Тексты

Вернуться к просмотру | Вернуться к списку

Iisus ozutase Emmausan tel

История изменений

21 марта 2022 в 18:25 Nataly Krizhanovsky

• изменил(а) заголовок перевода
  с Iisus ozutase Emmausan tel
  на Лука 24:13-35

13 сентября 2020 в 19:04 Валентина Старкова

• изменил(а) текст
  ¹³Necil-žo päiväl kaks’ openikoišpäi astuiba külähä, kudamban nimi oli Emmaus, kunasai oli kuz’kümne stadijad Jerusalimaspäi. ¹⁴Hö pagižiba kesknezoi kaikes, midä oli tehnus. ¹⁵Konz hö pagižiba i küzeliba kesknezoi, Iisus iče läheni heihe i läksi heidenke. ¹⁶No heiden sil’mäd oliba kuti sogenuded, hö ei tundištanugoi händast. ¹⁷Iisus küzui heil: «Miš tö pagižet? Mikš tö olet pahoiš meliš?» ¹⁸Toine heišpäi, kudamban nimi oli Kleopa, sanui: «Sinä-k oled Jerusalimas üksjaine kaikiš sinna tulnuzišpäi, ken ei teda, midä sigä om nenil päivil tehnus?» ¹⁹«A mi om tehnus?» – Iisus küzui. Hö sanuiba: «Ka se, mi om tehnus Iisusale Nazaretaspäi. Nece mez’ oli Jumalan sanankandai, vägev sanoiš i tegoiš Jumalan i kaiken rahvahan edes. ²⁰Meiden ülembaižed papid i valdanpidäjad andoiba sudida händast surmale i nagloita händast ristha. ²¹No mö panim ičemoi nadejad sihe, miše hän oli se, kudamb andab valdan Izrail’ale. I nece völ ei ole kaik. Tämbei om jo koumanz’ päiv, konz kaik nece tegihe,| ²²a nügüd’ erased naižed meiden sebraspäi sanuiba meile čudon. Aigoiš homendesel hö kävuiba kaumale,| ²³no ei löudnugoi hänen hibjad. Konz hö pördihe, ka sanuiba: heile ozutihe angelad i sanuiba, miše Iisus om eläb. ²⁴Erased meišpäi mäniba kaumale i löuziba sigä kaiken muga, kut naižed oliba sanunuded. Iisusad hö ei nähnugoi.» ²⁵Siloi Iisus sanui heile: «Voi teid meletomid i el’getomid! Kut hilläs tö uskot kaikehe sihe, midä Jumalan sanankandajad oma pagižnuded! ²⁶Ei-ik muga Messiale pidi-ki mokitas i tulda ičeze hoštoteshe?» ²⁷I zavodides Moisejan i kaikiden Jumalan sanankandajiden kirjutusišpäi, hän sel’genzoiti heile, midä kaikiš Pühiš Kirjutusiš oli sanutud hänen polhe. ²⁸Konz hö oliba jo läz küläd, kuna astuiba, Iisus kuti ozuteli heile, miše tahtoib mända edemba,| ²⁹no hö seižutiba händast i sanuiba: «Jä meidenke. Zavodib jo ehttuda.» Ninga hän mäni heidenke pert’he i jäi sinna. ³⁰Konz hän oli heidenke sömäs, hän oti leibän, kiti Jumalad, lohkaiži leibän i andoi sen heile. ³¹Siloi heiden sil’mäd avaižihe, i hö tundištiba händast. No necen aigan hän jo kadoi heiden sil’mišpäi. ³²Hö sanuiba toine toižele: «Kut ei hüpähtanugoi meiden südäimed rindhišpäi, konz hän tel pagiži meidenke i openzi meid, kut el’geta Pühid Kirjutusid!» ³³Sid’-žo hö libuiba stolan tagapäi, läksiba matkha i pördihe Jerusalimha. Sigä oliba nene üks’toštkümne apostolad i toižed, ked oliba heiden sebraspäi,| ³⁴i hö sanuiba: «Ižand todeks om eläbzunu! Hän ozutihe Simonale.» ³⁵Sid’ nene kaks’ openikad mugažo starinoičiba, midä tel oli tehnus i kut hö oliba tundištanuded Iisusan, konz hän lohkaiži leibän.
• создал(а) перевод текста

26 мая 2020 в 08:21 Andrew Krizhanovsky

• изменил(а) текст
  ¹³Necil-žo päiväl kaks’ openikoišpäi astuiba külähä, kudamban nimi oli Emmaus, kunasai oli kuz’kümne stadijad Jerusalimaspäi. ¹⁴Hö pagižiba kesknezoi kaikes, midä oli tehnus. ¹⁵Konz hö pagižiba i küzeliba kesknezoi, Iisus iče läheni heihe i läksi heidenke. ¹⁶No heiden sil’mäd oliba kuti sogenuded, hö ei tundištanugoi händast. ¹⁷Iisus küzui heil: «Miš tö pagižet? Mikš tö olet pahoiš meliš?» ¹⁸Toine heišpäi, kudamban nimi oli Kleopa, sanui: «Sinä-k oled Jerusalimas üksjaine kaikiš sinna tulnuzišpäi, ken ei teda, midä sigä om nenil päivil tehnus?» ¹⁹«A mi om tehnus?» – Iisus küzui. Hö sanuiba: «Ka se, mi om tehnus Iisusale Nazaretaspäi. Nece mez’ oli Jumalan sanankandai, vägev sanoiš i tegoiš Jumalan i kaiken rahvahan edes. ²⁰Meiden ülembaižed papid i valdanpidäjad andoiba sudida händast surmale i nagloita händast ristha. ²¹No mö panim ičemoi nadejad sihe, miše hän oli se, kudamb andab valdan Izrail’ale. I nece völ ei ole kaik. Tämbei om jo koumanz’ päiv, konz kaik nece tegihe, ²²a nügüd’ erased naižed meiden sebraspäi sanuiba meile čudon. Aigoiš homendesel hö kävuiba kaumale, ²³no ei löudnugoi hänen hibjad. Konz hö pördihe, ka sanuiba: heile ozutihe angelad i sanuiba, miše Iisus om eläb. ²⁴Erased meišpäi mäniba kaumale i löuziba sigä kaiken muga, kut naižed oliba sanunuded. Iisusad hö ei nähnugoi.» ²⁵Siloi Iisus sanui heile: «Voi teid meletomid i el’getomid! Kut hilläs tö uskot kaikehe sihe, midä Jumalan sanankandajad oma pagižnuded! ²⁶Ei-ik muga Messiale pidi-ki mokitas i tulda ičeze hoštoteshe?» ²⁷I zavodides Moisejan i kaikiden Jumalan sanankandajiden kirjutusišpäi, hän sel’genzoiti heile, midä kaikiš Pühiš Kirjutusiš oli sanutud hänen polhe. ²⁸Konz hö oliba jo läz küläd, kuna astuiba, Iisus kuti ozuteli heile, miše tahtoib mända edemba, ²⁹no hö seižutiba händast i sanuiba: «Jä meidenke. Zavodib jo ehttuda.» Ninga hän mäni heidenke pert’he i jäi sinna. ³⁰Konz hän oli heidenke sömäs, hän oti leibän, kiti Jumalad, lohkaiži leibän i andoi sen heile. ³¹Siloi heiden sil’mäd avaižihe, i hö tundištiba händast. No necen aigan hän jo kadoi heiden sil’mišpäi. ³²Hö sanuiba toine toižele: «Kut ei hüpähtanugoi meiden südäimed rindhišpäi, konz hän tel pagiži meidenke i openzi meid, kut el’geta Pühid Kirjutusid!» ³³Sid’-žo hö libuiba stolan tagapäi, läksiba matkha i pördihe Jerusalimha. Sigä oliba nene üks’toštkümne apostolad i toižed, ked oliba heiden sebraspäi, ³⁴i hö sanuiba: «Ižand todeks om eläbzunu! Hän ozutihe Simonale.» ³⁵Sid’ nene kaks’ openikad mugažo starinoičiba, midä tel oli tehnus i kut hö oliba tundištanuded Iisusan, konz hän lohkaiži leibän.
• изменил(а) комментарий источника
  с Evangelii Lukan mödhe. Iisusan surm i eläbzumine 22:1-24:53. 24.
  на Evangelii Lukan mödhe. Iisusan surm i eläbzumine 22:1-24:53. 24. От Луки святое благовествование, Глава 24. Библия (Синодальный перевод). en=Luke|24