ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Ladvas kaik pagižiba vepsaks

Ladvas kaik pagižiba vepsaks

вепсский
Средневепсский западный
Min’a olen rodn’us Ladvas, Ladvan küläs, nel’kümne vot tagaz.

Oled-ik sin’a kaiken igän pagižnu ičemoi kelel?

Min’a ez’mäks openzimoi pagišta vepsaks. Konz iksin’ olen, konz ičein’ke pagižen erasišti, ka vepsaks kaiken, en ven’aks, meledgi tuldas eduu vepslaižel kelel. Kuti ihtes openzimoi vepsakelen i ven’akelen. Konz školha mänin’ ka min’a hüvin’ mahtoin’ ven’aks-ki, ii mišto pagišta, a lukt’a, kirjutada. Mamoi minai radoi bibliotekas, hän sigä uboršican radoi, sikš min’a penessai knigad nägin’ kaika, kädes pidelin’, okha lukt’a en mahtand.

Minai om sizar Taisja, kuumel vodel vanhemb. Hän školha käveli, a min’a hänenke kacuin’ knigad, küzuin’ mitte bukv om, hän sanui. Muga kuti iče openzimoi lugm’aha-ki. Kuz’ vot ol’. Muštan mišto openzimoi lugm’aha ka sizaren knigad luglin’. Kerdan hän oti mindai bibliotekha. Radoi siloi sigä Raisa F’odorovna Čarandova, hän ii uskond, mišto min’a mahtan lukt’a. Sanub: «Hän vuu pen’ om, školha ii kävele». Sizar sanub: «Mahtab». Andoiba minei knigan. Min’a vareižin’ sanuda, huiged oli. Potom otin’ i lugin’ kaiken, siloi jo uskoiba i andoiba knigad lukt’a.

Konz školha mänin’ ka min’a lugin’ jo voib sanuda sanktad knigad, sikš min’a ez’mäižes klassas openzimoi čomin’. Kuume klassad openzimoi čomin’. Opendajad kitiba, mišo čomin’ opendamoi.

Olik škol sigä Ladvas?

Ka škol siloi oli Ladvas, külä hän oli sur’, siičme der’ounad, kaik nece Ladv, a erazvuiččed der’ounad: Ag’g’, Sep, Jušanmägi, Järventag, Pagast. Miide pert’ ani Pagastou, ani kesk’küläd, a rinduu škol. Siloi kahesa klassad oli, Ladvas openziba. Siloi vuu eskai Ladvha vediba opendamahas Kurbuupei, om külä mugoine, kaks’toštküme kilometrad Ladvaspei. Sigäpei vediba vuu Ladvha lapsid’ vanhembihe klassoihe.

Konz min’a kuume klassad lopiškanzin’, siloi jo školan otiba Kurbale, ühesa klassad Kurbale, i sel’skijan sovetan otiba Kurbale. Kodiš min’a kuume klassad čomin’ openzimoi, a Kurbale läksin’ jo elämaha internatha. Sigä miid’ pičuižid’ lapsid’ abidiba vanhembad. Min’a kodihe tulin’ ka voikin’, mišo enamb en mäne Kurbale.

Nedalikš mänid?

Ka nedalikš. Kaikuužuu peivuu vedaižiba ka oliž paremb. Vanhembad lapsed toižiš külišpei ka vuu abidiba ladleižid’, jäl’ges jo hondomba openzimoi.

Miččiš külišpei Kurbha tuliba lapsed?

Sigä openzihezoi Ladvaspei, Mäg’g’ärvespei i Kurbaspei. Möhemba konz min’a openzimoi kudendessiičmendes klassas, vediba lapsid’ Rebagjaspei, mii kucuimei hiid’ reboilaižed.

Kut tii pagižitei školas, mil’ kelel?

Mii školas pagižimei kaik vepsaks, opendajad miid’ vuu laiba, mišo augat pagiškoi, ika etei tedaškoi ven’akel’t’. Opendajad oliba erased vepsläižed-gi, Ladvaspeiki iks’ oli, Anatoli Ivanovič Kudr’ašov. Hän miiden klassan vuu vedi, ka hän ven’aks mugažo pagiži lapsideke.

Kodiš kaik pagižiba vepsäks?

Kurbou-se školas peremenoil’ i internatas kaik pagižimei vepsaks. Erased lapsed ii tetud, ii vepsläižed. Rahvas toižiš agjoišpei, mišo mecas rata. Hiideke-se ven’aks, a muite kesk miid’, nu ladleižed-ne kaik oliba vepsad, kaik pagižiba. Erasil’ oliba daže roditel’ad ven’anikad, a hii tediba kelen, pagižiba miideke vepsaks ka. Mam ven’anik, a tat veps, kaik kanz tediba kelen. Lapsed kaiken ihtes vändiba irdou.