Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Anna Usova. Vahnu fotokuva
Anna Usova
Vahnu fotokuva
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
Porojärven kaheksanden
kluasan školan fotoalboman sivuloi livailtes huomain yhten kuvan .Kuvas oldih Tatjana Nikolajevna Mareš da Vera Vasiljevna Zigangirova , heis ymbäri seizottih lapset pionierugalstukois .Moizet tutut da jo läs viijenkymmenen vuvven mendyy vie armahembikse roinnuot ilmiet .Kui sanotah moizil hetkil , mieleh juohtuttih mennyöt aijat .
Oli lämmin syvyskuun päivy .Tottu paisten , meile vie huondekses sanottih , ku meijän opastai voibui da urokkoi nelländes kluasas rubieu pidämäh toine opastai .Ezmäi kai oli kui pidigi olla : kirjutimmo , čotaičimmo , vaikkani kuundelimmo , ku hänen kluasan lapset ollah kymmendy kerdua meidy viizahembat , da sen jyttysty ...Pitkäl väliaijal kižain jalgumiäččyh 4b-kluasan brihaččuloinke .Hyö huondekses potkittih miäččyy jalloil da ajattelemattah omua suurdu viizahuttu lyödih sidä piälöil , opastuohäi pidi toizeh vuoroh .Soitti kelloine .Minä juoksujalgua tulin urokale , avain uksen kluassah ...
-Nuori briha , salbua uksi !..
Seizon uksen luo tyhjäs kalidoras , piäs pyöriy , midä sanon muamale , ga silkeskie kačon vastah astuu školan johtai Tatjana Nikolajevna .Käis hänel ollah kluasan päivykirju , ozutin da tukkuh kiärityt kartat .
-No midä , Sergei , urokalego myöhästyit ?Pie kartat käis .Minul tänäpäi on kaksi urokkua istouriedu kuvvendes kluasas , ethäi kieldävy tulemas niilöile ?
- Ičegi näin , ku tahtot lähtie urokale . Älä pie pahua mieldy , nosta nenä ylembi , minä pagizen opastajanke ...
Tulimmo kluassah .Sie oli moine hil’l’ažus ?Minule ozuttihes , buitegu kuuluu , kui tiketetäh čuasut Tatjana Nikolajevnan käis .
-Sergei , istoi Niinan tuakse ikkunalluo .
Sit häi kyzyi vie kerran :
- Etgo tahto lähtie iäre ?
Kuibo minä voin kieldävyö , konzu vie toizes kluasas opastujes kai suarnuneidizet pohodittih vai täh tyttöh , minun dovarišan vahnimah sizäreh , kudamanke vastevai kižaimmo miäččyh .Istuimmos sinne , kunne käski opastai .Kačahtimmos ies istujah tyttöh . Hänen tukat oldih sivottu kahteh bantah . Niilöin välih jiädih lyhyöt kidžertukkazet , kudamat ei tävvytty kassoih .Mindähliennöy mieleh juohtui talvi .Mennyt vuon talvel puaksuh on olluh sähkökatkuo , sendäh opastajat ainos viritettih suurii karasinlampoi da riputettih niilöi školan kalidoran seinile .Brihačut peityttih pimielöih čuppuloih , tytöt kazitysti käveltih kruugas da pajatettih pajoloi .Kruugua oli kaksi : sydämes nuorimat tyttözet , suurembas vahnimat .
Minä peitoči kačahtelimmos hänehpäi . Kerosinlampan tulesgi hyvin nävyttih hänen kidžertukkazet bantoin välis .
Tatjana Nikolajevna nosti kartat da algai urokan .Sanuo sidä urokakse ei suannuh .Viijen minuutan peräs minule mieleh ei juohtuttu nigo kidžertukkazet , nigo huondessyömizet , unohtui segi , gu minun pindžakos ei tävvy yhty nybliä .Enämbiä en mustanuh , ku olen Porajärven eläi da školan opastui .Se ei olluh urokku .Olin gu suarnas rouno .Tatjana Nikolajevna muga maltoi opastua lapsii da valloittua heijän mielii , myö kaikin rounoku iče olimmo sie , mis häi saneli .Kaksi urokkua huškahtih muga terväh , ga emmo ehtinyh ni silmiä lipahuttua , ni ryvähtiäkseh .Soitti kelloine , Tatjana Nikolajevna otti stolalpäi kluasan päivykirjan da sanoi :
- Uskon , gu urokku rodih teile mieldy myö . Vastavummo tuliel kerdua .Sergei , älä vai unohta tuvva kartoi minun ruadopertih .
Konzu minä tulin johtajan ruadopertih , Tatjana Nikolajevna nägi silmis kyzymyksen : mibo se oli ?Hänel rodih kummu da häi sanoi :
- Suvaiče , kuldaine , kniigoi , sit sinun joga päivy roihes mieldykiinnittäi da vessel .
Muga vahnan fotokuvan avul minä vie kerran vastavuin hyvän opastajan , Porojärven kaheksankluasan školan johtajan , kunnivoitetun Ven'an federacien opastajan Tatjana Nikolajevna Marešanke .
Vahnu fotokuva
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский