Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Valentina Libertsova. Anuksen päiväine. Vähäzel suarnu. 1
Valentina Libertsova
Anuksen päiväine. Vähäzel suarnu. 1
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
HUONDES
Nast’oi havačui hienozes hämäris .Mi hänen nostatti , ei ellendännyh .Ga ni sellittämäh , ni paheksimah ei ruvennuh .Kehtuaugo lapsi allusaijal midätahto zobottie da paheksie , hänel sidä ei ni ole piäs – nouzi dai olgah !Kaččelih : sizär magai , uponnuh hural šokal pehmieh valgieh pielukseh , iänetä lekutti huulii , nosteli kulmii da lyhyösti muhahtelih , vikse midägi hyviä nägi unis .Ikkunzuavesin tagan vallotti , pertis sai nähtä kai lomut .Škuappu , kuduan tagan oli suuri oččuperti kahten ikkunanke , ottomankanke , ruadivonke čupus da pyöryžän stolanke .Ležankupäčči puoldu syväinseiniä yliči , tyttölöin magavosijan čurah vönyi jalgupuoli suuren loukonke alahan , kus talvel kuivattih kuatančoi da kezäl suurii sobii , gu ei homehtuttas .Konzu se oli puolelleh tyhjy , sinne sai peittyö elostajes , luadie lämmäh pezäzeh kodikas talvikodaine .
Čuppuh syndyi vahnu buaban sundugu , kuduan piäl riputtih mollembil seinil puupualičat tävvet kniigua : koikkien vastalpäi – lapsien , oigiemba , bokkuseinäl , – vahnembien .Nast’oi hos ei olluh suurehko , ga ehti tiijustua : parahat mieldykiinittäjät kniigat ollah net , kudamii vahnembat kielletäh lugie : eiga rubieu juovuttamah , dai silmät pahoi ruvetah nägemäh , gu niilöis vahnembien kniigois kirjat on hienombat , a iče net ollah sangiembat .
Ga voijahgo nämmä kielländät azettua tiijonsuvaiččijua lastu ?Vaigu sai jiähä pertih yksinäh , Nast›oi nouzi sundugale , tabai sangien kniigan da lugi tävven vačan , kuni vai ei ken libunuh pertih .Čupus päivypastopäivälgi oli pimiettävy , ga voibigo se azettua tyttyö , gu on nenga magei lugie , kui čomat piähenget suvaijah toine tostu , omua muadu , heijän elaigu on täyzi kaikenjyttysty šeikkua , paginua , vastavustu , keksindyö !Lapsien kniigoi tyttö sežo lugi , peittymätä , stolan tagan libo ottomankal , unohtujen puaksuh ei nähnyh , kui pimenöy , ei tostannuhes ližätä karasinlampah tuldu .Vahnembat kurketettih , ga oli midä oli .
Paha tapahtui keviäl , konzu heijän alguškolah tuli silmyliäkäri kaččomah lapsii , Nastin tarkastajes kai tabavui : "Kuibo oletto nengomal nuorel jo nenga rikkonuh silmät ?Vältämättäh pidäy pidiä očkat !"Tilai liečotippazet kymmenekse päiväkse da käski tulla Anukseh valliččemah st’oklii .
Nygöi jälles tippazien panendua tottu rodih nähtä vaigei , lugie jygei , hyppie da punaldellakseh rubei varaittamah .Tänäpäi tuli aigu loppie net muokat .Muga sanoi muamah hänele egläi – hyö kerävyttih matkah – Anukseh , linnah , kus Nasti vie nikerdastu ei olluh .Oppi kyzeltä buabal , mi se on da mittuine , ga häi vai käil viuhkai : "Iče näit , tirpa vähäine " da jatkoi omii jogapäiväzii kodiruadoloi .
Viruo jo ei olluh nimittustu vägie .Nast’oi hyppäi ikkunah , siirdi zuavesin .Niityn reunal , nägemättömän ojan piäl seizoi sageisagei udu , gu buabal rengis vaste lypsetty maido .Erähat udutilkuzet lekuttih , gu käzil viuhkutettih , kučuttih sinne .Ollougo tottu , vai smuttinou ?Tyttö juostozil hakkai suuren pertin ikkunah .Vahnembien magavosija jo oli kabrastettu ."Eigo hos minuttah ajettu linnah ?"
vilahtihes mieli , ga azettuo ei suannuh – ikkun oli avvoi : puhtastua pertin ilmu buabal oli himo enne čakkoi .A ikkunan tagan …Avoi-voi !Tozi suarnu !Peldo silmänlipahtukses muutui räkekse palavakse kaunehekse hurstikse !Eriluaduzet kybenet läikyttih kaikkien värilöin mugah .Se vikse kastieloi koskiettihes enzimäzet päiväzen sugahat , a lapsen levendetyt liečotippazil silmät ližättih kummastu kuvua .Täh oččupertih päivästy ei vie nägynyh , sentäh gu se oli , kui kaikis hierun karjalazis kodilois , suvipuoleh päi , a vot buabančupus da syöndypertis nygöi onnuako , kai kiehui kuldazes tules !
Avoi , a kunne liennöy mennyh neče udu ?Kai rebeili , palazet , gu pikoi pikkarazet tyttözet , lenneltih , lekutettih käzil , tahtottih sanuo midälienne tärgiedy ."Anuksen päivy , Anuksen pruazniekku , buiteku helähtih korvis .
– Mennemmö sinne !
Kaikin menemmö .Musta-musta !"Kuunelta ielleh dai ruohtie kyzellä ei suannuh ehtie nimidä – udu hävii , korvat salbai linduloin iänien aldo – päiväzenke havačui meččy , lekahutti puuloin ladvat , nostatti pezis kaikenjyttymät linnut , kuduat yhtes nostettih moine korgei hälineh , ga kai toizet luonnon iänet sammutettih .
Pertih harpai muamah .
– Hyvä , gu jo jallas olet .
Pezei , syö , sit tule šuorivumah , sil aigua varustan hyvät sovat .
– Mama , a mibo Anukses on pruazniekkoi ?
– Ga nimittustu , lekahutti olgupiälöi muamo , – kaikin ruatah .
Myö poliklieniekkah ajammo .Dai toizii dieloloi on , kuduat pidäs ehtie enne heinargie .
Syöndypertin kynnyksel päiväine muga iški silmih , ga net kerras iče salbavuttih , kibiet kyynälet puhkettih luomih , juostih rožii myö huulien reunoih .Lyhyöh ravahtukseh hyppäi buabo .Nast’oi ehti nähtä : häi seizoi povlilleh obrazoin ies , kumardelih muassah .
– Olgah , olgah , älä itke , agu sportit liečindän .
Istoi vai täh ikkunan pieleh , zuavesin tuakse .Ota suuh midä himoitannou : dorogah pidäy suurustu vaččah panna , eiga mašinas rubieu juovuttamah da oksenduttamah .
Pani edeh riehtilän žuarittuu kartohkua , juvvan ruahtuo , viluspäi tuovut voit stauččazes da mal’l’azen kannatestu , eisti vaste pastetut čupukat da libui senčoih jatkamah huondesruadoloi .Syvvä buaban magieloi syömizii himoitannuh ei .Nasti otti kaikis pienimän čupukkupalazen , čökkäi kannatekseh da punaldi piän ikkunah .Palavy päivy jo vähäzel eistyi , huonustui tuomen varvois .Silmis pedvaihes moine kaunis , ku oččuikkunas nähty , niitty kasties , erähät heinykukat ihan ikkunan ual , koivuine suabran kohtalluo …
A midäbo koivun rinnal buitegu mustottau , lekkuu , läpettäy .Neičukkaine on !Vai ehti arvata Nast’oi , gu tyttö rubei lähenemäh , gu astui pelduo myö , vai muadu ei koskenuhes .Avoi , mi kummu !Mustis sovis , nengozel räkel , a piäs kuldaine venču läpettäy , mostu ni koin , ni kirjaston kniigois Nast’oi ei nähnyh tässäh , a buaban obrazois kaikil ristittyzil moizet ollah !Kummu !
– Kuuletgo , Nast’oi , minä olen Anuksen Anastasija .
Olis hädä tänäpäi puuttuo Anuksen pruazniekkah , a kuibo menen , gu pidäy auttua suaha heinät kolmel Mačarven leskel .Puolen yödy naizet niitettih , mennäh ruadoh maguamata , luogovoindu lapsile jätetäh , ga heidy vie pidäy nostattua , meččäh työndiä , kaččuo , gu ei myöhästyttäs da torevuttas , madoloih ei puututtas .Nengoine räšköttäi päivy loppehes jyryh , pidäy vardoija naizien da lapsien käzil nostetut suabrat .Net ruavot on minul annettu Taivahallizespäi .A sinä tänäpäi , ole hyvä , Anukses kumardai Jumaldomаle da sano : Anuksen Anastasija ei voinnuh tulla pruazniekale , pakiččou prošken’n’ua .Musta …
Dai hävii .
Tuli tuatto , kastetačmoinke kengis da ruadoštanilois , tembai kauhan viluu vetty , pani olgupiäh ruadorepun da käski mennä randah .
Anuksen päiväine. Vähäzel suarnu. 1
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский