Texts
                                            
        
            Return to list
            
                    | edit | delete | Create a new
         
            | history
            | Statistics            
            | ? Help            
        
        
        
            
            Minun tuatto kuoli aiguoš
         
        
        
                
        
        
        
                genre: Narrative
                
                
                
                
                
                
                 
            
Informant(s):
 
        
         
            Novozhilova Marija Vasiljevna, 1910, Палнаволок (Paloniem), Olonecky Destrict, Republic of Karelia
                
    recording place: 
    Михайловское (Kujärv, Kuujärvi), Olonecky Destrict, Republic of Karelia,    
year of recording: 
1983
recorded: Barantsev, Alexander P.
        
                
                 
            
Source:
 
        Образцы карельской речи. I. Говоры Республики Карелии, тихвинских и тверских карел, 1994, p. 409
        
                
        
               
        
        
    
        
                
        
            
            
            
                    
                
        Minun tuatto kuoli aiguoš
        
        
        Ludian
                
Mikhailovskoye
                
      
             Sinun tuatt kuol’. 
 
 Aiguoš. 
 
 Kuibo se oli? 
 
 Se oli entiä, mit’t’e vuozi, em mušta ni vuott. Vuott em mušta. Kümn’e vuott oli diäin, kümn’e vuott diäin, ühtendel’tošt minä diäin. 
 
 A kui midä perät kuoli? 
 
 Kuol’ vettii vilut. Vilud ved d’üi. Nu i siädih vospal’enii, entiä mi mäntiä, mi ei sanonut feršal ni mida. Nu, kuol’, virui häin. Kezal, hein’arges sa da sügüzul’e sa. Kodis sit käveli veraal da käveli kutt ni midä mida. Ruata ei voinu ni mida. Šoban piäl’e pövün pani piäl’e da pövüs ištele. Nu. 
 
 A eigo feršali liečinu häntte? 
 
 Ei liečinu ei. Feršal niittud ei annu died niittut hänel’e. Ka i häin ei ni lieččinu. Sano: ”Požni požal’el, ka nügüö pus’ n’e žal’ejet sop sina”, muut ni mida. I kuol’ tuat meil aiguoš. N’el’l’ last diät’t’ muamal’e, ve vacha pien’ diäi. 
 
 Kuibo upponi sinul nuorin sizär? 
 
 Upponi, sügüzbokk oli, sügüz bokk ol’. Died adrat siädi saraal. A müö igraičim, igral häin läks’ randha da lautal’e mäni da lautt oli d’auga diänu lautas da punalzihe, da sinne i kuol’ lauttah. Nu. 
 
 Ette piästänu eloh? 
 
 Em, em voit piästa. Feršal tr’äsii dai kaikk ei.