Ozoitezstarin vinpusadun kortomnikoiden polhe
        
        
        вепсский
                
      
             1Iisus zavodi pagišta heile ozoitezstarinoil: «Mez’ ištuti vinpusadun, tegi ümbri aidan, kaivoi vinmarjoiden puzerduzkurnan i tegi varjoičendbašn’an. Sid’ hän andoi sadun kortomaha vinmarjan kazvatajile, a iče ajoi neciš maspäi. 
 
 2Konz tuli aig, hän oigenzi käskabunikan vinmarjan kazvatajidennoks, miše hän saiži ičeze palan sadunsatusespäi. 
 
 3No nene mehed tabaziba händast, löiba i oigenziba tagaze pal’hal kädel. 
 
 4Ižand oigenzi heidennoks toižen käskabunikan, no neche hö tacliba kivil i löiba pän verhesai i huigenzoitten oigenziba saduspäi. 
 
 5Hän oigenzi möst uden käskabunikan, i händast hö rikoiba. Muga oli toižile-ki: keda hö löiba, keda rikoiba. 
 
 6Nügüd’ jäi völ üks’, hänen armaz poig. Händast hän oigenzi jäl’gmäižen vinmarjan kazvatajidennoks. Hän meleti: «Heile linneb huiged koskta minun poigad.» 
 
 7No nene mehed sanuiba kesknezoi: «Hänele jäb kaik ižandaspäi. Tulgat, rikkam poig, siloi hänen ma linneb meiden!» 
 
 8Hö tabaziba händast, rikoiba i taciba vinpusadun irdpolele. 
 
 9Midä vinpusadun ižand nügüd’ tegeb?» küzui Iisus. «Hän tuleb i rikob nenid vinmarjan kazvatajid i andab sadun toižile. 10Et-ik olgoi lugenuded Pühiš Kirjutusiš necidä sijad: – Kivi, kudamban sauvojad taciba laptaha, om nügüd’ päkivi. 
 
 11Necen om tehnu Ižand, i se om čud meiden sil’miš.» 
 
 12Ülembaižed papid, käskištonopendajad i vanhembad tahtoiba tabata Iisusad, sikš ku hö el’genziba, miše Iisus ozoitezstarinal oli sanunu heiden polhe. No ku hö varaižiba rahvast, ka jätiba händast i läksiba tägäpäi.  
      
            
 
                       
            
            
            
        Марк 12:1-12
    
        русский
    
      
        1И начал говорить им притчами: некоторый человек насадил виноградник и обнес оградою, и выкопал точило, и построил башню, и, отдав его виноградарям, отлучился. 
 
 2 И послал в свое время к виноградарям слугу — принять от виноградарей плодов из виноградника. 
 
 3 Они же, схватив его, били, и отослали ни с чем.
 
 4 Опять послал к ним другого слугу; и тому камнями разбили голову и отпустили его с бесчестьем. 
 
 5 И опять иного послал: и того убили;и многих других то били, то убивали. 
 
 6 Имея же еще одного сына, любезного ему,напоследок послал и его к ним, говоря: постыдятся сына моего. 
 
 7 Но виноградари сказали друг другу: это наследник;пойдем, убьем его, и наследство будет наше. 
 
 8 И, схватив его, убили и выбросили вон из виноградника. 
 
 9 Что же сделает хозяин виноградника?  —  Придет и предаст смерти виноградарей, и отдаст виноградник другим. 
 10 Неужели вы не читали сего в Писании: камень, который отвергли строители, тот самый сделался главою угла; 11 это от Господа, и есть дивно в очах наших. 
 
 12 И старались схватить Его, но побоялись народа, ибо поняли, что о них сказал притчу; и, оставив Его, отошли.