpäi minä havačuin aijoi .Näin unis omua lapsusaigua .Unis näin Marfa-buaban , kuduadu ei ole täl ilmal jo mondu vuottu .Kerras mustoh tuli lämmiä mustelmua lapsusaijas ...
Buabo helläh silittäy minun piähytty .
– L’usen’ka , nouze ! L’us’a , val’l’oit da čihoičuaju ollah jo stolal .
Minä vägehes avuan silmät .Magavosijan vieres seizou da muhizou pieni kazvol buabo .Hänel piäs ainos on valgei paikku , peredniekky , pitky mustu jupku da kirjavu bluzku .Nenäh tulou vaste zavaritul čuajul da val’l’oil .Minä nouzen , pezevyn da terväh istummos stolah .Buabo kovah silmäilöy minuu .
– Risti silmät enne syöndiä !
Midälienne šupettajen häi kiändyy .Hänel ei ole mieldy myö , ku nuoret unohtettih Jumalan , ei musteta panna malittuu da ristie silmät enne syöndiä da ruadoh ottavujes ...Minä kerras nouzen , ristin silmät , šupettajen panen malittuu .Panna mustoh malitun “Tuatto meijän ” buabo käski silloi , konzu minä odva vai maltoin paista .
Sit buabo valoi čuajuu tovellizes samvuaraspäi .Se on suurimaha da läpettäi .Höyry nouzou samvuaran pienes kannes .Letut ollah räkitynnyöt buite kruuživot , himoittau kerras syvvä net .
Stolal on zuaharipalazet da piihtet , ku vois sidä pilkuo , varen’n’u mal’l’as .Kannates on bankas , kunnivopaikal , se on susiedan lehmän maijos .Kyläläzien huondesvero on valmis .Myö suurel himol syömmö lettuu varen’n’anke , juommo hiilavua duuhukastu čuajuu .Lämmin leviey rungua myö .Hedi rodieu hyvä mieles .Tavan mugah , stolan tagan syömmö vaikkani .Minä kiitän buabua magies huondesveros da ukkuan händy šokkah :
– Passibo , Marfa-buabo .
– Ei mil . Mene Jumalanke , vastuau häi .
Buabo pyhkäldäy leibymurut stolalpäi torielkah da panou sen pihale linduloile syödäväkse .
Sit myö šuorivummo : panemmo piäle suappuat da paikat , pindžakot , otammo poimičut da lähtemmö marjah da sieneh .Astummo kaidua troppastu myöte , meis ymbäri ollah igivahnat kuuzet da huavat , linduzet pajatetah omii pajoloi , mehiläzet böristäh sirieninkarvazen horman piäl .Troppazen reunoil kazvetah päivykukkazet da kellozet , net häilytetäh piälöi , kuivat oksat račketah jalloin al .Tuuli humizou puuloin ladvois da pajattau omua pajuo .A huigietoi mödžöi n’okkailou kibieh käzii , rožua da niškua .Minä ajan sidä iäre koivuoksazel .Mečäs on oma muuzikku , oma muailmu .
Buabo kovah käsköy minule :
– Kačo jalloin al , L’us’ka .Sie maduo voibi olla .
Myö astummo mečän sydämeh .Ozutetahes buolumättähät .Marjat ollah muzavanruskiet , suuret , lehtet ollah mehevät , kirjavat , vihandat .Rubiemmo keriämäh marjua poimiččuloih .Sentämän čuasun mendyy buaban poimičču on jo täyzi marjua , a minun – puolekse vai .
– Vot lašku olet , L’us’ka ! nagrau buabo , – Olgah , avvutan sinule !
A minä en nagra , huigei on .Minä en malta ravieh kerätä marjua .Ruadajen yhtes kerätes meil terväh rodieu täyzi poimičču buolua .
– Nygöi pidäy gribuagi eččie , sanou buabo .
– L’us’a , astu troppastu myö da älä mene nikunne loitokse , a minä lähten loitomba meččäh valgeigribua eččimäh , sanou buabo .
Minä suostun da hil’l’akkazin astun troppua myö .Kerras jalloin al näin keldusienien perehen , kui keldazet nybläzet net nävytäh muzavis hapannuzis lehtilöis .Terväh painuin niidy leikkuamah .Vähäzen aigua mendyy uvvessah minuu vedelöy : valgei čoma griba on huavan al .Minä leikkuan sen ihan juuren alle .Ihaillen minä unohtan oman poimičun da juoksen troppastu myö da kirrun :
– Buabo , minul on valgeigribaine !Buabo !
Marfa-buabo tuli minule vastah , kiitti hyväs ruavos .
– A kusbo sinun poimičču on ?
Minä tostimmos :
– A-voi-voi !Jätin sen huavan alle , kus lövvin valgeigrivan .
Buabo istuttau minuu kandozele , a iče lähtöy eččimäh unohtettuu poimiččuu .Hänel poimičus ollah čomat da vägevät valgeigrivat .Buabo toi marjat , a sit myö joimmo čuajuu st’oklubankas (enne ei olluh termossua ).Čuaju on ylen magei .Myö huogavummo , bolbetammo , pagizemmo griboih nähte , kus da mittuzet kazvetah da menemmö järilleh kodih .Mečäspäi mennes buabo azettuu , ristihes , kumardahes muassah da kiittäy Jumalua da mečänižändiä lahjois : marjois da grivois .
Illal myö yhtes sellitimmö sienii da buolii , keitimmö gribarokkua .A enne muate menendiä , seizatuimmo polvilleh da panimmo malittuu vahnan obrazan al , kudai jo mondu vuottu ripui suuren pertin ezičupus .Sit menimmö muate magavosijah , kudual oli pansariverko da heinäs luajittu matrassu .Nenäh magieh tuli heinäl .Magaimmo hyvin da suremata .Mugai mendih kezäpäivät kyläs buaban luo ...
Oma randaine
Syvät järvet , meččy da ahot
Pihl’uan kudrit kevätsavus .
Koiheinän da imičun duuhu ilmas
Čomembua kohtua en lövvä nikus .
Kunnegi ajanen , kunne mennen ,
Sinun jovet minun silmis ollah –
hillaine huondes Čalna-joven piäl
dai ruskei päivänlasku illal taivasrannal .
Armas randaine , sinuu ihailen ,
Nengomua čomuttu ei lövvy nikus .
Armas randaine , sinus en eruo –
ijäkse miellytti sinun čomevus .
Kezäpäivät Marfa-buaban luo
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
–
–
–
–