Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Valentina Kondratjeva. TÖNČÖI
Valentina Kondratjeva
TÖNČÖI
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
Mibo on
tönčöi , tiijättögo , hyvät rahvas ?A se on syömine , kudamua azutah buolas da kagrazes jauhos .Kagraine vil’l’u livotetah hiilavas suolazes vies , valutetah , kuivatah , jauhokivel jauhotah .Sit vai pieksä buolumuarjanke da syö .Syömine on ylen magei , ristikanzale pättävy , se andau vägie , rungale tervehytty .Istin on tozi !A mindäh sendäh , gu minä , Tönčöin Miikul , iče syön da suvaičen tönčöidy .Ga midä minä – kai minun rodukundu hos luzikku tönčöidy suuh pannah joga päiviä .Vikse sendäh rovus yhtet poigulapset roijah .Dai taloile meijän hierus annettih nimi Tönčöin taloi .Tönčöin miehet kai ollah järiet , korgiet kazvol , hardiet da rožat leviet .Jallat , en sano viärät , ga nengozii hardieloi da rožii kannella ei ole diivu , voijah vähäzelgi plönkästiäkseh .A se ei ole suuri viga !Konzu myö vellekset astummo hieruu myö , a meidy on seiččie , rahvas kačotah da sanotah :
– Tönčöin poijat astutah , kai mua särizöy , dai piha valgenou , gu rožat ruskotetah .
Mi on pruazniekkua hierus , en sano , ku emmo juo .Ryyppiämmö , ga kuni Tönčöin mies kuaduu , kai hierun miehet kuavutah , Tönčöin , gu streppanat .Mučoit meil , velleksil , ollah čomat , näbiet , rutot , vesselät , da sežo tönčöidy suvaijah !Hieru ei ole suureččaine , ei ni pieni ole , seiččie on vai Tönčöin taloidu .Nygöi hieruugi ruvettih sanomah : "Tönčöin hieru ".
Ga meidy Tönčölöi , uskokkua vai , jo 33 hengie on : Timoi-died’oi , Duarju-buabo , Van’a-tuatto , Man’a-muamo , meidy seiččie vellesty , seiččie neveskiä .Meil velleksil , vahnembal Griišal on kolme poigua , Mišal , Pešal , Johoral , Paušil , On’kal kaksin poijin , a minul vai yksi .Minä kaikis nuorin olengi .Tänäpäi aijazel huondeksel vein mučoin In’an lapsensuandukodih , poigua suamah .Nygöi viestii vuotan .Joga vellel on oma kodi , minä perehenke vai elän vahnembienke , buabo da died’oi yhtes meijänke .Kodii suurendimmo , jatkoimmo , on välliä kaikile , dai abu toine toizele ei ole liigu .
Tänäpäi on pyhäpäivy , kaikin kois , a ruado ei käis pyzy , kaikin vuotammo viestilöi .Paušin mučoi Ol’ha meijänke huondeksel natodielo ajoi linnah , hänel sie vahnembat eletäh , tiijustau minun In’ua da viestit tuou .
Hil’l’ah tänäpäi aigu menöy , ruavonke matkuau , et ehti ni silmiä lipahuttua .
– Ken sie senčois kolizou !
Oi , Ol’ha , sinägo ?Midä sanot ?Mittuzet viestit toit ?
– Viestit , Miikul , ylen hyvät , sinul tytär !
Neiččukkaine-anheline !
– Kui se tytär , mindäh tytär ...?
suun avain , istun huaristan , ajattelen , mis viga .Piäh härähtih : "Mis , mis , tänäpäi tönčöi jäi syömättäh !"
Agu buaboloil hyvä mieli !Died’oit sežo muhuu pannah trihkajen , minun čurah kačahtellah , vuotetah , midä sanon .A midä sanot ?Nouzin seizoi , nostin piän korgieh da koval iänel sanoin :
– Poigua joga toine maltau azuo , a minä tytärdygi !Minul poigu da tytär !Moine rodih hyvä mieles , vot olen moločču , dai In’a minun , armas naine , moločču !Andakkah vai Jumal kaikile tervehytty !A tönčöidy yksikai rubien syömäh dai teile kehitän !
TÖNČÖI
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
–
–