Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Tatjana Boiko, Tamara Ščerbakova. Päiväzen aittu. 5
Tatjana Boiko, Tamara Ščerbakova
Päiväzen aittu. 5
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
Puut
muga igävästi vonguttih , ga kai murennuos kartofkukuopaspäi Antipičan mökkizen rinnal nouzi ulvomah koiru Trafka .
Miksebo pidi koiral nenga aijoi lämmäs luandalaspäi nosta igävästi ulvomah vastuajen puuloil ?
Nämmien puuloin iänien keskes tänähuondes ozuttihes , segu mečäs abiesti itki kaimavunnuh hyllätty pieni lapsi .Tädä itkendiä nikui ei voinnuh tirpua koiru Trafka , nämmä iänet nostatettih händy yölgi dai puolen yöngi aigua .Tädä punovunnuloin juuriloil yhteh puuloin itkuu ei voinnuh tirpua koiru : puuut omil vongundoil juohtutettih koirale omua suurdu gor’ua .
Jo meni kaksi vuottu , konzu tapahtui se pahus Trafkan elokses : kuoli armas ystävy – vahnu meččyniekku mečänkaččoi Antipič .
Myö ammuzis aijois ajelimmo Antipičalluo ohotal , starikku oli vahnu , meidy myöte , jo iče ei mustanuh , äijängo vuottu eli täl mual da täs omassah meččymökkizes , meile ozuttihes , häi ei kuole nikonzu .
– Äijugo sinule on igiä , Antipič ? – kyzelimmö myö . – Kaheksakymmen ?
– Vähä , – vastaili häi .
– Sada ?
– Äijy .
Myö smietimmö , häi šuuttiu meijänke , a iče hyvin tiedäy oman ijän , da uvvessah kyzelimmö :
– Antipič , älä irvistä , sano meile toven : min igäine olet ?
– Toven , – vastai starikku , – minä teile sanon , gu enzimäi työ sanonnetto minule , mi se on tozi , mittuine se on , kus se eläy da kui se löydiä .
Meile oli jygei vastata .
– Sinähäi olet vahnembi meidy , – sanoimmo myö , – i verno parembi meidy tiijät , mi on tozi .
– Tiijän , – muhahtelih Antipič .
– Ga sano .
– Kuni elän , en voi sidä sanuo , työ iče eččikkiä . A konzu rubien kuolemah , tulgua , minä teile korvah čuhkuan kai tovet .Tulgua vai !
– Hyvä , tulemmo . A gu emmo arbua , konzu pidäy tulla , da sinä meijättäh kuollet ?
Died’oi pirčisti silmät omah luaduh , ihan muga , konzu tahtoi nagrua da šuuttie .
– Työ oletto lapset , jo etto pienet , – sanoi häi , – aigu olis ičelles tiediä , a työ ainos vai kyzelettö . Hyvä , konzu kuolemah rubien , teidy lähäl ei ugodinnehes , minä Trafkal korvah čuhkuan .Trafka !– kirgai häi koirua .
Pertih tuli suuri ruskienkarvaine koiru , mustan vyönke kaikkie selgiä myöte .A silmien al oli moine mustu kiändävys , ihan gu oldas očkat silmil .Sendäh silmät ozutettihes suurikse da niilöin vuoh koiru segu kyzyi :
– Miksebo kučuit minuu , ižändy ?
Antipič vesseläl silmäl , omah luaduh , kačahtih koirah , se kerras ellendi ristikanzua : ižändy kučui ystäviä ilmai dielottah , muga šuuttimah da kižuamah .Trafka viuhkutti händiä , rubei alenemah , alenemah , sit ryvväldi starikan polvien luo , viereldi sellälleh , ozutti valpahan vačan da kuuzi puarua n’annii .Antipič oijendi käin gu silitäldiä ystäviä , a se skočahtih , nosti käbälät hänen olgupiälöil da rubei ukkailemah ižändän neniä , rožii dai huulii .
– Roih , roih nygöi , – silitti Antipič koirua da hiemual pyhki rožii . – Nu , roih ! Mene omal paikal .
Trafka kiänäldih da lähti pihal .
Nu , miehet , – sanoi Antipič , – kaččuot , Trafka on ajokoiru , yhtes sanas kai ellendäy , a työ , mielettömät , kyzelettö , kus tozi eläy .Olgah , tulgua vie toiči tänne .
A ku hairahtunnetto , sit minä Trafkale kai čuhkuan .
Kuoli Antipič .Terväh sen jälles algavui suuri voinu .Tostu mečänkaččojua ei ni ečitty , mökkine sih hyllättih .Se oli jo moine vahnu , monii vuozii vahnembi Antipiččua , pystyi pyzyi vai tugiloin vuoh .Kuilienne kerran , jo ižändättäh , tuuli kižai mökkizenke , se kerras riämistyi ihan gu bumuagas luajittu .Yhteh vuodeh hormuheiny kazvoi läbi parzilois da kogo mökkizes jäi vai katettu ruskieloil kukkazil mägyččäine .A Trafka meni elämäh kartohkukuoppah , ihan gu meččyelätti rubei elämäh mečäs .
Ylen jygei oli sil harjavuo argah elokseh .Häi ajeli zvierilöi Antipiččah näh , omah suureh da armahah ižändäh näh , a ei iččeh näh .Äijän kerdua jänöin tavattuu , painau sidä käbälil ičen al , vieröy da vuottau , konzu tulou Antipič .Puaksuh nälläsgi ei revitellyh jänöidy .A konzu Antipič ei tulluh , koppai jänöin hambahih , nosti piän yläh , ku ei ribaittua jänöidy muadu myöte , kiirehti kodih .Nenga häi avvutti Antipičale , a ei ičele : ižändy suvaičči , syötti da akkiloičči sidä hukis .A nygöi Antipičan kuoltuu , koiral pidi eliä iččeh näh , ihan ku toizil zvierilöil .Oli moizii kerdoi , konzu jänöil peräh juostes häi unohteli , što se pidäs tavata da syvvä .Trafkarukku sinnessäh unohtelih , što kandoi jänöin kodih .No toiči puuloin vongundan kuultuu nouzi mägyččäzele da atkalasti ulvoi , ulvoi .
Tädä ulvondua jo ammui kuundeli hukku Harmai pomeššiekku .
Päiväzen aittu. 5
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
–
–
Пришвин Михаил
Кладовая солнца. 5
русский
—