Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Tatjana Boiko, Tamara Ščerbakova. Päiväzen aittu. 12
Tatjana Boiko, Tamara Ščerbakova
Päiväzen aittu. 12
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
Meile
jäi jo vai vähäine sanella nämmis tapahtumizis Segavosuol .Päivy , hot on se pitky , ei kaikkineh vie loppunuh , konzu Mitraša Trafkan avul piäzi hettiespäi .
Jälles nengomua ihalmovastavustu , koiral juohtui mieleh enzimäine ajo peldojänöil peräh .Se on muga : Trafka on ajokoiru , hänen dielo on tabailla jänölöi ičele syödäväkse , no tavata jänöi da tuvva se hambahis ižändäle – on suurin oza .Koiru tunnusti Mitrašas ižändän , nygöi jatkoi pyörindän dai terväh puutui peldojänöin jälgih da haukundanke lähti juoksemah vereksii jälgii myö .
Mitraša oli nälläs , odva hengis , no kerras ellendi , ku hänen elohpiäzendy on täs jänöis , a tulen häi suau , konzu ambuu jänöin .Sit , ihan ku tuatanke konzulienne , pastau sen jänöin tuhkis .Häi kaččeli orožan , vaihtoi kastunnuot patronat , meni kruugal da peityi kadajikon tuhjoh .
Vie ei olluh pimei , hyvin nägyi orožan mušku , konzu Trafka kiännytti jänöin Virujas kivespäi Nast’oin troppazen puoleh , ajoi jänöidy palestinkah da työnnytti ihan kadaituhjohpäi , kus peitos vuotti pieni meččyniekku .
No tapahtui muga , što Harmai myös kuuli koiran haukundan , da segi valličči peitokse sen samazen kadaituhjon , kus istui peitos meččyniekku .Sit vastavuttih kaksi meččyniekkua : ristikanzu da hänen vihaniekku – hukku .Mitraša nägi harmuan turvan viijes askeles iespäi iččie , kerras unohti jänöin , ambui pračkai kohti hukkah .
Harmai pomeššiekku lopii eloksen ilmai kaikkii muokkii .
Jänön tabuandu loppihes jälles hukan ammundua , vaiku Trafka omua dieluo ei jättänyh .Mitrašale kaikkie ozavembi oli se , gu ammundan kuultuu Nast’oi andoi iänen .Mitraša tunnusti sizären iänen , vastai da se ylen terväh juokseldi hänen luo .Dai Trafka terväh toi uvvele ižändäle parahan sualehen – jänöin .Sit lapset viritettih tuli da ruvettih lämbiemäh tulen ies da varustamah syömisty da yöpaikkua .
Nast’oi da Mitraša elettih yksi kodi välii meijän koispäi , a konzu huondeksel žiivatat nälläs ruvettih möngymäh , myö enzimäzet tulimmo kaččomah da tiijustamah , mis on dielo da eigo tapahtunuh lapsienke midä pahuttu ?Myö kerras ellendimmö , što lapset ei muattu yödy kois , vikse yöksyttih suol .Kerävyttih kai susiedat , rubeimmo yhtes duumaimah , kui lapsile avvuttua , gu net oldanneh vie hengis .
Tahtoimmo vai kaikin lähtie suodu myöte lapsii eččimäh , a sit kačommo : magien garbalon himoniekat iče astutah mečäspäi perätysti , a olgupiälöil savakon vuoh kannetah jygiedy poimiččuu marjoinke , a rinnal juoksou Antipičan koiru Trafka .
Hyö saneltih meile kai , midä tapahtui Segavosuole .Kaikkeh uskoimmo : täyzi poimičču garbaluo ozutti sen .Vaiku ei kaikin voidu uskuo sih , ku yksitostuvuodine brihačču tapoi vahnan viizahan hukan .
Kolme-nelli hengie uskottih , otettih suuri regyt da nuoru , lähtiettih sinne , kus oli tapettu hukku dai tuodih se Harmai pomeššiekku kyläh .Sit jo kaikin hyllättih omat ruavot , tuldih rahvas kai toizis kylispäigi kaččomah nengomua kummua .A gu mi oli sit paginua !Jygei on sanuo , keh vai mih enämbäl kačottih – hukkah vai meččyniekkah kahten kozirkazenke .Konzu kiännettih silmät hukaspäi brihaččuh , sanottih :
– Kačo nagroimmo , riäzitimmö "mužikkaine huavozes "!
Kodvazen peräs "mužikkaine huavozes " rubei muuttumah , kahteh voinuvuodeh kazvoi da mittuine briha rodihes – kazvol korgei da šorei .Dai roinnus parahakse saldatakse , gu vai ei voinu loppunus .
A Kuldaine Kanaine kummeksii kaiken kylän .Ei niken händy ahnahuzes moittinuh , a kaikin kiitettih , ku häi maltoi pyzyö oigiel tropal da vellie kieldeli , da keräi nengoman poimičun garbaluo .A konzu tuldih Leningruadaspäi armoittomile voimattomile lapsile abuu eččimäh , Nast’oi taričči kai tervehyksenparandajat marjat heile .Vaiku sit tyttö saneli meile , kui häi pidi pahua mieldy oman ahnahuksen täh .
Nygöi mele pidäy sanuo kaksi-kolme sanua iččeh näh : ket myö olemmo da kui puutuimmo Segavosuole .Myö olemmo suovaroin eččijät .Enzimäzis voinupäivis tulimmo tänne miäräilemäh suon varua – palajua torfua .Myö tiijustimmo , mittuine suuri täl suol on torfuvara , täydyy ruaduo suurel fuabrikal sadah vuodeh .Kaččuot vai , mittuot suuret varat on peitytty meijän suoloih .
A erähät vie nygözih aigoissah sanellah , buitegu suuris päiväzien aitois eletäh vai karut .Se on tyhjy pagin , ei ole suoloil nimittumii karuloi .
Päiväzen aittu. 12
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
–
Пришвин Михаил
Кладовая солнца. 12
русский
—