ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Vuvil’tu-hir’

Vuvil’tu-hir’

вепсский
Младописьменный вепсский
(eskimosolaine sarn)

Joksi reboine Vuvil’tu-hiren jäl’ghe.
Vuvil’tu joksi, joksi da nägebreboi om jo lähen. I hir’ hotkas libui surele kivele.
Vuvil’tu ištui kivel i säraiži varaidusespäi. A reboine veri kivennoks da varastab, konz hir’ surdub ištta kiven päl i laskese alahaks.
Paremba minä kolen näl’gha, mi reboi söb mindai, – meleti Vuvil’tu, – tarbiž midä-se tehta.
Meleti Vuvil’tu, meleti, kut manitada reboid, i tuli hänele päha üks’ azj. Hän hüppiškanzi kivel i pajataškanzi:
Pi-pi-pi!
Pi-pi-pi!
Mikš sinä tegitoi mugoižeks veslaks? küzui reboi.
Minä nägen: mecnikad astuba tänna keihad da taugad kädes.
A mitte sinun , miše tuleba tännä? küzui reboine.
A kutak! sanui Vuvil’tu, – konz tuleba necehe kivehesai, kaiken tegeba lämoid i ištusoiš sömha. Voib olda, minei-ki midä-ni jäb.
Ištusoiš-ik mecnikad necen kivennoks? küzui reboine.
Ka, tägä, kus sinä venud! sanui Vuvil’tu.
Tedad-ik midä, – sanui reboi, – minei tarbiž mända longile. Lähten-ko minä kalatamha.
Libui reboine da hilläšti mäni, a sid’ hotkemba da hotkemba. Muga i pageni reboi tundraha.