Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Irina Sotnikova. Glaškan oza
Irina Sotnikova
Glaškan oza
вепсский
Младописьменный вепсский
Nece
oli voinan jäl’ges , vodel 1947 vai 1948, jo en mušta todeks .Minei , vunukoižem , ei olend äi vot .Ku tat mamanke kodipaginoiš ei johtanuižigoi neciš azjas , ka unohtainus oliži-ki .A paginoidenke – kuti eglai kaik oli , hot’ vanhembad läksiba elospäi jo koumekümne vot tagaze toine toižen jäl’ghe , ka minä-ki jo hätken baboin olen .
Siloi oli lujas näl’gaig .Tal’v oli aigaline , lunt oli äi .Lidnaspäi hangedme vaiše erasil regil voi ajada , se-ki kebnalaz .Voinan jäl’ges keratihe Karjalan pohjoižes jäl’gmäižid jüvid aitoišpäi da pöudoilpäi .Eletihe gol’l’as , no ozakahašti .En teda , mikš oli muga vessel küläs .Voib olda , noruz’ veres vändi vai rahvahaline patriotizm ?Mugoižen pahuz’tukun – Gitleran – koletim !
Kül’mkun lopus kluban täht oigetihe kaludišt , regijonol tuli , i mugažo oigetihe lidnaspäi azjbumag .Politižiden partijoiden pämehišt kerazi peredovikoid keskusehe kaikiš taigamecan tahoišpäi .Oli tal’v .Järved jo kül’miba .Sid’ om se aig , miše mel’t päha panda , a voib olda arvostadud nimid sada .Meiden Kalevalaspäi pälidnaha paginištundale oigetihe minun Glaša-tädin .Hän oli mugoine aktivist .Kaikid paremb kolhozan pämez’ .Hänen mužik voinha koli kaites meid vihanikoišpäi .Glaša-tädin koume last mö otim ičelamoi .Nellän kesken em kadonugoi , ka kümnen kesken nacein em kadogoi ."Lähte , Glaška , tünäs , sanui tat . – Lapsiš ala holdu , ei kolgoi näl’gha ".
Ištutim tädin čomaha puregehe , mihe oli val’l’astadud nor’ kambak Izumrud-hebo .Ei regi – karet !Čaptud pälused da ištmed .Pämez’ käski , ičeze tanhalpäi andoi .Miše ei oliži huiged ičeze rajonas !Matkaha andoi sömäd koskmatomaspäi varaspäi .A Glaška andoi kaiken meile lapsiden täht .Ičeleze jäti vaiše supalaižen leibäd .Om völ mirus hüvid ristituid .
Makar vedi Glašad raudtehesai .Nece oli vägekaz mez’ , ezmäižel vodel tuli frontalpäi , ambusen pilazmol čapoi hänele jaugan .Naku zavodi rata heboiden ohjastajan , kaik-se ei jaugai kävelta .Mecada da aja poikpoli järves .Glaša lämšui lambhan pövun al .Ani nukkui časun aigad .Päiväine libui mecan tagapäi .Loštiba edahaižen randkuzišton ladvad , kibinoiči siled järven hang .
Äkkid hebo korahti , hillenzi haškud .Kuti pöl’gästui midä-se .Makar sil’mäd peiti pövun alle päiväižespäi : "Sur’ Sünduižem !Kondi !"Glaška regel libui .Muga !Järvel , ani randanno , kondi rebitab hirbed .Tegeb vaiknašti , ažlakos .Nacein – šlägeidai kondi om .Ajoi hirben vahvale jäle , miše pökol ei silitada lunt .Ohjastai tüništoiti hebod i kändi varukahaspäi randaspäi ..."Nu-ške , seižu !"
Glaša teravas hüpähti regespäi , tembaiži ištimen alpäi kärdud ruzuhu kirvhen i rohktas astuškanzi kovadme hangedme , kuti todeks sädihe lähtta adivoihe mecan ižandannoks ."Ka midä sinä , meliš läksid ! Kuna mäned !Lähtkam teramba tägapäi , kuni kondi ei riža meid !""Ištu , Makar , kus ištud ... Ku minunke midä-se ozaidase , küläha aja , kucu abuhu .Sinä minei ühten jauganke ed ole abunik "."Pörte , Glaša ! Pörte , kuled-ik !"Makar abutomašti käpsaškanzi edahaks lähtnuden naižen jäl’ghe .Glaša ei käraudanus ."A sinä-se , kuna ! käred mužik räpsaiži kindhal hebod .– Tpru , Izumrud !"
Glaša oli jo kümnes metras näl’ghižes živataspäi , konz sen herkad nenasäl’gmed rižaškanziba verhad čurukast hajud .Kondi kändi naižen polhe korhoteldud tartunut verespäi kärzan i hilleni .
Kut hän rohti neche haškuhu , kuspäi löuzihe tarbhaižed sanad , tundmatomad karjalaižed puheged , tuliba päha opalahižed venälaižed voikud , no kactes kuna-se ičeze tundmatomaha süvüdehe Glaša pagižeškanzi : "Kondjaine , ižandaine , ala koske mindai , ala katkoi minun räbedoid luid , ala rästa minun vauktad rindad .Minai oma näl’ghižed lapsed .Anda minei sinun sadud sömäd , jagade , ole armokahan , ala žalleiče sarvikast hirbed .Ala sabuta mindai , ala eci mindai i ičeze satust .Ika ei eläda meile molembile necil mal !Minä en lähte sinunnopäi lihata , penile lapsile sömäta ..."Neniden noidsanoidenke hän čapoi hirben tagajaugan i kaceldamata vedi sen lumedme regennoks .
Ei märaidand kondi , ei kubahtand eskai ...Glaša ei rižand jaugoid , tal’vvilud , ei homaičend jügedad kandant ...Voivotaden Makar loihe hänele vastha , hirben jaugan pani regehe ...Jäl’ges randal räken nodjanno nül’kted palan jaugad kopsiba süväs lumehe , a tobjimban palan käriba pautnaha i paniba regehe .Makar veb lihad lapsile da heimolaižile .Nügüd’ maman tulendahasai kut-ni eläškandeba , särbaškandeba palabad lihalent !"Lähtkam , Makaraine , raudteazotesehe . Teramba tulem , ka sinä teramba kodihe pördatoi ..."Glaša ödui Kem’-lidnas i läksi edemba toižihe pälidnoihe .
Kut tämbei muštan , kacun iknaha : Makar pämehen karetas meidenno ezitanhale kändase .Om ülev i kül’mnu .Kut mam tatanke tacihe mužikaha !Minun vanhembad lujas pöl’gästuiba sizares .No konz hän ozuti hirben lihad , hö tüništuiba vähän .
Äi kerdoid Makar starinoiči külänikoile starinan kondjan pöl’gästuses da Glaškan ozas .Äjad ei usknugoi .Sarn ei tege külläižen .A se , miše tädin lapsed ilokahad da söttud lumimägišpäi štarguba – čudon oli !Ah , Glaška , Glaška !Holetoi pä !Näl’ghižiš lapsiš kondjale-ki sil’mäd ratkaidab !..Vanhembad jo ei kahtelgoiš , hirben jaugan jändusen otiba kut pidab , konz sizar pördihe kodihe kitändkirjeižidenke .Ei kosketand mecan ižand puheglihad ...Pert’ oli täuz’ rahvast !Niken eskai ei kacund kitändkirjeižihe .Kaik heimolaižed , susedad , vanhad ristitud laučoil , lapsed ležankol küzeliba Glaškad hänen čudtegos ...
Necen sinun dedal starinoitud starinan minä sinei , vunukaižem , andan .A sinä edemba anda , ku se tuli sinei mel’he .Glaša-tädi ani pensijahasai radoi pämehen meiden kolhazas .Ei hätken eländ ičeze vellen , minun tatan surman jäl’ges .Lujas rohked naine oli .Elägaha mušt hänen polhe pit’kha Kalevalan mal .
Glaškan oza
вепсский
Младописьменный вепсский