Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Uško ta Jumalan lupauš

История изменений

22 августа 2023 в 10:59 Нина Шибанова

• изменил(а) текст
  ¹³Jumala lupasi Aprahamilla ta hänen jälkiläisillä perinnökši koko muailman – ei šentäh, kun Aprahami eli Sakonan mukah, vain šentäh kun Jumala hyväkšy hänet ušon takie. ¹⁴Niätšen kun tämä lupauš perinnöštä kuuluis vain niillä, ket eletäh Sakonan mukah, niin šilloin uško ois tyhjä ta lupauš ei merkiččis mitänä. ¹⁵ Sakonan rikkomini noššattau Jumalan vihan; ka kun Sakonua ei ole, ei ole šen rikkomistaki. ¹⁶ Niin jotta kaikki rippuu ušošta.^ Jumalan lupauš käypi toteh ušon kautti šentäh, kun še on Hänen lahja.^ Lupauš on voimašša ta kuuluu kaikilla Aprahamin jälkiläisillä, ei vain niillä kellä on Sakona, a niillä niise, kellä on Aprahamin uško. Aprahami on miän kaikkien tuatto, ¹⁷niin kuin Pyhissä Kirjutukšissa Jumala šanou häneštä: «Mie olen luatin šiut monien kanšojen tuatokši». Täh Jumalah Aprahami uško, Häneh, kumpani elävyttäy kuollehet ta kuččuu olomattomat olomah. ¹⁸Aprahami toivo, jotta šuau lapšen, vaikka toivuo ei ollun.^ Hiän uško, jotta häneštä tulou monien kanšojen kantatuatto näijen hänellä šanottujen šanojen mukah: «Šiula tulou ylen äijän jälkiläisie». ¹⁹Hiän lujašti uško näih šanoih, vaikka hiän, läššä šatavuotini, tiesi, jotta hänen runkonvoimat on šammuttu ta Sarran kohtu on jo kuivan. ²⁰Aprahami ei mänettän uškuo, ei epyällyn Jumalan lupaušta, vain pisy lujana ušošša ta anto Jumalalla kunnivon. ²¹Hiän oli varma, jotta Jumala voit ruatua šen, mitä oli luvannun. ²²Šentäh Jumala hyväkšy Aprahamin hänen ušon tähen. ²³Kuitenki näitä šanoja ei ole kirjutettu yksistäh Aprahamilla, ²⁴kun meilä niise. Myöki kelpuamma Jumalalla, kun ušomma Häneh, ken noššatti kuollehista miän Hospotin Iisussan Hristossan. ²⁵ Jumala anto Hristossan kuolla miän riähkien takie ta noššatti Hänet kuollehista, jotta myö kelpuasima Jumalalla.

22 августа 2023 в 10:45 Нина Шибанова

• создал(а) текст
• создал(а) перевод текста
• создал(а) текст: ¹³Jumala lupasi Aprahamilla ta hänen jälkiläisillä perinnökši koko muailman – ei šentäh, kun Aprahami eli Sakonan mukah, vain šentäh kun Jumala hyväkšy hänet ušon takie. ¹⁴Niätšen kun tämä lupauš perinnöštä kuuluis vain niillä, ket eletäh Sakonan mukah, niin šilloin uško ois tyhjä ta lupauš ei merkiččis mitänä. ¹⁵ Sakonan rikkomini noššattau Jumalan vihan; ka kun Sakonua ei ole, ei ole šen rikkomistaki. ¹⁶ Niin jotta kaikki rippuu ušošta. Jumalan lupauš käypi toteh ušon kautti šentäh, kun še on Hänen lahja.^ Lupauš on voimašša ta kuuluu kaikilla Aprahamin jälkiläisillä, ei vain niillä kellä on Sakona, a niillä niise, kellä on Aprahamin uško. Aprahami on miän kaikkien tuatto, ¹⁷niin kuin Pyhissä Kirjutukšissa Jumala šanou häneštä: «Mie olen luatin šiut monien kanšojen tuatokši». Täh Jumalah Aprahami uško, Häneh, kumpani elävyttäy kuollehet ta kuččuu olomattomat olomah. ¹⁸Aprahami toivo, jotta šuau lapšen, vaikka toivuo ei ollun.^ Hiän uško, jotta häneštä tulou monien kanšojen kantatuatto näijen hänellä šanottujen šanojen mukah: «Šiula tulou ylen äijän jälkiläisie». ¹⁹Hiän lujašti uško näih šanoih, vaikka hiän, läššä šatavuotini, tiesi, jotta hänen runkonvoimat on šammuttu ta Sarran kohtu on jo kuivan. ²⁰Aprahami ei mänettän uškuo, ei epyällyn Jumalan lupaušta, vain pisy lujana ušošša ta anto Jumalalla kunnivon. ²¹Hiän oli varma, jotta Jumala voit ruatua šen, mitä oli luvannun. ²²Šentäh Jumala hyväkšy Aprahamin hänen ušon tähen. ²³Kuitenki näitä šanoja ei ole kirjutettu yksistäh Aprahamilla, ²⁴kun meilä niise. Myöki kelpuamma Jumalalla, kun ušomma Häneh, ken noššatti kuollehista miän Hospotin Iisussan Hristossan. ²⁵ Jumala anto Hristossan kuolla miän riähkien takie ta noššatti Hänet kuollehista, jotta myö kelpuasima Jumalalla.