Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Irina Sotnikova. Dedoi
Irina Sotnikova
Dedoi
вепсский
Младописьменный вепсский
Dedoin
fater , mitte seižui Krasnodoncevoiden irdal , oli sijan , kus kerazihe kaks’ kanzad : minun maman i hänen Alevtina-sizaren .Sizared lujas arvostiba ičeze ižandamad – Ukrainan sündujad F’odor Galinked . Hän oli melevan i vägekahan mehen .Jäl’ges voinad hän oti akaks naižen , kudambal oli kaks’ tütärt .Voded oliba jügedad , näl’gäd .Petroskoi-lidn udištadihe .Dedoi radoi sepän . Hän äjan abuti kanzale i lidnale , i hänen rad oli arvosteldud arvtegoiden mödhe .F’odor Galinke eli se heimolaižidenno , se kezasarajoiš , kus ei sand kävutada lämoid i öidme piluiden läbi ličihe vilu , kuni hänele ei antnugoi kaks’honusišt faterad kaks’žiruižes pupertiš .Naku neche pert’he mö rigehtim-ki .Mö – nene oma minä i minun Sergei-bratan .Sizared hüviš meliš jätliba ičeze poigaižid babanno i dedanno .Dedoi mäneti meidenke enamba aigad .Baboi radoi bufetas "Sampo "-kinoteatras .Oli sigä homendesespäi ani ehthasai .Kaiken rigehti – podruškoidennoks , tütridennoks , seižutamhas jonoho laukas , ei tahtoind jäda čuras modospäi .A dedoi oli kodiš .Vozil 1960 hänel avaižihe voinčapatez i zavodihe gangrena .Dedoi jäi jaugata .Hän käveli meidenke tugeden kaluhu mecha , ozuti meile , kut pidab ecta babukoid , kerata marjoid , erištelda tarbhaižid kazvmusid , kaida kalganjurid .Meiden laps’aig mäni ezitanhal , kus oli sarajoid , hodulid , korged kühkjaižiden pert’ .Ezitanhal kaik lapsed arvostiba meiden dedoid .Niken ei rohtind sormel-ki koskta Galinken vunukoid .Dedoil oliba vägekahad käded . Lapsiden sil’mil F’odor Ivanovič tegi il’mküid , tehmusid puspäi , pismäižid , potklaudoid .Hän tezi äi ukrainalaižid penid starinoid i iloižid i nagranzoiti niil kaikid .Kaikuččen ristitun täht hänel oli varas ičeze erine sana vai melentartuine starin .Pertin edes levedal laučal dedoi vasttihe ičeze läheližiden sebranikoidenke : Kol’kanke , Igorinke , Šurikanke i Vit’kanke .A miččid magukahid ukrainalaižid ruskedjur’keitosid da keitosid sihlaižišpäi F’odor Galinke keiti !Dedoi lugi kaik lehtkalendarid , eci sigä receptoid , erazvuiččid tarbhaižid nevondoid , istorijaližid aigtegoid , meleviden ristituiden meletusid .Minä äi kerdoid toskelin hänele školan kirjištospäi kirjoid živatoiš , mantedoavaidusiš , tervehtoitajiš kazvmusiš .Dedoin stolal kaiken venui lehtikkirj mezjaižmeden , mumijan , propolisan ližas .Dedoi tedoti meid kaikiš tarbhaižiš meletusiš , miččid löuzi kirjoiden lehtpolil .Hän ištuihe divanale , kucui vunukoid , oti eriližes papkaspäi lehtkalendarin lehtesid vai kirjan lehtesenozutimidenke i lugi , kacuhtaden očkiden alpäi meiden čududelnuzile modoile , kudambad kuti sanuiba , konz-žo dedoi pästab meid guleimaha irdale ...No dedoin päbohatusen minun täht oli ombeltud "Krokodil "-kulehtesiden pačkoid vodespäi 1958.Midä katelda , konz mö vellenke uradim fateras , ka sigä kondi voili jaugan katkaita .Dedoi tezi , mil voi tüništoitta vunukoid .Hän oti škapaspäi kaikuččen kerdan uden "Krokodil "-kulehtesiden pačkan vodes – i äjak-se časud fateras oli hillüz’ .Minä otin dedoilpäi jumorad i hüväd nirvištelust , midä oli äi satirižen kulehtesen lehtpolil .Nügüd’-ki minun mel’he tuleba kuvaižed , iloižed , karikaturad , miččed johtutaba minun laps’aigan polhe .Dedoin fateras , kus oli ilokaz bul’aidajil änil ketimpolespäi , seinlehtkalendarin šobaidusel , kazvmusiden i tervehtoituzvoiškiden hajul täuttud il’mišt , meid vellenke kaiken varasti uzid hüvid äkkičuzid .
Kerdan baboi , vahv naine , pördihe kodihe Sampovskijan bufetaspäi vähän humalaižes .Hö kollektivanke praznuičiba mittušt-se teravad praznikad .Tuldes kodihe hän kündusespäi nägišti ičeze vunukoid .Oti meid üskha , mäni honusehe , i lendi meid rindhiš jäl’geti ülähäks mujukahannoks lampankatusennoks .Äkkičudespäi kaik nübläižed lapsiden paidoišpäi ratsiba ühtes .Mö Sergunke em voigoi sanuda nimidä , a täuduline baboi vaikastumata bul’aiži : "Minä olen Žabotinskii !"Minä olen Žabotinskii !"... Dedoi habi oti meid baboinnopäi .
Vodel 1976 kevädel dedoile tegihe hubemba .Hän lujas vähän käveli .F’odor Ivanovičal kehitoitihe saharanläžund , sikš toižel tervhel jaugal zavodihe gangrena .Edel ku lähtta bol’nicha jügedale leikatusele , dedoi lahjoiči minei i vellele kirjoid .Kirjoil sil aigal oli sur’ znamoičend .Ned ei venugoi paličil hätken .Niid lugetihe kerdalaze i anttihe toine toižele kut arvokaz bohatuz .Sergejale dedoi andoi Aleksei Tolstoin "P’otr I "-kirjan .A minei – Veniamin Kaverinan "Kaks’ kapitanad "-kirjan .Voib olda , nece lahj da dedoin starinad frontan polhe painastiba sihe , miše minä pätin sidoda ičein elod voinromantikanke .Minä lopin artilleriiskijan radmahttehnikuman Sverdlovskas , kus ezmäižen kerdan lehteses paindihe minun runoid ...
Čehov edel ičeze surmad sanui germanian kelel : "Minä kolen ...".Oskar Ual’d edel surmad kacli honust i nirvištelusenke hengahti : "Nene oma špalerad vai minä ...".Midä sanui minun dedoi edel surmad , minei jäl’ges starinoiči minun baboi , kudamb ištui läžujan dedoin magaduzsijanno .
Leikatuz ei abutand .Dedoid todihe läžuihonusehe i pandihe magaduzsijale .Dedoi hori .Löihe hamatomuziš .Hän ei tundištand nikeda .Baboi ladi händast jötta čaujul .Pidi hol’t tipputimes .Vajehti sijahurstid ...Edel ku langeta komaha , dedoi vähäižeks il’mestui , kacuhti baboihe , oti händast kädes : "Nece sinä oled , rigokogoine ...".Päliči äjak-se časud dedoi koli ...Miččid erazvuiččid sanoid edel surmad virkiba erazvuiččed ristitud .Sepäd , kirjutajad , kudambad eliba erazvuiččil aigoil erazvuiččiš maiš .No sur’ elo-oza , sur’ südäin , sur’ halu eläda ühtenzoiti heid mugoižid erazvuiččid , mugoižid navedijid ristituid , kut Anton Čehov , Oskar Ual’d i Galinke-dedoi .
Dedoi
вепсский
Младописьменный вепсский