Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | Статистика | ? Помощь
Irina Sotnikova. Mechine otaiži
Irina Sotnikova
Mechine otaiži
вепсский
Младописьменный вепсский
Kut-se
kevädel mö akanke läksim dädännoks , kudamb eli küläs .Ved’ hänel oli jubilei .Kut sündui Salmi-küläs , muga sigä eläb-ki .Karjalaižiš nimiš om äi suomalaiž-ugrilaižid sanoid : lambi , vaara , suo .Eläb däd hüvin .Ei tahtoi olda bohatan vai deputatan .Radab šoferan firmas , kus mec sadas .A ak mitte čoma om !Da koume tütärt völ om .Ičeze pertiš eläba .A miččed čomad tahod oma sigä !Ümbri mecad da järved oma .Kal’l’oil pedajad suugil maihutaba .Alangoiš tihedad kuzištod varjoičeba hobedaižid samloid .Ei muite karjalašt Priladožjed kuctas Pohjoižeks Šveicariaks .
Ištum stolan taga .Heimolaižed kitäba jubil’arad .Sanutas mal’l’sanoid .Kulub r’umkoiden heläiduz .A minei tahtoiše kundelta dädän starinoid .Hän starinoičeb ičeze elos lujas hotkas .I naku minä händast vedän paginaha hilläšti da valan r’umkan , miše rohktemb oliži .Johtutim kalateses .Däd’ pani hangoižen čurha .Kacuhti heimolaižihe da zavodi ičeze starinan :
– Naku kacu , keväz’ tuli .Nece om aigaline keväz’ .Habi varastimoi , mechine otaiži !Jubilei mäneb – ed homaiče-ki .A konz keväz’ tuleb , kaikuččel vodel hengel mujud .Naku kut om …Holduin , palahtelimoi , mitte se linneb , midä sišpäi varastada .Varastada-ik sur’t keväz’vet ?A päazj om : konz haug mäneškandeb ?Jo äjak-se vot en voi ozaita , konz haug mäneb .Kaikuččen kerdan necil aigal löudan nedalin , miše püta haugid .Nece azj om lujas minei mel’he laps’aigaspäi .Ilma kalateseta da lämoita randal – kuti il’mad ei täudu rindas .No erašti om muga , miše haug om jo kuti proidnu , a kuti völ om aigoiš , se pagištas jän al kudoi .Se vet om äi , se väha .Mä tadišta se , mechine otaiži .Kaikuččen voden löudan miččen-ni sün .A iče ičtaiž tüništoitad – voib olda kadoi jo se haug , mittušt laps’aigaspäi püdim .A sügüzel öidme kävelim tulpale .I kaiken-se , kaiken-se …Kut linneb necil kerdal , vedäb-ik ?Lujas tahtoiše kalad söda , verest lent , varha-ki panda haugid jubilejaks .
Siš mecjärves , kus minä panen verkoid laps’aigaspäi , minun bratan – sinun Vit’a-däd’ – mugažo paneb verkoid .Ka ala kacelte laptaha , plemännik .Konz rahvast om äi , ka hän ei navedi kävelta adivoihe .Huiktelese .Mö hänenke vastimoiš vaiše kalatesel .Konz minä en püda nimidä , ka hän minunke jagase ičeze kalal .Lent-se kaiken sön , hot’ mitte kalatesen lop linneb .
Ka , lopuks tuli se , minun parahim aig !Mecjärv’ avaižihe .Zavodi mända haug .Kaks’ nedalid tagaze olin minä haugkalatesel . Necidä aigad pit’kha varastin .Otin kerdale Šurkan vävud .Hän Aleksandranke tuleskeli lebupäivile Il’inskoje-küläspäi .Hän lujas navedib kalatada .Edel mindai joksi mecadme .Sapkoiš kaik vezilätäkod proidui .Rigehti lujas .No rigehti hot’ ala rigehti , a kalatesen oza ei ripu necišpäi .Tulim järvennoks .Sija om lujas märg .Kevaz’vezi libub .Panim päle räzinkombinezonoid da läksim puiden da penzhiden keskes ičemoi sijannoks , kus tobjemalaz panem verkoid .Sid’ vel’l’ huzaidab vastha vetme .Muhadab .Hän kaiken mäneb vastha .Midä ristitud ei pakikoi händast – rikose , a kaiken tegeb .Nikonz ei voi otkažida .A kittä händast om lujas jüged – dengoid ei ota da iče-ki abud nikonz ei pakiče .Erašti tuleb minunnoks kodihe , konz laukaspäi astub .Jom hänenke vähäižen .No hänen ak , Valentina , ku nenal rižab i sid’-žo tuleb .
– Lähtkam , Viktor , kodihe , ei midä sid’ ištta . Vähäižen ištuid adivoiš da täudub .
Hän holdub , miše ei joiži äjan , ika zavodib joda nedalin .Naku mö vellenke vastimoiš , azotimoiš – vezi rindhasai .
– Nu , Vit’a , – küzun minä , – kut om kalatez ? Putub-ik kala ?
Vel’l’ meleti vähäižen , sil’mäd pil’kišti , kacuhti meihe , jäl’ges taivhaze i sab povespäi penen čekuškaižen .
– Vaiti , zavodib kokta . Jogam , mužikad , vähäižin .Ika kävelen naku üksnäin , kuti probk bongas .Kül’min sitaks , a joda ei ole kenenke .– Avaiži čekuškaižen : Algat varaikat joda kurkuspäi . Stokanad ei olgoi käbud – ei ripugoi oksiš .Volod’a , zavodi .Ala varaida , koumen kebnas spravimoi .Kaikuččele – viž laindust linneb .Proidub armaz teravaidešti .
– Ka kut pidab zakuskata-se joda ? – sanun .
– Ka , mužikad , zakuskad ei ole nimittušt … Minun Val’kaspäi ei sa nimidä peitta .Kaiken rižab i kaiken tedab .Miše čekuškaižen peitta , ka pidab proitta razvedškol .Mitte sid’ zakusk voib olda …No minä olen jo harjenenu !Kanman ostan čekuškaižen da peitän sen verkoihe .Konz ak ecib sen , verkod oma sil’miš .Hän ei homaiče-ki niid , kaik redus oma – nälömas , solmuses .Ka , nälöm ei kožu zakuskale .A nece om zakusk ka zakusk !– i sab kormanaspäi kuzižid barbaižid : pehmdoid , hoštai-vihandoid , keväzližid .
– Mechine otaiži ! Midä , mö zavodim hruputada pud ?
– Zakusk , ka zakusk ! A päazj – ei ole nimittušt hajud .Oleskeli , hengähtan Val’uhaze – mecal , pedajal haižub …
Otim mö vävunke üksin barbaižin .Seižum , jaugaspäi jaugale pouktam .Varastam .Sid’ bratan kut hvatib čekuškaižen minun kädespäi .Lainahti viž kerdad i ozuti meile , kut pidab zakusta .Igäs en voinu meletada , miše zavodin zakusta havagbarbaižil !Ningoine voib olda vaiše kalatesel .Joim .Hruputim barbaižid .Panim verkoid da kaks’ ridad haugile .Ehtaks zavodim keratas kodihe .
Kodiš minun ak Tamara küzub , kut kalatez mäni , oli-ik Viktor , kut hänel kalatez om .Mö vävunke kacuhtim toine toižhe i em voigoi pidätada nagrandad .Starinoičim hänele , kut mö hruputim havagbarbaižid da kitim niid seištes vilus keväzližes vedes .Nagroim surmhasasi .Toižel päiväl möst keredamoiš kalha .Ak tob paketan .
– Mi nece om ? – küzun .
– Ota , sigä om butulk , vala Viktorale . Ka iče zakusigat hüvin …
Naku kut , plemännik , sinun tädi meid mužikod el’gendab da ihastoitab !Heimolaižid ei unohta .Pahad päs ei pidä .A Vit’anke kalatesel om lujas hüvä !Hän kaiken tedab kalan polhe : konz om kokindaig , konz om kudon aig , konz haug vajehtab hambhid .Kaiken jagase kalatezpeitusil meidenke .Hän om hüvä , ülev , toziavonaine mez’ .Hän ei jo , vaiše harvas ,konz eraz azj om .Vai jäl’ges kül’betid .Vastoitoi-ik sinä eglai minun kül’betiš ?Kutak ?Naku kut !Mechine otaiži !Nu , vala , ika lähten …
Vaiše kuna hän lähteb ?Päiväd kaks’ joškandeb mužikoidenke lespromhozaspäi ičeze sündundpäivän taguiči .Ka vozid-se om-ki …
– Vova-däd’ , – küzun , – a pütud kala-se kus om ?
– Kutak kus ? – sanub däd’ . – Kaik om stolal ! Ei täudu vaiše kaks’ hauged , miččid minun vävu pästi ojaha .
Stolal oli žardud haug , solatud sig , kurnik räpusanke .Plital sures emalirovanijas kastrül’as keitihe magukaz lem’ …
– A mitte nece istorii-se om , haugidenke ?
– Istorii nece oli ei muga amu . Otihe vävu mägel keitta lent , kuni mö Viktoranke räzinvenehel ajoim kacmaha verkoid .A sil aigal vävu jäi randale kacmaha lämoid , puhtasti kartohkoid , puhtasti kaks’ hauged , taci lämoihe haugid i läksi vedele katl’anke .Hänele pidi jätta haugid lämoinno , a hän oti niid kerdale .Vaiše pästi katl’an vedehe , a hauged teravaidešti hüpähtiba vedehe i läksiba edemba ojadme .Puhtastadud jo oli …Nügüd’ hänele tuli varastada meid .Keitta lent penespäi kalaspäi .Vet hän jo ojaspäi oti : katl’aha da čainikaha .Nu i keitäi om , mechine otaiž !..
Pagižim vävun polhe ,Vit’an kalateses …
– Vova-däd’ , – šutin minä , – a muštad-ik , teil-ki oli midä putub kalatesel . Ladogal minun tatanke pol’ veneht kalad putui .Kaiken ön joit lämoinno .A homendesel hvatitoi – kajaged vediba kaiken kalan !..
A däd’ kuti ei kule mindai – miš-se toižes pagižeb .Starinoičeb ičeze akas , pertiš da mitte räk kül’bet’ hänel om .Da liigateleb vähäižen :
– Minä , plemännik , kut-se kevädel muga vastimoi ičeze kül’betiš , miše vast habi ei änikoičend mugoižes räkespäi .A pane se bankaha oludespäi , ka lehtesed-ki ozutasoiš !Päipaštokahal päiväl läksin räkes kül’betišpäi irdale vaiše kodikengäd jaugas , venuin keväz’kulumele da uinzin .Avaižin sil’mäd , a ümbri minus sulanu hein viherdab .Puru maspäi mäneb keväzline , läm’ …
Ka , buheidab , sanub , midä ei voi olda .A konz toden-ki sanub .Erašti ei sa el’geta-ki , konz kelastab , a konz tot sanub .Kac , hot’ naku , konz starinoičeb mectusen polhe .
Joim stopkaižin .Kapustal zakusim .
– A midä , –sanun , Volod’a -däd’ , – mecas-se om-ik völ miččid-ni živatoid ? Käveled-ik mectusele ?
– Ka mitte mectuz . Erašti oružjan kerdale otan , konz susedlespromhozaha ajan , vai muite , konz kävelen mecadme …Naku mitte azj minunke oli sügüzel .Läksin minä ičeze "Nival " Mansila-külän polehe ,miše koirad kävelzoitta ,hengta veresel il’mal .Oružjan mašinaha tacin varha .Edel küläd kändin tespäi , ajoin mectele .Läz kilometrad ajoin .Nägen , kesked kazdud ted reboi ištub .Minä azotimoi .Pästin oružjan iknaha .Varasta , reboihut !Ambuin kahtes oružjsuspäi .Oružj minai oli täuttud .Reboi lanksi sel’gäle .Koir mašinaspäi hüppähti , nutuškanzi .Ole vaitti , sanun , Naida !Mecha , mecha jokse .Minä naku iče ladin .Otin minä Plutovkad händas : hüvä ekzempl’r om , karv ei ole lähtnu völ .Tacin reboin mašintavarsijaha .Täutin oružjan .I mecha läksin .Vaiše tulin – mecoi ištub oksal .Suugad leviti .Nu , meletan , minai naku bohat mectuz zavodiše .Vaiše ehti täutta oružj !Ambuin mecoid .Kandan salištusen mašinannoks .Nägen , minun koir ümbri "Nivas " ajase .Tulen mašinannoks …Mechine otaiži !Reboi-se eläb om !Kut sarnas ukon da kalan polhe .Se reboihut heitihe kolijaks , se ambundal kurdištoiti sidä .Kaik minun mašin oli redus .Mašintavarsija da salon oma ühtes .Naku löse-ki rebouhut mašinadme , sinna-tänna .Uksed avaižin – ei tule .Voi , mi lenneb , se linneb-ki !Otan minä oružjan – da ambun ...Konz savu ambundaspäi salonas kadoi , minä nägištin reboid päta .Kaik mašin oli veres .Naku mi sid’ tuli .Minä tacin reboid salonaspäi .Koje-kut ojanno pezin ištimid da kodihe läksin .Koir čingub .Hengel om paha .Muga-ki harvoin kävelen mectamaha – i naku mitte lop om .Om hüvä völ , miše mecoi om jänu .I kut nügüd’pidab akale sanuda ...Vaiše ühted pahad meletused oma .
Tulen pertinnoks .A verajanno sijaline jomar’ seižub .Varastab , konz minä mašinaspäi lähten .
– Anda , – sanub , – Vovan , sada rubl’ad paukahasai . Tahtoin ostta ičelein räzinsapkad .Märgiš jaugoišpäi , sanutas , pä linneb täuz’ kehnad ,– i ihasteleb ičeze rebitadud kodikengid . Barbhad reiguišpäi näguse . Žal’ tegihe händast .Minä avaidan kukron , san sada rubl’ad :
– Ota , osta hot’ kodikengäd kehnaspäi , hot’ čuukštanad gurbaspäi .Vaiše kacu , tod minei tagaze den’goid päliči nedališ .Ika paukad surmhasai ed nägišta ...
– A , voib olda , sinä mindai laukahasai vöd ? – sanub jomar’-ak .
– Ištte ...
Avaižin akale uksen , a iče vein pert’he mecoin da oružjan .
Pördimoi tagaze .Seižub ak avaitud uksenno .Säraidab .Täptab sun sadarubl’an bumagaižel .Vaiše mindai nägišti , sid’-žo mašinan taga peitihe .
– Sinä keda rikoid ? – i redukaha stöklaha sormel ozutab .
– Kut keda , – sanun , – sinun susedad , Kol’kad . Hän minei kun velgan toi .A minai velgnikanke om lühüd pagin ...
Kacun : bokin , bokin – pöl’gästanu ak minuspäi pätihe irdan polehe .Da äkkid kut jokseškandeb , da kut kidastaškandeb .
Pit’kha völ hänen "vedenpidäjad " kodikengäd venuiba tel ...
Naku mitte istorii , plemännik .Vala völ stopkaižin !Ei pida zakuskad sömäks tehta .Mechine otaiži !
Homendesel minä rižoin dädäd .Spravimoi , kut tervhuz’ om .A däd’ vaiše libui völ .
– Midä , däd’ , – küzun minä , – pän kibištab ? Voib olda , stopkaižen valada ?
– Ei ... Minä , plemännik , känambrusid puruškanden , hambhid mureškanden , no nikonz en zavodi südänt lattä !..Minä paremb ostan litran vodkad i udes – jomoi .Pohmelind om jäl’gmäine azj ...|
Minai om lujas hüvä däd’ . Kalanik om ,mecnik-ki .Starinik om hüvä .I joda voib vähäižen , konz heng pakičeb .Vaiše hänen , Vit’a-dädän da Tamara-tädin abul völ eläb-ki külä .Da erazvuččil melentartuižil starinoil täudase .
Mechine otaiži
вепсский
Младописьменный вепсский
–
–
–
–