Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Tatjana Boiko, Tamara Ščerbakova. Päiväzen aittu. 6
Tatjana Boiko, Tamara Ščerbakova
Päiväzen aittu. 6
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
Antipičan mökki
oli läs Kuivua jogie .Sinne hierun rahvas kučuttih meidy , meččyniekkoi tappamah hukkii .Kyläläzet meččyniekat tiijustettih , što suuri hukkien poigoveh eläy mečäs Kuival jovel .Myö tulimmo hierunrahvahal abuh tappamah hukkii .
Yöl myö menimmo Segavosuol , sie ulvoimmo hukkien luaduh , a net kaikin ulvottih meile vastah .Muga myö tarkah saimmo tiediä , äijygo on hukkua da kus net eletäh .A net elettih moizes kohtas , kunne ristikanzu ni piästä ei voinnuh .Sie jo ylen ammui vezi borčuičči puuloinke , a puuloin juuret kiinitettih randoi .Vezi voitti , puut kuavuttih , a viet levittih suodu myöte .Monii riädylöi piälekkäi puut viruttih da hapattih .Puulois läbi kazvoi heiny , kierekazvit riputtih pienis kazvajis huabazis .Muga sie rodih hyvä peittopaikku , meččyniekkoin kielel "hukkien linnu ".
Nygöi myö tiijustimmo , kus eletäh hukat , suksil kierrimmö sen kohtan , luajimmo kruugan kolmie kilometrii piduhuttu da riputtelimmo nuorazih ruskiet , tulijat pahal duuhul flaguzet .Ruskei väri da paha duuhu pöllätetäh hukkii , a enämbäl kaikkie hyö varatah sidä , konzu tuuli puhaldelou läbi mečäs da lekuttelou niilöi flaguzii .
Min verdu kruugas oli ambujua , sen vastah vorottua myö jätimmö joga ambujan rinnal .Joga vorotan vastalpäi rigien kuuzahazen tagan istui peitos ambuiju meččyniekku .
A hukkien nostattajat ajomiehet hil’l’azeh kirrahteltih da loškuteltih keppilöil , hukat kiännyttih omah puoleh .Enzimäzenny hiivoi emähukku , sil peräh – nuoret hukat , a jälgimäzenny bokas eriže kaikis vilizi suuri vihažu sangeiočču hukku , kuduale hierulazet annettih nimi "Harmai pomeššiekku ".
Hukat hiivottih ylen varavazesti .Ajomiehet nostettih loškeh .Emähukku lähti juostol .I sil keskie ...
Seizo !Flavut !
Häi havahtih toizeh puoleh , a siegi sežo :
Seizo !Flavut !
Ajomiehet lähettih .Emähukku häbevyi da juoksi kohti vorottoih , sie löydi surman – puul’uloškun kohti piäh kaikkiedah kymmenes askeles ambujispäi .
Muga tapettih kai hukat , a Harmai , kudai jo ennen oli nähnyh tämänmoizii hukkien surmii , ammundan kuultuu hypästih piäliči flagulois .Hyppiändy aigah häneh ammuttih kaksi meččyniekkua : yksi puul’u revitti huruan korvan , toine kiškoi puolen händiä .
Hukat tapettih , a Harmai yhteh kezäh revitteli lehmii da lambahii sen verran , min revitteli kai hukkuparvi .Kadaituhjoloin tagan mošenniekku vuotteli , konzu uinotah paimoit , karahtih keski karjah , revitteli lambahii da rikoi lehmii .Sit koppai yhten lambahan selgäh da senke hyppi aijois piäliči , juoksi hukkien pahnah Kuival jovel , kunne ristikanzu ei voinnuh piästä .Talvel , konzu žiivatat oldih kiini , ylen harvah karahtelih skotnoil dvoral .Talvel enimite tabaili hierun koirii da sille eli .Sinnessäh mošenniekku koirevui , ga yhten kerran ajoi juoksijan riele peräh koiran kohti regeh da siepäi kiškoi sen ihan ižändän käzis .
Harmai pomeššiekku pidi pöllätyksis kaiken lohkon , uvvessah meijan joukko kučuttih sidä hukkua tappamah .Viizi kerdua opimmo navedie flaguzet , joga kerdua häi hyppi niilöis piäliči da pageni .Nygöi , aijoi keviäl , jälles pitkiä viluu da nälgiä talvie , Harmai omassah pahnas vuotteli kevätty da hierun paimoin torven soitandua .
Sinä huondes , konzu lapset riidavuttih da lähtiettih ielleh eritroppii myö , Harmai , vihažu da nälgähine , virui pahnas .Konzu tuuli čälläi huondeksen da puut Virujan kiven luo ruvettih ulvomah , hukku nouzi pahnaspäi .Häi nouzi kuaduloin puuloin piäle , nosti turvan yläh , kiinitti laihan mahan , a tervehen korvan navedii tuulehpäi , oijendi katkennuon hännän da rubei ulvomah .
Mitus igävy oli se ulvomine !A sinä , matkuniekku , älä usko sih igäväh ulvomizeh : se ei ulvo koiru , paras ristikanzan ystävy , a ulvou hukku , ristikanzan vihaniekku , kudai omassah vihuandal iččiedäh kaimuau .Sinä , matkuniekku , pietä omii žilöičendöi ei sih näh , ken iččie ulvou , kui hukku , a sih näh , kudai , kui koiru , kaimannuh ižändän , ulvou sen täh , ku nygöi ei tiijä kunne mennä da kelle avvuttua .
Päiväzen aittu. 6
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский